Σύντροφοι,

Δυναμικά και οργανωμένα, με ανασκουμπωμένα μανίκια, πολλή θέληση, πολύ κουράγιο για νέες προσφορές αλλά και κατακτήσεις, φορτωμένοι στον ώμο την πείρα των αγώνων και τη γνώση των πολυεπίπεδων εκδηλώσεων που έγιναν από το 16ο Συνέδριο έως εδώ, οδεύουμε πλήρως εναρμονισμένοι με τις σημερινές δύσκολες συνθήκες προς το 17ο Συνέδριο.

Ολοκληρωμένη η άποψη των Θέσεων του Κόμματος και θετική. Κύριο όπλο μας η κριτική ανάλυση και η αυτοκριτική στην προσπάθειά μας οι προοπτικές και οι πιθανότητες να είναι πιο εμπεριστατωμένες, πιο τεκμηριωμένες, πιο αποδεικτικές, πιο αποτελεσματικές!

Είναι μακρύς και ανηφορικός ο δρόμος που διασχίσαμε κι ακόμα πιο μακρύς και δύσκολος αυτός που ξανοίγεται μπροστά μας.

Συγκλονιστικοί οι αγώνες και οι δοκιμασίες που υπέστημεν κάτω από δύσκολες- διεθνώς και εσωτερικώς - αντικειμενικές συνθήκες μετά την υποχώρηση, την προδοσία και την ανατροπή.

Εάν το δίκιο δεν ήταν αγκαλιά με τις ταξικές μας πεποιθήσεις, το παιχνίδι προ πολλού θα είχε χαθεί. Ομως η νομοτελειακή και ολοκληρωμένη κοσμοθεωρία του Μαρξισμού - Λενινισμού, εφαλτήριο ιδεολογικής παρακαταθήκης και δράσης, παραμένει αιώνια, νέα, αναλλοίωτη και επίκαιρη.

Γι' αυτό ακριβώς το λόγο η φαρέτρα των πολιτικών, κοινωνικών, μορφωτικών και ιδεολογικών εφοδίων, πρέπει να είναι όχι μόνο ενισχυμένη, αλλά και να υπερκαλύπτει πειστικά τις καινούριες απαιτήσεις και ανάγκες του αγώνα, για την ανατροπή των δυσμενών συσχετισμών δυνάμεων.

Οταν η παγκοσμιοποίηση, η μέγκενη αυτή του καπιταλισμού, συνθλίβει στις κοφτερές δαγκάνες της, την ψυχή, το κορμί και τη βούληση, τη συνείδηση και το μυαλό, την πνευματική αναζήτηση και την πολιτιστική δημιουργία όλων των καταπιεσμένων λαών του κόσμου.

Οταν η εκμετάλλευση, η ανισότητα, η αδικία... Η φτώχεια, η ανεργία, τα ναρκωτικά, η πορνεία, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η υποβαθμισμένη υγεία και κοινωνική πρόνοια, η διαφθορά και οι καταστροφικοί υποκριτικοί πόλεμοι και εξοπλισμοί αναδεικνύονται στον αφρό του βόθρου από την μπόχα και τη σαπίλα που αποπνέει το σύστημα, πλάι σε πτώματα παιδιών!

Οταν ο πλούτος συσσωρεύεται όλο και σε λιγότερα χέρια και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, τότε... ε τότε είναι μιζέρια να λεπτολογούμε, να γκρινιάζουμε. Να διυλίζουμε τον κώνωπα, να διαφωνούμε για τη μικρολεπτομέρεια και να κάνουμε «υψηλή» και κοντόφθαλμη κριτική σα να μη γνωρίζουμε από τι φουρτούνες περνάμε. (Αυτοί που διαγράφονται, ξέρουν πολύ καλά γιατί διαγράφτηκαν και δεν είναι ανάγκη να ρωτάνε τους διπλανούς τους συντρόφους στα συλλαλητήρια - εάν όντως εξακολουθούν να πηγαίνουν σ' αυτά - το γιατί. Οπως αναφέρει κάποιος σύντροφος σε κείμενό του).

