«Οι Γιαπωνέζοι έχουν ειδική λέξη, καρόσι, για να περιγράψουν τον θάνατο λόγω υπερωριακής εργασίας. Μετά το τσουνάμι, το καρόσι αναμένεται να ενσωματωθεί στο ελληνικό λεξιλόγιο, λόγω των νέων μέτρων για τις υπερωρίες και της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2005 στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό "International Journal of Cardiology" βρέθηκε ότι το ένα τρίτο των καρδιακών παθήσεων των Γιαπωνέζων οφειλόταν στις υπερωρίες. Οι Γιαπωνέζοι είναι πρωταθλητές στις υπερωρίες, πληρωμένες και απλήρωτες. Και οι Ευρωπαίοι δεν πάνε πίσω. Το 2000 μόνο το 24% δούλευε σε κανονικές συνθήκες (5ήμερο, οκτάωρο, υπό το φως της ημέρας). Μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2005 με δείγμα 21.703 εργαζομένων έδειξε ότι οι υπερωρίες και οι άλλες ευελιξίες του ωραρίου είχαν επίπτωση στην υγεία και στην ευημερία των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των εργατικών ατυχημάτων που αυξάνονταν με τις υπερωρίες. Αλλη μελέτη δείγματος 3.237 εργαζομένων στη Νότια Γαλλία έδειξε ότι οι ώρες εργασίας και κυρίως η ακανόνιστη εργασία της προηγούμενης μέρας επηρέαζαν τη νοητική απόδοση των εργαζομένων» (από άρθρο του Γρηγόρη Θ. Παπανίκου στο «ΒΗΜΑ»).

«Το γεγονός ότι ο Κώστας Καραμανλής, ο ηγέτης της παράταξης που ανεδείχθη σε ιστορικό πολιτικό της αντίπαλο, αναγνωρίζει την αξία αυτών των αγώνων, είναι μεγάλη υπόθεση. Θα περίμενε όμως κανείς μια ιστορική ανταπόδοση (...) η Δεξιά τίμησε πολλάκις τους αγωνιστές της Αριστεράς μέχρι παρεξηγήσεως. Το αντίθετο δεν έγινε ποτέ (...) Οσο συμβολισμό έχει η Μακρόνησος, η Γυάρος και ο Αϊ - Στράτης για τη μία πλευρά άλλη τόση έχει ο Γράμμος και το Βίτσι για την άλλη (...) να καταργηθούν (επιτέλους!) όλες οι γιορτές μίσους και χαράς: Μία γιορτή στην οποία θα μετείχαν αγωνιστές από όλες τις παρατάξεις στο όνομα της λήθης και της συμφιλίωσης θα ήταν αρκετή. Αρκεί να κάνει το χρέος της και η Αριστερά» (ο Μανώλης Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).