Αφορμή για το σημερινό σχόλιο είναι το βιβλίο «Καπάκια» (εκδ. «Καστανιώτης») του Κωστή Παπαγιώργη. Ο συγγραφέας έχει συλλέξει, ανάμεσα στα άλλα, φράσεις, βωμολοχίες και γράμματα των αγωνιστών του Εικοσιένα που θεωρεί ότι «μας επιτρέπουν να υποψιαστούμε ποιος ήταν ο τρόπος που μιλούσαν μεταξύ τους οι αγωνιστές» και που αποκαλύπτουν πώς απεκρύβη ο λόγος αυτός «από τους καλαμαράδες που δε διέσωσαν ούτε μια αυθεντική διατύπωση του ντόπιου στοιχείου. Πρόκειται για ανυπολόγιστη εθνική απώλεια, καθώς το εισαγόμενο πνεύμα έρεπε προς την παχύλογη ρητορεία και διόλου προς την ανάδειξη του ιθαγενούς αισθήματος».

1. Καραϊσκάκης προς τον διώκτη του Μαυροκορδάτο: «Ε, ρε Μαυροκορδάτε. Εσύ την προδοσίαν μου την έγραψες εις το χαρτί και εγώ γρήγορα ελπίζω να σου τη γράψω εις το μέτωπόν σου. Να φανεί ποιος είσαι».

2. Καραϊσκάκης προς Νότη Μπότζαρη και Νικόλαο Στορνάρη, όταν αποσύρθηκε στο Αιτωλικό εξοργισμένος για την απόφαση της Συνέλευσης που μείωνε τους άντρες του σε εκατό και πληροφορούμενος για τη μυστική προετοιμασία της εκστρατείας προς Αρτα και Αγραφα: «Ποία κυβέρνησις, καπετάν Νότη; Το τζιογλάνι του ρεΐζ εφέντη, ο τεσσαρομάτης; Ποίοι τον έκαμαν κυβέρνησιν; Εγώ και άλλοι δεν τον γνωρίζομεν. Ή σύναξε δέκα ανόητους και τον υπέγραψαν διά τας ιδιοτελείας των; Ιδού ποίοι τον υπέγραψαν. Πρώτον εσύ, όπου όλα θέλεις να έρχονται με τον ζουρνά. Ο Σκαλτσάς, όπου δεν είναι άλλο παρά καμπάνα μπανγκ μπανγκ. Ο Μακρής ο μακρολαίμης, ο κρεμασμένος, όπου μόνο το κεφάλι ξέρει να ταράζει. Ο Μήτσος Κοντογιάννης, η πουτάνα, όπου, αν ήτον γυναίκα, δεν εχόρταινε με 80 χιλ. φορές την ώραν. Ο ξινογαλο-Γιώργος Τζιόγκας, όπου στραβώνει τα χείλια με το τζιμπούκι και δεν ηξεύρει τι του γίνεται, και ο αδελφός μου ο Στορνάρης, ο ψεύτης. Δεν τον υπέγραψεν ο π... την εκστρατείαν σας!»

Ανήμερα της 25ης Μάρτη ας ακουστεί ο αληθινός λόγος της Επανάστασης, ο οποίος αποσιωπήθηκε συστηματικά από την κυρίαρχη ιδεολογία.