Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης, βεβαίως με καθυστέρηση λίγων ημερών, για τεχνικούς λόγους, εξαιτίας της έκδοσης του έκτακτου προσυνεδριακού τεύχους και της προσπάθειας να περιληφθούν τα ντοκουμέντα του 17ου Συνεδρίου συγκεντρωμένα στο 1ο τεύχος του 2005. Αλλωστε δεν μπορούσαν να λείπουν από το δίμηνο θεωρητικό και πολιτικό όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, με δεδομένο ότι κανονικά θα κυκλοφορούσε στο τέλος του Φλεβάρη, τα ντοκουμέντα του ανώτατου κομματικού σώματος του ΚΚΕ, τα οποία αποτελούν θεμέλιο της καθοδηγητικής δουλιάς και της δράσης του Κόμματος για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αλλά σ' αυτό το τεύχος Περιλαμβάνονται και επίκαιρα άρθρα για την ενίσχυση του ιδεολογικού μετώπου καθώς και άρθρα που προσεγγίζουν θεωρητικά ζητήματα.

Στο 1ο τεύχος του 2005, προτάσσονται οι Αποφάσεις και άλλα υλικά του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ (9-12/2/2005). Το Συνέδριο, κορυφώνοντας την πολύμηνη δουλιά που προηγήθηκε, γενίκευσε την εμπειρία και έδωσε κατευθύνσεις σχετικά με το κεντρικό ζήτημα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει: Πώς θα γίνει το Κόμμα πιο ικανό στην πάλη για τη συγκρότηση του Μετώπου ενάντια στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό. Κατέληξε σε δύο Αποφάσεις - οδηγούς δράσης έως το 18ο Συνέδριο.

Η μελέτη και αφομοίωση των αποφάσεων από τους κομμουνιστές και κομμουνίστριες είναι προϋπόθεση για την προώθησή τους στη ζωή. Και η προσπάθεια προώθησής τους με βάση συγκεκριμένο σχέδιο θα οδηγεί σε βαθύτερη γνώση και ικανότητα εξειδίκευσης στο βαθμό που η εμπειρία από τη δράση συζητιέται και γενικεύεται από τις ΚΟΒ και τα καθοδηγητικά όργανα.

Στην τελική ομιλία της ΓΓ, Αλ. Παπαρήγα, εκ μέρους της ΚΕ, εκτιμήθηκε ως θετικό στοιχείο ότι στις ομιλίες «εκφράστηκε μια προσπάθεια αυτοκριτικής εξέτασης της δουλιάς μας με ουσιαστικό περιεχόμενο μέσα από την πείρα, χωρίς γκρίνια και ηττοπάθεια και πνεύμα ευθυνών προς τα κάτω. Αυτό το πνεύμα, που δείχνει την ωρίμανση του Κόμματος, είναι ένα στοιχείο αποδεικτικό της ανοδικής του πορείας. Πρέπει να το διατηρήσουμε και να το αναπτύξουμε μετά το Συνέδριο. Κυρίως πρέπει να εκδηλωθεί άμεσα και χωρίς καθυστέρηση στην προσπάθεια να αναπροσαρμόσουμε το περιεχόμενο της καθοδηγητικής δουλιάς, να προσανατολίσουμε πιο εύστοχα τη δράση μας απ' ό,τι το έχουμε κάνει ως τώρα στα λαϊκά προβλήματα, στη συμμαχία, στην υπόθεση του σοσιαλισμού, με ιδιαίτερο επίκεντρο την εργατική τάξη, τη νεολαία, αλλά και τις γυναίκες». Η ευθύνη των κομμουνιστών και κομμουνιστριών συνίσταται στο να εξαντλήσουν τις υποκειμενικές δυνατότητες για την ισχυροποίηση του Κόμματος δεδομένου ότι δεν εξαρτώνται όλα τα στοιχεία της ισχυροποίησης από τον υποκειμενικό παράγοντα. Οπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά: «Λόγου χάρη μπορούμε - δε μας φταίνε οι σύνθετες αντικειμενικές δυσκολίες - να αναζωογονήσουμε την εσωκομματική μας ζωή, να προχωρήσουμε στην αναδιάταξη των δυνάμεων, να γίνει αναπόσπαστο στοιχείο της δουλιάς μας η ιδεολογική, θεωρητική, πολιτική δουλιά, η ανάπτυξη της θεωρίας, η εύστοχη διαπάλη με την αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό. Η ανάπτυξη μελετών με στόχο να γίνει πιο επιτελική και ταυτόχρονα πιο πρακτική η δουλιά μας. Να εξαντλήσουμε όσο εξαρτάται από εμάς τις υποκειμενικές μας δυνατότητες στο θέμα των συσπειρώσεων και των συμμαχιών. Στη δράση μας στις μαζικές οργανώσεις. Στην πλούσια προπαγάνδα, τη μαζική. Στην προσέλκυση νέων δυνάμεων στο Κόμμα, στην οικοδόμηση στην εργατική τάξη, αλλά και στην αύξηση των στρατολογιών από τα άλλα λαϊκά στρώματα, τις γυναίκες, γενικότερα στις νεότερες ηλικίες. Να φτάσουμε στο 18ο Συνέδριο με νέο αίμα και με δυνατότητες σημαντικής ανανέωσης του στελεχικού δυναμικού, στα πλαίσια βέβαια της συνέχειας και της διαδοχικότητας».

