Το Συνέδριο ξεκίνησε στις 29 Μάρτη με ανοιχτή συγκέντρωση του Κόμματος όπου συμμετείχαν γύρω στα 7.000 άτομα σε μεγάλη πλατεία στην πρωτεύουσα του Παντζάμπ της Βορειοδυτικής Ινδίας, το Τσάντιγκαρχ ή αλλιώς στα αγγλικά «The City Beautiful» (που σημαίνει «Πόλη Ομορφη»).

Στην επίσημη έναρξη, την επόμενη μέρα (με τη συμμετοχή περίπου 2.000 ατόμων σε ανοιχτή πάλι εκδήλωση) σε διαφορετικό χώρο, μίλησαν ο ΓΓ του ΚΚΙ σ. Μπαρντάν, άλλα στελέχη του Κόμματος και χαιρέτισαν εκπρόσωποι από τα άλλα κόμματα του αριστερού Μετώπου. Παρών και ο βετεράνος ΓΓ του ΚΚΙ(Μ) Χαρκισάν Σινγκ Σουρζίτ.

Είναι ενδιαφέρον να αναλογιστεί κανείς το πώς διοργανώθηκε το συνέδριο: Με αντιπροσώπους να ταξιδεύουν έως και 3 μέρες μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους και με οικονομική εξόρμηση που συγκέντρωνε από χρήματα μέχρι χούφτες ρύζι για το συνέδριο.

Υπήρχαν 549 εκλεγμένοι τακτικοί αντιπρόσωποι, από αυτούς 60 γυναίκες. Συμμετείχαν επίσης και 61 παρατηρητές, 27 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου που δεν ήταν αντιπρόσωποι και 29 βετεράνοι προσκεκλημένοι. Ο νεότερος σύνεδρος ήταν γυναίκα (23 χρονών).

Ενδιαφέρον παρουσίαζαν τα εισοδηματικά στοιχεία των αντιπροσώπων: 85 σύνεδροι είχαν μηνιαίο εισόδημα μέχρι 1.000 ρουπίες (περίπου 18 ευρώ), 119 σύνεδροι έως 2.000 ρουπίες (περίπου 36 ευρώ) και 195 μέχρι 5.000 (91 ευρώ).

Συνολικά 431 αντιπρόσωποι και παρατηρητές είχαν περάσει αρκετά χρόνια στη φυλακή.

Το ΚΚΙ έχει 30.000 ΚΟΒ και συνολικά περίπου 580.000 μέλη.

Στην εισήγηση για την οργανωτική κατάσταση του Κόμματος την οποία έκανε ο σ. Ρατζά, Εθνικός Γραμματέας του ΚΚΙ, υπογράμμισε πως απαιτείται δραστική αλλαγή στη σύνθεση του Κόμματος τόσο όσον αφορά στη σύνθεση των φύλων, την ηλικιακή σύνθεση αλλά και την κοινωνική του σύνθεση που πρέπει να αντιστοιχεί στο χαρακτήρα του, ιδιαίτερα σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής σύγκρουσης.

Τρία κύρια ζητήματα απασχόλησαν τις συζητήσεις στο Συνέδριο:

- Το ζήτημα της κομμουνιστικής ενότητας.

- Η στάση απέναντι στην κυβέρνηση.

- Ζητήματα της οργάνωσης και οικοδόμησης του Κόμματος. Αντιμετώπιση του προβλήματος μη υλοποίησης αποφάσεων, και κατευθύνσεων, ιδιαίτερα το πρόβλημα να παίρνονται αποφάσεις και να μην μπαίνουν σε εφαρμογή.

Εντονη σοβαρή κριτική έγινε από αντιπροσώπους για την ψήφιση του νόμου για τις «πατέντες» στο κοινοβούλιο, ενώ αρκετοί ομιλητές αναφέρθηκαν στους αγώνες και ιδιαίτερα στην απεργία στις 19 Μάη.

Στις θέσεις τους για τον ιμπεριαλισμό τονίζεται η ηγεμονική θέση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, όμως δεν υπήρχαν ιδιαίτερες αναφορές στο ζήτημα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Στην πολιτική απόφαση για το διεθνές κίνημα, αποτυπώνεται η εκτίμηση πως «τα περισσότερα Κομμουνιστικά και Αριστερά Κόμματα κατάφεραν να ξεπεράσουν τον προσωρινό τους αποπροσανατολισμό μετά από την εξαφάνιση της Σοβιετικής Ενωσης. Πολλά από αυτά καταφέρνουν σημαντικά κέρδη στις εθνικές εκλογές και παίζουν ένα δραστήριο και μαχητικό ρόλο στους αγώνες της εργατικής τάξης και τα κινήματα των λαών. Υπάρχουν πιο τακτικές συναντήσεις, διαβουλεύσεις και διασκέψεις μεταξύ τους για συγκεκριμένα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος και αμοιβαία ανταλλαγή εμπειριών. Αυτό είναι μια θετική εξέλιξη στην ανάπτυξη του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος».

Το Συνέδριο συζήτησε και ψήφισε ομόφωνα 3 ντοκουμέντα: Πολιτική απόφαση, οργανωτική έκθεση και πολιτική έκθεση της ΚΕ. Απάλειψε από το καταστατικό άρθρο που έβαζε όριο θητειών για τη θέση του ΓΓ και αποφάσισε να ξεκινήσει διαδικασία για τη σύνταξη νέου προγράμματος του Κόμματος.

Το ΚΚΙ με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του, επιζητά να ανακτήσει χαμένο έδαφος σε περιοχές που έχει παραδοσιακή βάση και να επεκταθεί ιδιαίτερα στα κρατίδια που μιλούν χίντι, στην ύπαιθρο, στην εργατική τάξη, στους εργάτες γης και στη νεολαία.

Εκλέχθηκε Εθνικό Συμβούλιο (Κεντρική Επιτροπή) από 125 μέλη, εκ των οποίων ποσοστό 25% είναι νέοι. Το Εθνικό Συμβούλιο στην πρώτη του συνεδρίαση ανέδειξε Εθνικό Εκτελεστικό Γραφείο αποτελούμενο από 25 μέλη και 9μελή Κεντρική Γραμματεία.

Γενικός Γραμματέας για 4η φορά επανεκλέχθηκε ο Α. Μπαρντάν.