Ασχολούμαι και με τον χώρο της μουσικής (κιθάρα, τραγούδι και μπαγλαμά) από το 1980 κατ' αρχάς ως ερασιτέχνης και μετέπειτα λόγω αναγκών επιβίωσης ως επαγγελματίας. Οι εποχές που ξέραμε μετά την πτώση της χούντας και πριν ίσως πέρασαν, η ανατροπή της ΕΣΣΔ έχει φέρει τα πάνω κάτω σε όλους τους τομείς, ακόμα και στον πολιτισμό. Οι γενιές μετά το Πολυτεχνείο άλλες αφομοιώθηκαν στο σύστημα, μερικές πήγαν σπίτι και άλλες ζουν και υπάρχουν ακόμα και μάχονται ενάντια στη «νέα τάξη πραγμάτων». Οι σημερινές γενιές και η νεολαία και ειδικά μετά το 1990 βομβαρδίζονται από σκουπίδια μουσικά, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κλπ., άρα τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι κομμουνιστές και δη το ΚΚΕ έναντι τούτων;

α) Πρέπει να κάνουμε μια αναδρομή σε χρονικές στιγμές του πολιτισμού που έχουν συνδεθεί με το εργατικό κοινωνικό λαϊκό τραγούδι - Εθνική Αντίσταση - δικτατορία '67 (π.χ., ένα θέμα), χωρίς να παραβλέπουμε και άλλες μορφές τέχνης (θέατρο, κινηματογράφο, εικαστικές τέχνες, παράδοση)

β) Συγκεκριμένα, ο «902», TV και Ραδιόφωνο και ο «ΡΙΖΟΣ» με την καθοδήγηση της ΚΕ, όντας όργανα προβολής των πολιτιστικών δρώμενων του Κόμματος και όχι μόνο, πρέπει κατά τη γνώμη μου να επεξεργαστούν και να αναζητήσουν θεματολογία που θα ξαναθυμηθεί ο παλιός και να μάθει η νεολαία της εποχής μας την Ιστορία της Λαϊκής Μουσικής (Εντεχνο Λαϊκό Τραγούδι και Λαϊκό Κοινωνικό), να ξανακούσει πράγματα που έχουν θαφτεί σκόπιμα από τα ΜΜΕ με επιταγές της υπάρχουσας τάξης. Η νεολαία πρέπει να μάθει την ιστορία, τα γεγονότα και τους δημιουργούς που σημάδεψαν την έντεχνη λαϊκή μουσική μέσα από τους αγώνες της εργατικής τάξης.

γ) Παρακολουθώντας τον «902» επισημαίνω επαναλήψεις κάποιων εκπομπών καλλιτεχνών επωνύμων ή ανωνύμων και αναρωτιέμαι αν γίνεται λόγω έλλειψης εκπομπών ή οικονομικών προβλημάτων ή και έλλειψης θεματολογίας.

Νομίζω ότι πρέπει να παραχθεί κάποιο νέο θεματολόγιο, π.χ., αντί μουσικές διαδρομές με αναφορά στο ρεμπέτικο να υπάρξει και θεματολόγιο και αναφορά στο «κοινωνικό λαϊκό τραγούδι» που έχει έντονα τα σημεία αναφοράς για την εργατική τάξη, την κοινωνική καταπίεση και την ανισότητα: Σε ένα τραγούδι του ο Τσιτσάνης λέει: «Της κοινωνίας η διαφορά φέρνει στον κόσμο μεγάλη συμφορά».

Σαν εργαζόμενος, καλλιτέχνης και κομμουνιστής πιστεύω ότι το ΚΚΕ, και δη η ΚΕ και το Τμήμα Πολιτισμού, πρέπει να προγραμματίσει και να δει ζητήματα με μουσικό θεματολόγιο «Κοινωνικό Λαϊκό Τραγούδι και Εργατική Τάξη» καθώς και συναυλίες με αυτό το περιεχόμενο αλλά και αναλυτική αναφορά σε γεγονότα πολιτικά και πολιτιστικά που θα γνωρίζει η νεολαία και την ιστορική διαδρομή και την επίδραση στις εργατικές μάζες και όχι μόνο.

