Η κούραση από το πολύωρο ταξίδι έσβησε μονομιάς. Μετατράπηκε σε δύναμη, μόλις άρχισαν να ανταμώνουν στην πλατεία Βικτορίας, Ηταν χιλιάδες, από κάθε γωνιά της Μακεδονίας και της Θράκης. Συγκροτήθηκαν σε πορεία και κατευθύνθηκαν στο χώρο της συγκέντρωσης. Μπροστά η Θεσσαλονίκη και πίσω η Νάουσα, το Κιλκίς, η Πέλλα, η Πιερία, Σέρρες, Κοζάνη, Φλώρινα, Καστοριά, Γρεβενά, Δράμα, Καβάλα, Ροδόπη, Εβρος... Υψωσαν τα πανό, τις σημαίες και με μια φωνή μπήκαν στην πορεία, και η οργή τους έγινε ποτάμι που παλεύει να φτάσει στον προορισμό του, σε έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, με τις ανάγκες του εργαζόμενου στο προσκήνιο.

Η Στ. Β. βρέθηκε να δουλεύει καπνεργάτρια μετά από 30 χρόνια δουλιά στον ιματισμό, επειδή ο εργοδότης πήγε την επιχείρησή του στη Βουλγαρία. Σήμερα βρίσκεται πάλι ένα βήμα πριν την απόλυση γιατί το καπνεργοστάσιο που απασχολείται τα τελευταία 6 χρόνια θα βάλει λουκέτο. Επέλεξε το δρόμο του αγώνα και δηλώνει: «Δε ζητιανεύουμε, διεκδικούμε δουλιά για μας και τα παιδιά μας». Εκεί δίπλα και οι καπνοπαραγωγοί, στον κοινό αγώνα ενάντια στην πολιτική που τους ξεκληρίζει, να καταγγέλλουν πως «οι αποσυνδεμένες επιδοτήσεις είναι τα "αργύρια" του ξεκληρίσματος της αγροτιάς».