Η Νομαρχιακή Οργάνωση Γερμανίας του Κόμματος πραγματοποίησε πρόσφατα την εκλογοαπολογιστική της Συνδιάσκεψη, όπου εκτίμησε τα θετικά αποτελέσματα της δράσης της και εντόπισε τις αδυναμίες, ώστε να προχωρήσει ακόμα πιο αποτελεσματικά στο μέλλον.

Στη Συνδιάσκεψη παραβρέθηκε και μίλησε ο Γιάννης Ποσοτίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Οπως σημείωσε η εισήγηση της Νομαρχιακής Επιτροπής, την οποία παρουσίασε στο Σώμα ο Γραμματέας της Κώστας Πέτρογλου, η Κομματική Οργάνωση έχει μακρόχρονη και πλούσια σε αγώνες ιστορία. Εξακολουθεί να διατηρεί μεγάλο κύρος στους Ελληνες μετανάστες, που σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ξεπερνούν τις 350.000, αλλά και σε πολλούς Γερμανούς και αλλοδαπούς εργαζόμενους. Η κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών και των πρασίνων συνεχίζει ακάθεκτα την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, προς όφελος της οικονομικής ολιγαρχίας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεών της. Η Ατζέντα 2010 (πολιτική αφαίρεσης εργατικών και κοινωνικών κατακτήσεων, δικαιωμάτων) και το Χαρτς 4, (δραστική περικοπή των επιδομάτων ανεργίας), η κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι περικοπές στην ιατρική περίθαλψη αποτελούν μέτρα για την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Η μείωση των οικονομικών και υλικών παροχών για την εκπαίδευση, η ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και νοσοκομείων, η καλπάζουσα ανεργία, η έλλειψη θέσεων μαθητείας προαναγγέλλουν ένα δυσοίωνο μέλλον για τη νεολαία. Η οικονομική και κοινωνική αυτή εξέλιξη τρέφει το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Η ΚΟ βρέθηκε από την αρχή μέσα στις κινητοποιήσεις, ενάντια στα άγρια μέτρα των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, με συμμετοχή πολλών συντρόφων και με μεταφρασμένες στα γερμανικά ανακοινώσεις. Οι σύντροφοι και συντρόφισσες συνδικαλιστές πρωτοστάτησαν όσο μπορούσαν στο να ξεσκεπαστεί η πολιτική της ηγεσίας των συνδικάτων, που συμβιβάστηκαν με τις επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και διατήρησης του παραγωγικού τοπίου στη Γερμανία.

Η πορεία της Κομματικής Οργάνωσης εκτιμήθηκε θετική και υπογραμμίστηκε αυτό που τονίζουν και οι Θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο: Οι Ελληνες μετανάστες και μετανάστριες μπορούν να συμβάλουν στην ακόμα μεγαλύτερη προσέγγιση και κοινή δράση των εργαζομένων στην ανταλλαγή πείρας και εμπειριών. Οι αντιπρόσωποι στάθηκαν στις ομιλίες τους κριτικά και αυτοκριτικά στη δράση της Οργάνωσης και πλούτισαν το συλλογικό προβληματισμό με τις παρατηρήσεις και τις απόψεις τους γενικεύοντας και συνδέοντας την τοπική εμπειρία με τα καθήκοντα που βάζουν οι Θέσεις για το 17ο Συνέδριο.

Βασική κατεύθυνση της δράσης της Οργάνωσης είναι η βοήθεια για τη δημιουργία του μετώπου πάλης στην Ελλάδα και η δημιουργία προϋποθέσεων ενίσχυσης του ταξικού πόλου στην ΟΔΓ, η προώθηση των συσπειρώσεων, όπως ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις ξένες επεμβάσεις, μέσα από το κίνημα ειρήνης, ενάντια στη ρατσιστική και νεοναζιστική βία ενάντια στις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, στο Ασφαλιστικό, σε Υγεία, Πρόνοια, ανεργία, στις ιδιωτικοποιήσεις στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, ή στο εκπαιδευτικό ζήτημα στο σύνολό του.

Η απαραίτητη στροφή προς την εργατική δουλιά, που ήδη έχει ξεκινήσει με επιτυχία, πρέπει να συνεχιστεί συστηματικά και με έντονους ρυθμούς, υπερβαίνοντας το νόημα της συνδικαλιστικής δραστηριότητας. Πρέπει να περνάει στη μελέτη και την πάλη για τα πραγματικά προβλήματα της εργατικής τάξης στη Γερμανία, για τα ταξικά της συμφέροντα και την ιστορική της αποστολή.

Μερικοί από τους τρόπους, στους οποίους αναφέρθηκαν οι σύντροφοι για το πώς θα επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι είναι η βελτίωση του επιπέδου συνεδριάσεων όλων των οργάνων, η συστηματικοποίηση και συγκεκριμενοποίηση του ελέγχου για την εφαρμογή των αποφάσεων, η ολόπλευρη βοήθεια στην ΚΝΕ, η έντονη δουλιά στις γυναίκες.

Στη συνολική δράση της Οργάνωσης δεσπόζουσα θέση έχουν τα ζητήματα της ιδεολογίας, με την έννοια της ιδεολογικής αντεπίθεσης που θα πρέπει να διεξαχθεί σε όλα τα μέτωπα και σε όλα τα επίπεδα. Υπογραμμίστηκε ότι στο επόμενο διάστημα πρέπει να γίνει προσπάθεια να αναστηλωθεί ακόμη πιο πολύ η βαθιά πίστη στην Επανάσταση και να γίνει κτήμα των μελών η μεθοδολογία και η επιστημονικότητα της θεωρίας μας σαν βάση για την επαναστατική αισιοδοξία, που πρέπει να διέπει τους κομμουνιστές.