Η κατάπτυστη και βαθιά αντεργατική Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας - η οποία, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» καταργεί το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά - που συνυπέγραψαν η διοίκηση του ΟΤΕ και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΜΕ ΟΤΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ), όχι μόνο ανατρέπει κατακτήσεις των εργαζομένων στην επιχείρηση, αλλά στρώνει το έδαφος για ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα του συνόλου των εργαζομένων.

Ηδη ο πρόεδρος του ΟΤΕ σε χτεσινές δηλώσεις προανήγγειλε νέα αντεργατική επέλαση με τη στήριξη των εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών της πλειοψηφίας της ΟΜΕ. Ο ρόλος της οποίας, στο πέρασμα της αντεργατικής πολιτικής και το ξεπούλημα των συμφερόντων των εργαζομένων, πήρε συγχαρητήρια από το σύνολο της κυβέρνησης της ΝΔ. Ο υπουργός Οικονομίας χαρακτήρισε τη συμφωνία θετική εξέλιξη για την προώθηση παρόμοιων αντεργατικών σχεδιασμών στις άλλες πρώην ΔΕΚΟ και γενικότερα στο δημόσιο τομέα. Ενώ το ΠΑΣΟΚ επικρότησε τη συμφωνία που υπέγραψαν οι συνδικαλιστές του μαζί με τους εργατοπατέρες της ΔΑΚΕ. Ανάλογη, στάση κράτησε και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, που με τις χτεσινές δηλώσεις του εμπαίζει κυριολεκτικά τους εργαζόμενους.

Η Σύμβαση βάζει οριστικά τέλος στο καθεστώς μονιμότητας, αφού προβλέπει ότι στο εξής θα γίνονται προσλήψεις με συμβάσεις αορίστου χρόνου, ανοίγοντας το δρόμο για την παραπέρα γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας. Αλλωστε, η ίδια η σύμβαση επιτρέπει στην εργοδοσία να κάνει προσλήψεις εκτάκτων, δηλαδή να δημιουργήσει στρατιές ομήρων. Οι ρυθμίσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο και για το χτύπημα των δικαιωμάτων των παλαιότερων εργαζομένων στον ΟΤΕ και αποτελούν το μοντέλο, το οποίο θα εφαρμοστεί και στις υπόλοιπες ΔΕΚΟ. Ταυτόχρονα, αίρει κάθε εμπόδιο για την εφαρμογή της συνολικότερης συμφωνίας μεταξύ ΟΤΕ και ΟΜΕ ΟΤΕ, για δραματική συρρίκνωση του προσωπικού κατά, σχεδόν, 6.000 άτομα μέσω ενός ακόμα προγράμματος «εθελούσιας εξόδου». Το οποίο θα επιφέρει παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας και τεράστια επιβάρυνση στο ήδη ελλειμματικό ταμείο κύριας σύνταξης.

Η Σύμβαση της ντροπής εγκρίθηκε στο χτεσινό Γενικό Συμβούλιο της ΟΜΕ ΟΤΕ με την ψήφο των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, ενώ σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της ΟΜΕ, Γ. Παναγόπουλος, τόλμησε να τη χαρακτηρίσει «άλμα».

Σχεδόν με κάθε τρόπο η κυβέρνηση χτες έδωσε τα συγχαρητήριά της στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΜΕ ΟΤΕ που υπέγραψε αυτή την κατάπτυστη Σύμβαση. Ο υπουργός Επικρατείας, Θ. Ρουσόπουλος, έδωσε τα συγχαρητήριά του στους εργατοπατέρες λέγοντας: «Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσοι εργάστηκαν σκληρά επί μήνες για να φθάσουμε στο χτεσινό αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα η ΟΜΕ ΟΤΕ με την υπεύθυνη στάση που κράτησε συνέβαλε καταλυτικά στην εξεύρεση της χρυσής τομής». Ενώ ο υπουργός Μεταφορών χαρακτήρισε τη Σύμβαση «αναμφίβολα επιτυχία». Ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο υπουργός Οικονομίας.

Ο πρόεδρος του ΟΤΕ, Π. Βουρλούμης, προανήγγειλε νέα αντεργατικά, ακόμα πιο σκληρά μέτρα με τη στήριξη της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΟΜΕ ΟΤΕ, με την οποία «μπορέσαμε και αποκτήσαμε μια καλή σχέση». Τα μέτρα αυτά είπε αφορούν «στην καθιέρωση ενός συστήματος πιο σωστής αξιολόγησης και αξιοκρατικής σταδιοδρομίας του προσωπικού». Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει μέτρα εντατικοποίησης της εργασίας, σύνδεσης του μισθού με την παραγωγικότητα κ.ά.

Τέλος, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, επιχείρησε για άλλη μια φορά να κοροϊδέψει τους εργαζόμενους λέγοντας ότι αποτελεί μια συμφωνία «που αντανακλά την αυτονομία και τις ιδιομορφίες του συγκεκριμένου εργασιακού χώρου» και ότι δεν μπορεί να επέμβει γιατί «η θεσμική του ιδιότητα επιτάσσει το σεβασμό και της αυτονομίας και των ελεύθερων διαπραγματεύσεων». Προσπαθώντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία «δεν αποτελεί πρόκριμα για την επέκτασή της σε άλλους εργασιακούς χώρους». Ετσι, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προσπάθησε να απομονώσει τις εξελίξεις στον ΟΤΕ, όταν πριν λίγες ημέρες σε ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας τονιζόταν εντελώς το αντίθετο: «το πρόβλημα της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων είναι κοινό και θα αντιμετωπιστεί ενιαία και δυναμικά υπό τον συντονισμό και την καθοδήγηση της ΓΣΕΕ» και ακόμα ότι «δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτά» κανένας διαχωρισμός των εργαζομένων "παλαιών" και "νέων" εργαζομένων».