Υπάρχει τόσο υλικό που είναι ανάγκη να υλοποιηθεί από συγκροτημένες ομάδες και τμήματα που θα το αναλάβουν, αρκεί να υπάρξει υλικοτεχνική υποδομή και στήριξη (στούντιο, ηχοληψία, προβολή, συναυλίες, διαλέξεις και αφιερώματα). Το Τμήμα Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ πρέπει να κατευθύνει και να καταφέρει ο «902», TV και Ραδιόφωνο, καθώς και ο μουσικός χώρος «ΣΥΡΜΟΣ» να γίνουν δίαυλοι επικοινωνίας που θα μπορούν οι καλλιτέχνες, ανώνυμοι και επώνυμοι, και δη του χώρου του δικού μας να μπορούν να παρουσιάσουν τη δουλιά τους και όχι να παρακαλούν διάφορους παραγωγούς τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών καναλιών (εκπομπών) για να προβάλουν υπό όρους τη δουλιά τους.

Να δοθεί μεγάλο βάρος και σημασία στη διαπαιδαγώγηση της νεολαίας και της ΚΝΕ, να αποκτήσει τη γνώση και την ενημέρωση για την πολιτιστική και πολιτισμική διαδρομή του Κόμματος μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες που σημάδεψαν την εργατική τάξη και το λαϊκό τραγούδι. Ας θυμηθούμε τη λαϊκή ρήση «για να θυμούνται οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι».

Μπορεί σήμερα οι Τσακνής, Μαχαιρίτσας, Πυξ-Λαξ, Διάφανα Κρίνα και άλλοι καλλιτέχνες του σημερινού Star System να έχουν «πολιτιστική» αξία, αλλά χωρίς τους Τσιτσάνη, Καλδάρα, Θ. Δερβενιώτη, Μπ. Μπακάλη, Λεοντή, Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Χατζιδάκι, Λοΐζο, Μίκη, Θ. Μικρούτσικο και Κουγιουμτζή δε θα υπήρχαν αυτοί σήμερα. Αλλωστε το έχουν δηλώσει και οι ίδιοι.

Το Εντεχνο Λαϊκό Τραγούδι, και όχι μόνο, εκπέμπει SOS, κάτι στο οποίο πρέπει να δώσουμε την πρέπουσα σημασία, για να σωθεί η ανυπολόγιστη παρακαταθήκη που οι μεγάλοι δημιουργοί των λαϊκών τραγουδιών μας άφησαν «προίκα» προς εκμετάλλευση. Το Τμήμα πρέπει να αναλάβει τη διάσωση του Εντεχνου Λαϊκού, Κοινωνικού και Εργατικού Τραγουδιού, έχει χρέος για τις επερχόμενες νεολαιίστικες ΚΝίτικες και όχι μόνο γενιές.

Τελειώνοντας με αυτήν την τοποθέτησή μου στα πλαίσια του διαλόγου για τη νεολαία, μαζί με τις διάφορες επισημάνσεις (προβληματισμοί - προτάσεις) για τον τομέα του Πολιτισμού, που το θεωρώ θεμελιώδες ζήτημα της εργατικής τάξης, θέλω να πιστεύω ότι θα συμβάλω και εγώ ως κομματικό μέλος στη διαμόρφωση μιας πιο πολύπλευρης καταγραφής των θεμάτων και ζητημάτων που πρέπει να συζητηθούν και να υλοποιηθούν από την ΚΕ του ΚΚΕ.

Δημήτριος Γιαννακόπουλος

ΚΟΒ TEI ΠΕΙΡΑΙΑ - ΑΣΠΑΙΤΕ