Με την τελευταία διετή Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) που υπέγραψε η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ο κατώτερος μισθός διαμορφώθηκε από το Σεπτέμβρη του 2005 στα 591,18 ευρώ και το αντίστοιχο μεροκάματο στα 26,41 ευρώ. Πρόκειται για αποδοχές πείνας για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσει κανείς την ένταση της εκμετάλλευσης (βλέπε αύξηση της παραγωγικότητας), αλλά και τα τεράστια κέρδη που καταλήγουν στα χρηματοκιβώτια των εργοδοτών, όπως αποδεικνύουν και οι τακτικοί ισολογισμοί τους.

Μπροστά στη μάχη για την υπογραφή της νέας ΕΓΣΣΕ, ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σηκώνει δημαγωγικά τους τόνους, κάνοντας λόγο για διεκδίκηση αυξήσεων που... θα καλύπτουν τις απώλειες από τον πληθωρισμό και την εντεινόμενη ακρίβεια. Πάντα όμως με κριτήριο τη διατήρηση και αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, για να μη θιχτούν τα υπερκέρδη των εργοδοτών. Για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι αδιάφορο αν μια εργατοοικογένεια μπορεί έστω και να επιβιώσει με ένα μισθό πείνας. Πόσο μάλλον αν μπορεί να ικανοποιήσει ανάγκες που ξεπερνούν την επιβίωση και σχετίζονται με τη μόρφωση, την ψυχαγωγία, το δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, τη δημιουργία οικογένειας από τους νέους και τις νέες.

Σήμερα στο «Ριζοσπάστη» μιλάνε εργαζόμενοι που ζουν από πρώτο χέρι την καθημερινή ένταση της εκμετάλλευσης, την αγωνία του μεροκάματου, το ζόρι να τα «βγάλουν πέρα», τον πλήρη εγκλωβισμό τους στη διαδρομή «σπίτι - δουλιά, δουλιά - σπίτι» αφού «δεν υπάρχουν χρήματα». Μιλάνε για τις σύγχρονες και πραγματικές τους ανάγκες, για την αναγκαιότητα αυτές να αποτελέσουν τον μπούσουλα των διεκδικήσεων όλης της εργατικής τάξης μπροστά στη μάχη της νέας ΕΓΣΣΕ. Και δηλώνουν αποφασισμένοι με τα αιτήματα του ΠΑΜΕ να κατέβουν την ερχόμενη Τετάρτη στην πανεργατική απεργία και στις συγκεντρώσεις που διοργανώνει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.