Σε όλους μας, λοιπόν, είναι ηλίου φαεινότερο πως ένας και μοναδικός είναι ο δρόμο της ανάκαμψης και της ελπίδας, ο δρόμος για μια καλύτερη ζωή, ο δρόμος προς την οικοδόμηση του σοσιαλισμού! Και δεν υπάρχει άλλος κωπηλάτης, ή οδηγός, που θα μας πάει προς τα εκεί, παρά μόνο το ΚΚΕ.

Στα 86 χρόνια της αδιάκοπης και συνεχούς προσφοράς, σταθερά και αταλάντευτα στο πλευρό της εργατικής τάξης. Με τους αγώνες και τις θυσίες του, μπροστάρης και καθοδηγητής στα μικρά και μεγάλα προβλήματα, για τον απελευθερωτικό αγώνα και τις δημοκρατικές ελευθερίες και κατακτήσεις. «Μου σακάτεψαν τα πλευρά και φούντωσαν φτερούγες/. Μου κόψανε τη γλώσσα και με πυρπόλησαν φωτιές/. Μου κάρφωσαν τις πατούσες και με ανασήκωσε ο άνεμος./ Μου τσάκισαν τα χέρια και πήρα το μαχαίρι με τα δόντια./ Μου ξερίζωσαν τα νύχια και έβγαλα τσιγκέλια κοφτερά./ Μου φίμωσαν το λόγο και οι λέξεις ανάβλυζαν από τα μάτια και την αφή/. Μου ευνούχισαν τη σκέψη και κείνη γέννησε χιλιάδες όνειρα./ Με πάτησαν χίλιες φορές και χίλιες φορές εσήκωσα κεφάλι...»/ (Από το «Τι είδε η Γιασμίν»).

Με τις Θέσεις του το Κόμμα για το 17ο Συνέδριο κάνει βήματα προόδου. Προχωρεί από την ανασυγκρότηση στην ισχυροποίησή του. Οι Θέσεις του δικαιώνονται όλο και σε ευρύτερες μάζες λαού. Με την προοπτική να δυναμώσει ακόμα περισσότερο.

Οι ΚΟΒ, τα μέλη και τα στελέχη πρέπει να είμαστε γερά και ιδεολογικά θωρακισμένοι, απέναντι στις νέες προκλήσεις που θα δημιουργηθούν. Απέναντι στις δικές μας επιδιώξεις. (Δε βλέπετε τώρα τι γίνεται με την παραχάραξη της ιστορίας που προσπαθούν να επιβάλουν;).

Πατάμε λοιπόν δυνατά και στηριζόμαστε στις Θέσεις για νέους αγώνες.

Καταλαβαίνω πολύ καλά την επιτροπή της ΚΕ του Κόμματος που ήταν επιφορτισμένη να βγάλει αυτό το βιβλιαράκι με πολλά θέματα, προβλήματα και απόψεις. Επρεπε όλα να χωρέσουν (να εγκλωβιστούν) και να γίνουν κατανοητά σε λίγες σειρές.

Εκεί λοιπόν θα αποδώσω πως γιατί το σοβαρό θέμα του Πολιτισμού έμεινε απ' έξω. Δε χώρεσε πουθενά. Δε θα επεκταθώ. Θέλω, όμως, να τονίσω σε κάποιους διανοούμενους και ποιητές, πως και σήμερα υπάρχει πληθώρα αξιόλογων προοδευτικών λογοτεχνικών βιβλίων, αρκεί να θελήσουν να το ανακαλύψουν.

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να επισημάνω, πως πρέπει να επιχειρηθεί η αξιοποίηση του εκλεκτού λογοτεχνικού δυναμικού του Κόμματος, μέσα από τις σελίδες του «Ρ», να αναβιώσει η στήλη της κριτικής βιβλίου, όπως πολύ σωστά έγινε με τον κινηματογράφο, και το θέατρο και μέσα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του «902»!.

Με αυτά τα λόγια, με πίστη και αισιοδοξία, σύντροφοι, συνηθισμένοι από μπόρες, θα προχωρήσουμε βέβαιοι για τη Νίκη.

Συντροφικά

Βασίλης Λιόγκαρης

ΚΟΒ Λογοτεχνών