Στις υπόλοιπες σελίδες της ΚΟΜΕΠ περιλαμβάνονται άρθρα και κείμενα που καταπιάνονται με επίκαιρα ζητήματα του ιδεολογικού μετώπου ή προσεγγίζουν θεωρητικά ζητήματα.

Στα 60 χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το 1945, οι αστικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο εντείνουν στο έπακρο την επίθεσή τους ενάντια στο εργατικό κίνημα και στο ιδεολογικό πεδίο. Ουσιαστική και σημαντική πλευρά της επίθεσης είναι η προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας. Η επίθεση δεν περιορίζεται σε δηλώσεις και παρεμβάσεις των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου. Εχει πολύ μεγαλύτερη έκταση και βάθος. Και στη χώρα μας ιδιαίτερα στη νέα γενιά, πατώντας στην έλλειψη εμπειρίας και ιστορικής γνώσης, η αστική τάξη επιχειρεί μια μαζική «πλύση» εγκεφάλου» με έντονα στοιχεία αντικομμουνισμού μετεμφυλιακού τύπου, και αμαύρωσης του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα, που αποτυπώνεται στα σχολικά εγχειρίδια της γενικής εκπαίδευσης και τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και βιβλία, επεκτείνεται στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο κ.ο.κ. Ετσι, στην ενότητα Ιστορία περιλάβαμε το κείμενο «Ενάντια στη διαστρέβλωση σελίδων ιστορίας του σοσιαλισμού», το οποίο απαντά στην προσπάθεια που γίνεται στη σημερινή Ρωσία να παρουσιαστεί η υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας από το σοβιετικό λαό με επικεφαλής το μπολσεβίκικο κόμμα και την ηγεσία του, σαν αταξική υπεράσπιση του κράτους που έχει - ισχυρίζονται οι διαστρεβλωτές - ιστορική συνέχεια από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου έως σήμερα. Επίσης, με τον τίτλο «Παρατηρήσεις για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» δημοσιεύουμε το τελευταίο κεφάλαιο από το βιβλίο του αξέχαστου συντρόφου πολύτιμου βοηθού της ΚΟΜΕΠ, Θανάση Παπαρήγα «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος», ως προτροπή μελέτης από τους αναγνώστες και αναγνώστριες.

Στην ενότητα Γυναικείο ζήτημα, το άρθρο «Η ταξικότητα του γυναικείου ζητήματος» παρουσιάζει το θέμα του μέσα από το κλασικό έργο του Φρ. Ενγκελς «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους».

Στην ενότητα Σοσιαλισμός, μέσα από απόσπασμα βιβλίου αναμνήσεων κορυφαίου σοβιετικού επιστήμονα μπορεί κανείς να διακρίνει πώς η διαπάλη για την κατεύθυνση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στο πεδίο της οικονομίας αντανακλόνταν στο πεδίο της επιστημονικοτεχνολογικής έρευνας και εφαρμογής.

Στην ενότητα Ιδεολογία - Πολιτική το άρθρο «Παρατηρήσεις πάνω στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΝ» αναδείχνει το πραγματικό σοσιαλδημοκρατικό περιεχόμενο πίσω από το προσωπείο της «αριστερής στροφής» του αδιόρθωτου οπορτουνισμού.

Στην ενότητα Οικονομία, με τον τίτλο «Το χρηματιστικό κεφάλαιο διεθνώς και ο νόμος της πτώσης του ποσοστού κέρδους» δημοσιεύεται άρθρο θεωρητικού προβληματισμού ενδεικτικό σχετικής συζήτησης ανάμεσα σε μαρξιστές οικονομολόγους.