Σε κλίμα αγωνιστικό, αλλά και συναισθηματικά φορτισμένο ιδιαίτερα τη στιγμή που προβαλόταν βίντεο - αφιέρωμα στο σ. Χαρίλαο Φλωράκη, πραγματοποιήθηκε, το Σάββατο 13.8.2005, το βράδυ, στο κέντρο «Πολυτάκου» στη Σκάλα Λακωνίας η εκδήλωση για την αντιφασιστική νίκη που, φέτος, ήταν αφιερωμένη στον ηγέτη του ΚΚΕ που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Την εκδήλωση διοργάνωσαν η ΠΕΑΕΑ Λακωνίας και η ΝΕ Λακωνίας του ΚΚΕ και χαιρέτισε ο πρόεδρος του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Λακωνίας, ο αντιστασιακός Λευτέρης Αναστασάκος. Ομιλητής στην εκδήλωση -συνεστίαση ήταν ο Θόδωρος Τζιαντζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος, αφού στιγμάτισε την προσπάθεια της πλουτοκρατίας να ξαναγράψει την ιστορία, να τη φέρει στα μέτρα της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, τόνισε για το νόημα της εκδήλωσης:

«Συνεχίζουμε να τιμάμε τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας, την Εθνική Αντίσταση και τους συναγωνιστές της, καθώς και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που δεν έσκυψαν το κεφάλι στον παντοδύναμο ντόπιο και ξένο δυνάστη... Σήμερα, εδώ, στο πρόσωπο του Χαρίλαου Φλωράκη, ενός επώνυμου λαϊκού αγωνιστή, κομμουνιστή, τιμάμε την προσφορά του ΚΚΕ στην ΕΑ, τους αγώνες του όλη τη μεταπολεμική περίοδο, για τις ανάγκες του λαού, της πατρίδας μας. Τιμάμε την προσφορά των χιλιάδων ανώνυμων κομμουνιστών, αγωνιστών, που μέσα από τις γραμμές του Κόμματος έδωσαν τα πάντα για νά 'χει αυτός ο τόπος, η πατρίδα μας, ο λαός μας, εμείς οι νεότεροι καλύτερες μέρες, χωρίς πολέμους, πείνα, δυστυχία... Στο πρόσωπό του αναγνωρίζουμε και τιμάμε ιδιαίτερα μια στάση ζωής που ανέδειξε και καταξίωσε το ΚΚΕ στη δύσβατη πορεία του. Αυτή του ανθρώπου που δεν τα διπλώνει, δε σκύβει το κεφάλι μπροστά στον ισχυρό δυνάστη, δε συμβιβάζεται μ' ό,τι καταπιέζει το δίκιο και την ανθρωπιά του. Τιμάμε τις βαθιές ανθρωπιστικές αξίες που μας κληροδότησε το ΚΚΕ: "Να αγαπάμε την Ελλάδα, να αγαπάμε το λαό, να δίνουμε και το αίμα μας αν χρειαστεί για το δίκιο και τη λευτεριά του"».

Στη συνέχεια, αναφερόμενος στα σημερινή πραγματικότητα ο ομιλητής, ανάμεσα στα άλλα, θα επισημάνει:

«... Τα προβλήματα γύρω μας, καίνε. Η επίθεση της πλουτοκρατίας είναι σφοδρή και ολομέτωπη. Καμιά κατάκτηση ή δικαίωμα δε βρίσκεται έξω από το βεληνεκές της αντιλαϊκής επέλασης. Η ολιγαρχία συγκεντρώνει καθημερινά τεράστια κέρδη, πλούτο και χλιδή. Αλλά οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο αγκομαχούν να τα βγάλουν πέρα. Οι μικρομεσαίοι συνθλίβονται και οι αγρότες εκβιάζονται να εγκαταλείψουν τη γη τους.

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν καλύτερες μέρες από τα κόμματα της πλουτοκρατίας, από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καιρό τώρα έχουν δώσει δείγματα γραφής, πώς θέλουν τους εργαζόμενους. Τους θέλουν Γιουσουφάκια στην αυλή των πασάδων της πλουτοκρατίας, ζαλισμένους με τα ψίχουλα, ευνουχισμένους με τα ψεύτικα διλήμματα και τους μονοδρόμους τους.

