Η κοινωνική ασφάλιση ήταν και είναι πεδίο σκληρής σύγκρουσης και αντιπαράθεσης τουλάχιστον την τελευταία πενταετία και σαν τέτοιο θα κυριαρχήσει και στο φετινό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς που διοργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις. Πρόσθετος λόγος γι' αυτό, η επίθεση που ξετυλίγεται μέσα από τον στημένο διάλογο στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), η οποία θα συνεχίσει το έργο της μέσα στην εβδομάδα με νέες συναντήσεις με τους συναρμόδιους υπουργούς.

Οι ταξικές δυνάμεις θα κάνουν καθαρό - όπως το έκαναν και τη Μεγάλη Τρίτη - ότι κανένας «διάλογος» δεν είναι αποδεκτός. Με καμιά απάτη, οι εχθροί την κοινωνικής ασφάλισης δεν πρόκειται να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους. Γιατί επί της ουσίας, όλο αυτό το σούρτα - φέρτα κυβερνητικών υπουργών, συνδικαλιστών και εκπροσώπων εργοδοτικών οργανώσεων ένα στόχο έχει: Την αφαίρεση δικαιωμάτων, το χτύπημα και την υπονόμευση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.

Οι εργάτες και οι εργάτριες, την Τετάρτη, στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις θα απαιτήσουν την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα προβάλουν τα δικά τους αιτήματα, για ένα καθολικό δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, με λιγότερα χρόνια εργασίας και αύξηση των συντάξεων και των παροχών.

Αψηφώντας τις «Σειρήνες» των διαλόγων και της υποταγής, θα βροντοφωνάξουν νέτα - σκέτα: Μας χρωστάνε, δε χρωστάμε! Γιατί εμείς είμαστε οι στυλοβάτες και αιμοδότες της κοινωνικής ασφάλισης. Εμείς πληρώνουμε διπλά και τριπλά για τα ταμεία και τις συντάξεις. Με το δικό μας ιδρώτα έχει γίνει η κοινωνική ασφάλιση. Δε θα την παραδώσουμε βορά στην κυβέρνηση και στον ΣΕΒ. Δε θα τη βάλουμε στον «Προκρούστειο διάλογο» που ζητά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Κατεβαίνοντας την Τετάρτη στην απεργία και στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, οι εργάτες γνωρίζουν ότι για 15 χρόνια τώρα, όλες οι κυβερνήσεις, με τη συνδρομή των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έκοβαν και πετσόκοβαν κατακτήσεις. Ηδη, ο μέσος όρος συνταξιοδότησης των Ελλήνων εργαζομένων - όπως προκύπτει και από σχετική έρευνα της «Γιουροστάτ» - αυξήθηκε στα 63,2 χρόνια το 2003, από 59,4 χρόνια που ήταν το 2001. Δηλαδή οι εργαζόμενοι - ως απόρροια των αντιασφαλιστικών νόμων - βγαίνουν αργότερα στη σύνταξη σχεδόν κατά τέσσερα χρόνια. Με τον τρόπο αυτό οι εργαζόμενοι της χώρας μας, όσον αφορά στα χρόνια συνταξιοδότησης, βρίσκονται στη δεύτερη χειρότερη θέση ανάμεσα στους εργαζόμενους της Ευρώπης των «15» και στην τρίτη χειρότερη θέση στην Ευρώπη των «25». Καταρρίπτεται, λοιπόν, άλλος ένας μύθος. Οτι δήθεν οι Ελληνες βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη.

Αποδεικνύεται, επίσης, ότι μέσα απ' αυτούς τους νόμους μακραίνει ο εργάσιμος βίος και μικραίνει ο χρόνος απολαβής των συντάξεων. Με μια κουβέντα βαθαίνει ακόμα περισσότερο η εκμετάλλευση των εργαζομένων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Και όμως η λαλίστατη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ενώ κοκορεύεται για το αν η κυβέρνηση μεταφέρει ή δε μεταφέρει την αργία της Πρωτομαγιάς, όχι μόνο δε ζητά την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, που έχουν οδηγήσει τα πράγματα ως εδώ, αλλά απαιτεί να εφαρμοστούν αυτοί ακριβώς οι νόμοι. Και από την άλλη ζητά να πάνε οι εργάτες να διαλογιστούν με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, για να βρούνε «λύσεις» για το ασφαλιστικό...

Οχι, οι εργάτες δε θα πάνε «να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά». Και εννοείται δε θα πάνε να κάνουν μπούγιο στις φιέστες που στήνουν οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές. Δε θα πάνε με αυτούς που κάθε μέρα σκάβουν ακόμα πιο βαθιά το λάκκο στην Κοινωνική Ασφάλιση. Οσο και αν ορισμένοι, σαν τα κοράκια, κρώζουν τα περί «ενότητας», τους λέμε απλά: Μπορείτε να πάτε μαζί με όποιον θέλετε. Μπορείτε να τραβήξετε μέσα στο βάλτο της υποταγής. Αλλά οι εργάτες δε θα σας κάνουν τη χάρη να σας ακολουθήσουν.

Οι εργάτες θα δώσουν «παρών» εκεί που πρέπει. Την Τετάρτη όλοι πάμε με το ΠΑΜΕ. Ολοι στην απεργία. Ταξικά, σταθερά, ανυπόταχτα.