Με ανακοίνωσή του το Εργατικό Κόμμα Βελγίου, καταδικάζει το αντιδραστικό αντικομμουνιστικό μνημόνιο, επισημαίνει τον επικίνδυνο χαρακτήρα του και καλεί σε πάλη ώστε να μην περάσει. Σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Θα ακολουθήσει η Ευρώπη τον δρόμο του μακαρθισμού που είχαν πάρει οι ΗΠΑ πριν 50 χρόνια; Θα μπουν στο εκτελεστικό απόσπασμα "στο όνομα της υπεράσπισης της δημοκρατίας" η ελευθέρια έκφρασης και οργάνωσης;

Μεταξύ εκείνων που υιοθέτησαν στην επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, το σχέδιο ψηφίσματος, υπάρχουν μέλη κοινοβουλίων από χώρες που δε διστάζουν να φυλακίζουν ηγέτες κομμάτων και λαϊκών κινημάτων, ενώ ταυτόχρονα κλείνουν τα μάτια στην αποκατάσταση των χιτλερικών συμβόλων και ανέχονται την ατιμωρησία πρώην εγκληματιών πολέμου».

Και σε άλλο σημείο αναφέρει: «Στόχος του ψηφίσματος είναι να στιγματίσει συνολικά το κομμουνιστικό κίνημα και ιδεολογία. Με τον τρόπο αυτό το σχέδιο απόφασης αναιρεί (αρνείται, αποσιωπά, προσπερνά) το γεγονός ότι το κομμουνιστικό κίνημα και ιδεολογία είναι τμήμα και συστατικό στοιχείο της ιστορίας του εργατικού κινήματος και του κινήματος για την κοινωνική πρόοδο. Ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια ποινικοποίησης των προοδευτικών ιδεών και ιδανικών που κληρονόμησε ο Διαφωτισμός και των αγωνιστικών προσδοκιών για κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές αλλαγές.

Το κείμενο αυτό επιδιώκει επίσης να αρνηθεί τον καθοριστικό ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης και του κομμουνιστικού κινήματος στην πάλη ενάντια στη ναζιστική θηριωδία. Ολοι θυμόμαστε τα λόγια του Αλμπερτ Αϊνστάιν για τη, μέχρι τη στιγμή του Στάλινγκραντ, αήττητη ναζιστική πολεμική μηχανή:

«Χωρίς τη Ρωσία, αυτά τα λυσσασμένα σκυλιά θα είχαν φτάσει στον στόχο τους, σε κάθε περίπτωση θα ήταν πολύ κοντά».

Αν το σχέδιο απόφασης υιοθετηθεί, θα οδηγήσει σε μια επίσημη ερμηνεία της ιστορίας της ΕΣΣΔ και του κομμουνισμού που θα έχει ως αποτέλεσμα την παράλυση της ιστορικής έρευνας και την παρεμπόδιση της όποιας αντικειμενικής διερεύνησης και συγκριτικής επιστημονικής αποτίμησης των καπιταλιστικών και κομμουνιστικών συστημάτων.

Θα οδηγήσει σε ένα κυνήγι μαγισσών παρόμοιο με τον μακαρθισμό της δεκαετίας του '50 που θα έχει ως στόχο του όλους τους επιστήμονες που δε θα υποταχθούν στις επίσημες ερμηνείες. Είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε το δικαίωμα στους επιστήμονες ερευνητές της ιστορίας να ερευνούν και να εκφράζονται ελεύθερα, αντιστεκόμενοι σε μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του μακαρθισμού».

Η ανακοίνωση επισημαίνει επίσης σε άλλο σημείο: «Το σχέδιο ζητά: "Η αντίληψη για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων δεν πρέπει να οδηγεί τις χώρες να μην ασκούν την απαιτούμενη κριτική στα σημερινά ολοκληρωτικά καθεστώτα που υπάρχουν σε ορισμένες χώρες όπου τα εγκλήματα διαιωνίζονται"».

Με το να ποινικοποιεί τις σημερινές σοσιαλιστικές χώρες το σχέδιο απόφασης προετοιμάζει το έδαφος για τη στρατιωτική επέμβαση ενάντιά τους, απειλή που ήδη έχει εκτοξευτεί αρκετές φορές από την κυβέρνηση Μπους.

Το σχέδιο απόφασης ασκεί κριτική στο γεγονός ότι «σε ορισμένες χώρες υπάρχουν νόμιμα και ενεργά κομμουνιστικά κόμματα ακόμα και εάν δεν έχουν αποστασιοποιηθεί από τα εγκλήματα που διέπραξαν στο παρελθόν ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα». Με τον τρόπο αυτό προετοιμάζεται το έδαφος να τεθούν εκτός νόμου τα κόμματα αυτά.

Στη συνέχεια το Εργατικό Κόμμα Βελγίου υπογραμμίζει: «Πέρα από την ποινικοποίηση του κομμουνισμού το σχέδιο απόφασης ποινικοποιεί ακόμα αυτή καθεαυτή την ταξική πάλη γιατί και αυτή "δικαιολογεί τη διάπραξη εγκλημάτων".

Με τον τρόπο αυτό οι συντάκτες έχουν βάλει στο στόχαστρό τους συνολικά το εργατικό κίνημα και το συνδικαλιστικό κίνημα στην Ευρώπη που σήμερα αντιστέκεται στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Οι λαοί των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης βρέθηκαν αντιμέτωποι με μιαν άνευ προηγουμένου φτώχεια. Σε ολόκληρη την Ευρώπη οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι νέοι ανησυχούν για το μέλλον τους. Αυξάνει η ανεργία, κοινωνικές κατακτήσεις κατεδαφίζονται, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθέριες απειλούνται ενώ έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους οι πόλεμοι τόσο στο εσωτερικό όσο και εκτός της Ευρώπης (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ).

Για τους συντάκτες του σχεδίου απόφασης "η καταδίκη των εγκλημάτων που διαπράχτηκαν" παίζει σημαντικό ρόλο για τη διαπαιδαγώγηση των νέων γενεών. Μια ξεκάθαρη τοποθέτηση για το παρελθόν μπορεί να αποτελέσει σημαντικό σημείο αναφοράς για τις μελλοντικές τους δράσεις και πρωτοβουλίες.

Αυτή η αναφορά είναι μια αναμφισβήτητη απόδειξη για τη στρατηγική στόχευση του όλου κειμένου που εντάσσεται στην εξυπηρέτηση της λογικής της πολιτικής διαμάχης και όχι στην υπηρεσία απόδοσης δικαιοσύνης. Σήμερα έχουν σειρά οι κομμουνιστές, αύριο οι συνδικαλιστές και όσοι αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση, μεθαύριο άραγε ποιος θα έχει σειρά;».