«Πρέπει πρώτα να συμβάλουμε στο να δημιουργηθεί εθνικό πλεόνασμα και από εκεί και πέρα να περάσουμε σε πολιτικές αναδιανομής, που είναι απαραίτητες για να ενισχυθούν οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι». Αυτά είπε προχτές στη Βουλή ο υπουργός Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλος. Την απάντηση, όμως, την είχε ήδη πάρει, λίγη ώρα προηγούμενα και, μάλιστα, με επίσημα στοιχεία, από την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα: «Από το 1995 έως το 2002 σε κάθε εκατό ευρώ αύξησης του παραγόμενου πλούτου, τα σαράντα δύο ευρώ πάνε στην κεφαλαιοκρατία, δηλαδή σε μια μικρή μειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και τα είκοσι εφτά ευρώ πάνε στα εκατομμύρια εργαζόμενους. Κι εδώ δεν είναι πρόβλημα κακής διανομής, όπως πολλές φορές ακούμε από στελέχη του Συνασπισμού. Είναι πρόβλημα ιδιοκτησίας του πλούτου. Είναι πρόβλημα ταξικής εκμετάλλευσης».

Τώρα, η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να κάνει ακόμη χειρότερη για τους εργαζόμενους την προαναφερόμενη από την Αλέκα Παπαρήγα πραγματικότητα των προηγούμενων χρόνων. Δήθεν, για να δημιουργηθεί πλεόνασμα και υποσχόμενη κάποια μελλοντικά ψίχουλα στους χαμηλόμισθους, στους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ανέργους...