Πολλαπλά ερωτηματικά δημιουργεί ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε, για άλλη μια φορά σε διάστημα λίγων μηνών, σχετικά με την εισαγωγή και ενδεχόμενη σπορά μεταλλαγμένων σπόρων βαμβακιού, από ΗΠΑ και Ισραήλ, στη χώρα μας.

Χτες, σε δημοσιεύματα μερίδας του Τύπου ανακινήθηκε το θέμα της εισαγωγής μεταλλαγμένων σπόρων βαμβακιού στην Ελλάδα, με αφορμή τα όσα ακούστηκαν στη διεθνή διάσκεψη για τη βιοτεχνολογία, που έγινε προχτές στη Γένοβα της Ιταλίας από εκπροσώπους της «Γκρίνπις». Παράλληλα, δημοσιοποιήθηκαν ανεπίσημες πληροφορίες από παράγοντες των Βρυξελλών, που κάνουν λόγο για «καραντίνα» στο ελληνικό βαμβάκι και περικοπή της επιδότησης, αλλά και καταστροφή των εκτάσεων που μπορεί να σπάρθηκαν με μεταλλαγμένο βαμβακόσπορο.

Το υπουργείο Γεωργίας από την πλευρά του, μετά από σύσκεψη που έγινε χτες το απόγευμα, εμφανίστηκε καθησυχαστικό και ανακοίνωσε ότι δεν τίθεται θέμα απώλειας της επιδότησης στο βαμβάκι. Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι υπάρχουν σε ισχύ νομοθετημένες διαδικασίες ελέγχου και πως έχουν παρθεί δείγματα από όλες τις σπορομερίδες βαμβακόσπορου, εισαγόμενες και εγχώριες, που καλλιεργήθηκαν φέτος και έχουν δειγματιστεί από τον Οργανισμό Βάμβακος. Επιπρόσθετα, γνωστοποιείται ότι τα δείγματα εξετάζονται στα εργαστήρια των πανεπιστημίων της χώρας και της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και πως είναι καταγραμμένη η διασπορά των σπορομερίδων.

Ωστόσο, πέρα από όλα αυτά, υπάρχει δικαιολογημένος φόβος και ανησυχία των βαμβακοπαραγωγών και κατ' επέκταση των καταναλωτών, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι φορείς ελέγχου και νομικό πλαίσιο, τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο, που να παρέχουν εγγυήσεις για την αποτροπή εισαγωγής και καλλιέργειας μεταλλαγμένων σπόρων. Ταυτόχρονα, ο όλος θόρυβος που βασίζεται στο υπαρκτό και μέγιστο πρόβλημα των μεταλλαγμένων προϊόντων, δεν αποκλείεται να είναι ένας ακόμα πόλεμος ανάμεσα στα πολυεθνικά συμφέροντα που στηρίζουν οι ΗΠΑ και στα πολυεθνικά συμφέροντα που στηρίζει η ΕΕ. Και δεν αποκλείεται στη διαμάχη που υπάρχει, ο υπερβάλλον ζήλος που δείχνει η «Γκρίνπις» να έχει κάποιο σκοπό, που δε σχετίζεται απαραίτητα με τα συμφέροντα των καταναλωτών και την προστασία του περιβάλλοντος.

Πιο εξειδικευμένα πάντως, στο θέμα της εισαγωγής ή όχι μεταλλαγμένων σπόρων βαμβακιού, υπάρχουν οι ευθύνες που βαρύνουν αποκλειστικά την κυβέρνηση και τα επιτελεία της ΕΕ. Τη στιγμή που πληθαίνουν οι ενδείξεις και καταγγελίες για καλλιέργεια μεταλλαγμένων σπόρων καλαμποκιού σε Ισπανία, Πορτογαλία και Αγγλία, κράμβης στη Σουηδία και άλλων φυτικών προϊόντων σε διάφορες χώρες της ΕΕ, οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών το μόνο που έκαναν είναι να προτείνουν να αναγράφεται στις ετικέτες η περιεκτικότητα μεταλλαγμένων πρώτων υλών, σε περίπτωση που το ποσοστό τους είναι μεγαλύτερο του 1%, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να επιλέγουν...

Η απουσία συγκεκριμένων φορέων ελέγχου και νομοθετικού πλαισίου, είναι και η αιτία του «αλαλούμ» που επικράτησε τους τελευταίους μήνες στη χώρα, αναφορικά με την εισαγωγή μεταλλαγμένων σπόρων βαμβακιού. Και το ευτράπελο της υπόθεσης είναι ότι μόλις πριν λίγες μέρες πάρθηκε η πρώτη δικαστική απόφαση για την απαγόρευση διακίνησης σπόρων σε συγκεκριμένο φορέα. Ομως, την περίοδο που οι βαμβακοπαραγωγοί αγόραζαν και έσπειραν τα χωράφια, οι εταιρίες εισαγωγής και εμπορίας σπόρων βαμβακιού κατάφεραν με δικαστικές αποφάσεις να πουλήσουν τους σπόρους τους και να παγώσουν τους δειγματοληπτικούς ελέγχους. Ο,τι κι αν συμβεί τώρα, θα είναι κατόπιν εορτής και οι βαμβακοπαραγωγοί δε φέρουν καμία ευθύνη. Το μόνο που πρέπει να γίνει, είναι να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα, ώστε να μην επαναληφθεί το ίδιο φαινόμενο και την επόμενη χρονιά.

Με αφορμή το θόρυβο που ξεσηκώθηκε, βρήκε την ευκαιρία και ο «νόθος» πρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ Στ. Κουρνιάκος - που τυχαίνει να διατηρεί παράλληλα και την ιδιότητα του προέδρου της Κεντρικής Ενωσης Σπόρων και Πολλαπλασιαστικού Υλικού (ΚΕΣΠΥ) - να ανακοινώσει χτες ότι η ΓΕΣΑΣΕ από το Μάρτη είχε ζητήσει την παρέμβαση των αρμοδίων. Το ερώτημα που τίθεται για τον συγκεκριμένο κύριο, είναι ότι αν δεν ήταν πρόεδρος της ΚΕΣΠΥ, θα εκδήλωνε τέτοιου είδους ανησυχίες και θα προχωρούσε σε καταγγελίες του τύπου ότι το υπουργείο Γεωργίας «ναρκοθέτησε το μέλλον της ελληνικής βαμβακοκαλλιέργειας» και πως η «Πανθεσσαλική» δεν έκανε καμία απολύτως κίνηση; Για τον συγκεκριμένο κύριο τίθεται και ένα ακόμα ερώτημα: Γιατί απεμπόλησε το ρόλο της ΚΕΣΠΥ στην εμπορία σπορών και την ανέθεσε σε μια άγνωστη ιδιωτική εταιρία, η οποία όπως φημολογείται ανήκει σε γνωστό του πρόσωπο; Παρεμπιπτόντως, αξίζει να αναφερθεί ότι το αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής - που ευλογεί ο νόμος της κυβέρνησης για τους συνεταιρισμούς - ήταν η ΚΕΣΠΥ να πουλήσει φέτος μόλις 380 τόνους έναντι 5.000-6.000 τόνων που πούλαγε τα προηγούμενα χρόνια.