Την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, τις νέες εργασιακές σχέσεις λάστιχο, την κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, το ξεκλήρισμα της αγροτιάς, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, τα ονομάζουν σύγχρονη ανάπτυξη!... Ακόμα και το καλπονοθευτικό σύστημα, στις δημοτικές εκλογές: η μειοψηφία του 40% να τα παίρνει όλα, το λένε ανάπτυξη της δημοκρατίας και μεγαλύτερη αναλογικότητα.

... Ρίχνουν στους εργαζόμενους το φταίξιμο για τα προβλήματα της καπιταλιστικής οικονομίας, για την ανεργία, τη φτώχεια, την ανασφάλεια της ζωής τους, για το αβέβαιο μέλλον των παιδιών τους. Και προβάλλουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αλλά, συνέχισε ο Θ. Τζιαντζής, τους ρωτάμε: Γιατί, τάχα, να είναι μονόδρομος η κατάργηση του 8ωρου και να μην είναι η εφαρμογή του 7ωρου, πενθήμερου, χωρίς μείωση αποδοχών; Γιατί να είναι μονόδρομος η κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και να μην είναι η βελτίωσή τους; Γιατί είναι μονόδρομος η καταστροφή της αγροτικής μας παραγωγής και να μην είναι η στήριξη της αγροτικής μας οικονομίας, του αγρότη; Και γιατί, επιτέλους, ο μονόδρομος να μην είναι υπέρ του εργαζόμενου αλλά υπέρ των μονοπωλίων;

Γι' αυτό το μήνυμά μας ήταν και είναι: Φτάνει πια! Καμιά ανοχή στην κοροϊδία, καμιά υποχώρηση, καμιά θυσία στην πλουτοκρατία. Στους αγώνες του λαού μας, όπως πάντα, βρίσκεται η δύναμη. Στο Μέτωπο του λαού η ελπίδα και η διέξοδος, θα υπογραμμίσει ο ομιλητής, για να αναφερθεί πιο συγκεκριμένα:

Οι εργαζόμενοι μια επιλογή έχουν: την ανάπτυξη των αγώνων τους. Ταυτόχρονα, όμως, λέμε πως κι αυτό δε φτάνει... Αν μιλάμε για ουσιαστική διέξοδο, για ριζική αλλαγή της κατάστασης χρειάζεται κάτι παραπάνω. Χρειάζεται να συντονιστούν οι αγώνες. Να ανέβουν σε μια ανώτερη ποιοτική βαθμίδα... Να οικοδομηθεί το μέτωπο του λαού, να οργανωθεί η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά καταπιεζόμενα στρώματα σ' όλο το φάσμα των αναγκών και των δικαιωμάτων.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, τόνισε ο Θ. Τζιαντζής, το ΚΚΕ δουλεύει για μια εξουσία λαϊκή που να μπορεί να ελέγχει και να κάνει κουμάντο στους βασικούς κρίκους της οικονομίας. Που να λειτουργούν με σκοπό όχι το καπιταλιστικό κέρδος αλλά την κάλυψη των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων. Για μια εξουσία που θα έχει το λαό ενεργητικά στο προσκήνιο της κοινωνικοπολιτικής ζωής, στη διεύθυνση των κρατικών υποθέσεων με νέους λαϊκούς θεσμούς, φτιαγμένους μέσα στη λαϊκή δράση και την ταξική πάλη.

Εκείνο που παλεύουμε είναι να αλλάξουν ριζικά οι πολιτικοί συσχετισμοί, να οικοδομηθεί το Μέτωπο του λαού. Το ΚΚΕ, όπως τότε στην ΕΑ, έτσι και σήμερα, αναλαμβάνει το χρέος, πρωτοστατεί και σηκώνει το βάρος για τη συγκρότηση αυτής της μεγάλης παλλαϊκής συμμαχίας. Του κοινού μετώπου όλων εκείνων που θέλουν να αναμετρηθούν με την πολιτική των μονόδρομων της πλουτοκρατίας, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της υποταγής στους σύγχρονους δυνάστες της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας...».