Την εκλογοαπολογιστική του συνέλευση πραγματοποιεί την Κυριακή, 27 Μάρτη, στις 10 το πρωί, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, στα γραφεία του. Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη συνέλευση έχει μεγάλη σημασία, καθώς αυτή η σημαντική διαδικασία γίνεται σε μια περίοδο, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ, εκτελώντας εντολές του κεφαλαίου, προωθεί την παραπέρα διεύρυνση του ωραρίου και την κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Τα θέματα της συνέλευσης είναι ο απολογισμός δράσης, ο οικονομικός απολογισμός και προϋπολογισμός, η εκλογή εφορευτικής επιτροπής και η επιλογή αντιπροσώπευσης από δευτεροβάθμιο όργανο.

Στα δυο χρόνια που πέρασαν το σωματείο έδωσε μάχες ενάντια στην προσπάθεια αρπαγής κατακτήσεων των εργαζομένων που συνδέονται με το 8ωρο, την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, την κατάργηση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης κλπ. Συντόνισε τη δράση του με άλλα εργατικά σωματεία, με το ΠΑΜΕ, τους μικρεμπόρους και τους αυτοαπασχολούμενους.

Ενοχοι για τη σημερινή κατάσταση, σημειώνεται στην ανακοίνωση, είναι η κυβέρνηση της ΝΔ και η ψευτοαντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, συμμέτοχοι και οι δυο στην προώθηση αντεργατικών πολιτικών, εκφραστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Μαζί τους και οι δήθεν αριστεροί του ΣΥΝ που έχουν στηρίξει όλες τις αντεργατικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Ενοχες είναι και οι πλειοψηφίες σε Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Εργατικό Κέντρο Αθήνας, ΓΣΕΕ, «που επιχειρούν να φρενάρουν την αγωνιστική προοπτική και να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε κοινωνικούς διαλόγους και σε ανώδυνους δρόμους εκτόνωσης για την κυβέρνηση και το κεφάλαιο».

«Εμείς - υπογραμμίζεται - χαράζουμε τη δική μας αγωνιστική διαδρομή. Δε συναινούμε στο ολέθριο έργο τους που οδηγεί στη χειροτέρευση των συνθηκών δουλιάς, στην ανεργία, στη μερική απασχόληση, στη μαύρη εργασία, στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Είναι απαραίτητη η συμμετοχή σου, η δράση σου μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου, η ενίσχυση του σωματείου σου. Η συστηματική προπαγάνδα ότι τίποτα δε γίνεται με τους αγώνες εξυπηρετεί μόνο αυτούς που μας εκμεταλλεύονται».

Και καταλήγει: «Προοπτική σήμερα για την εργατική τάξη δεν μπορεί να υπάρξει έξω από την πάλη της για την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού, έξω από την προοπτική να διαφεντεύει η ίδια τις τύχες της, σε μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σε κοινό μέτωπο με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους εμπόρους, τους ανέργους, να διεκδικήσουμε αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες και πραγματικές μας ανάγκες».