Το κατειλημμένο από τους εργάτες εργοστάσιο επισκέφτηκε χτες αντιπροσωπεία στελεχών του ΠΑΜΕ από τον Πειραιά και ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Πατσιλινάκος
Στην αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ συμμετείχαν ο Μιχάλης Νουφαρίτσης, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και ο Νίκος Μπούργιας, ο οποίος είναι και αντιπρόσωπος της αγωνιστικής παράταξης της «Ενιαίας Συνδικαλιστικής Κίνησης» της ΚΕΡΑΝΗΣ.
Στη διάρκεια της συζήτησης αναδείχτηκε η οργή των εργαζομένων, καθώς όχι μόνο είναι απλήρωτοι, αλλά οι εργοδότες πλήρως αποθρασυμένοι ακριβώς από αυτή την πολιτική, αφού τσέπωσαν τεράστια κέρδη, τώρα απειλούν ακόμα και με «λουκέτο». Στο πλευρό της εργοδοσίας βρίσκεται και η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ της διοίκησης του σωματείου. Προσπαθεί να περιορίσει τον αγώνα σε ανώδυνα πλαίσια και να εκτονώσει την αγανάκτηση των εργαζομένων σκορπίζοντας αυταπάτες και πλασάροντας προτάσεις περί... διορισμού νέας διοίκησης στην εταιρία με τη συμμετοχή των εργαζομένων.
Ο Γ. Πατσιλινάκος μιλώντας στους εργαζόμενους τόνισε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι πλευρά της ολομέτωπης επίθεσης που έχει εξαπολυθεί από την πλουτοκρατία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ενάντια στα δικαιώματα, τις κατακτήσεις, την ίδια την ύπαρξη των εργαζομένων. «Δε μας μένει τίποτα άλλο από τον αγώνα. Να βγάλουμε τα πολιτικά μας συμπεράσματα. Ο αγώνας σας πρέπει να ενωθεί με τους άλλους εργαζόμενους, να απλωθεί σε όλη την πόλη του Πειραιά, να συμβάλει στην επιβολή μιας άλλης πολιτικής που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Οι σημερινοί συσχετισμοί είναι αρνητικοί απογοητευτικοί, όμως πρέπει και μπορούμε να τους αλλάξουμε».
Παίρνοντας το λόγο ο Μ. Νουφαρίτσης τόνισε ότι «ο σημερινός αγώνας για να έχει νόημα, προοπτική, για να δώσει λύσεις και να αποκρούσει τα σχέδια της εργοδοσίας, πρέπει να οδηγεί σε σύγκρουση με την πολιτική που εφαρμόζει η ΝΔ και προηγούμενα εφάρμοζε το ΠΑΣΟΚ. Αυτή η πολιτική είναι που έδωσε και δίνει τη δυνατότητα στον κάθε Κεράνη, συνολικά στο μεγάλο κεφάλαιο να λειτουργεί και να επιβάλει τους όρους της "ελεύθερης αγοράς", της "ανταγωνιστικότητας", βάζοντας στην κλίνη του Προκρούστη δικαιώματα, αμοιβές, ωράρια, το ίδιο το δικαίωμα στη δουλιά των εργαζομένων. Να συγκροτήσουμε επιτροπή αγώνα, να οδηγήσουμε τον αγώνα έξω από τους τοίχους του εργοστασίου, ενώνοντας τα βήματά μας με τους άλλους εργαζόμενους για να έχουμε αποτελέσματα».