Διαφημίζονταν ως τουριστικοί παράδεισοι. Ετσι τους λένε ακόμη και τώρα, αλλά ο χαρακτηρισμός συμπληρώνεται πλέον, με τις εικόνες ολέθρου και φρίκης, που άφησε πίσω του το φονικό τσουνάμι. Η αλήθεια, βέβαια, ήταν και προηγουμένως διαφορετική. Τα νησιά Πουκέτ και Φι Φι, όπως και οι υπόλοιπες περιοχές, που βρέθηκαν τραγικά τις μέρες αυτές στην επικαιρότητα, ήταν παράδεισοι μόνο για τους τουρίστες και, ακόμη περισσότερο, για όσες πολυεθνικές του τουρισμού εκμεταλλεύονταν και καταλήστευαν τους ντόπιους κατοίκους και τις φυσικές ομορφιές. Χωρίς να υποτιμούμε στο παραμικρό την καταστροφή, που προκάλεσαν ο σεισμός και τα κατοπινά παλιρροϊκά κύματα, πρέπει να σημειώσουμε ότι η μαζική φτώχεια, η πείνα και η εξαθλίωση ήταν από πριν εγκαταστημένες στις περιοχές αυτές. Οι λεγόμενοι τουριστικοί παράδεισοι ήταν και είναι κτισμένοι πάνω σε εξευτελιστικά μεροκάματα του ενός δολαρίου και ακόμη λιγότερο, στην ασύδοτη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ακόμη και στην παιδική πορνεία. Ηταν και είναι, πριν απ' όλα, παράδεισοι καπιταλιστικής κερδοφορίας. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, όπου υπάρχει το καπιταλιστικό κέρδος, η ανθρώπινη ζωή, η ζωή των εκμεταλλευομένων περισσεύει...