Ηταν όλοι εκεί! Εκεί και ο νέος οικοδόμος, με τη στολή της δουλιάς, για να μη μετρήσει άλλο συνάδελφο θύμα της εργοδοτικής εγκληματικότητας, για να μη δει διωγμένο άλλο συνάδελφο μετανάστη.

Ανυπόταχτα πορεύονται όλοι μαζί. Εργάτες από κάθε περιοχή, κάθε γωνιά της Ελλάδας. Μια αλυσίδα γερή, μια γροθιά σφιχτή που με μια φωνή αντηχούσε στους δρόμους της Αθήνας: «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, τώρα με το ΠΑΜΕ αντίσταση και πάλη».

Τη ζωή τους οι εργάτες την εικονογράφησαν σε ένα πανό πάνω σε φορτηγό που πορευόταν μαζί με τους διαδηλωτές. Τη ζωή που το κεφάλαιο προσπαθεί να επιβάλλει: Μια γυναίκα σέρνεται κουβαλώντας στην πλάτη το νοικοκυριό και τραβώντας το παιδί της. Ανεβαίνει τη σκάλα της ζωής της, για να καταφέρει να πάρει σύνταξη στα 65. Σκαλί σκαλί βιώνει την εκμετάλλευση. Γι' αυτό και το πανό καλεί το λαό να δείξει «Ανυπακοή στις οδηγίες της ΕΕ». Γι' αυτό και οι ταξικές δυνάμεις κάλεσαν σε αγώνα για τα δικαιώματα της εργατιάς, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των ΕΒΕ, των εκπαιδευτικών, όλου του λαού.

Εκεί και ο φοιτητής. Που έβλεπε τον πατέρα του, σκυφτό, μια ζωή μεροδούλι μεροφάι, και αποφάσισε να παλέψει για μια διαφορετική ζωή. Που δε συμβιβάζεται με τους ψευδεπίγραφους τίτλους - διαβατήρια για την ανεργία και την ημιαπασχόληση.

Ηταν όλοι εκεί: Ο παλαίμαχος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, που έδωσε σκληρές μάχες για την ελευθερία του λαού, πάντα πιστός στο στόχο της τελικής νίκης του λαού. Ο συνταξιούχος αγρότης, που για χρόνια ολάκερα πάλευε με τη γη, για να καρποφορήσει. Και τώρα ζει με ένα ξεροκόμματο, που του πετάνε, σα να είναι σκυλί, ελπίζοντας μονάχα στη βοήθεια των παιδιών του για να επιβιώσει. Μαζί με τα παιδιά του κατέβηκε. Νεαροί αγρότες αυτοί, πήραν τη σκυτάλη από τον πατέρα τους, που βλέπουν την παραγωγή τους να μαραζώνει, πνιγμένοι στα πρόστιμα συνυπευθυνότητας.