ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΟΥΜΕ ότι η καρέκλα ενός εξεταζόμενου στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής δεν είναι ένα σημείο, όπου κανείς νιώθει άνετα. Πώς να το κάνουμε, είναι «βαρύ» το περιβάλλον από όλες τις απόψεις. Ομως, ο Γιώργος Κορωνιάς χτες έδειχνε άνετος. Πολύ άνετος...

Τόσο άνετος, όσο είναι προκλητικό να δείχνει ένας διευθύνων σύμβουλος εταιρίας, που ευθέως ομολόγησε ότι όλες οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα μπορούν να συνεργάζονται με κυβερνήσεις και άλλα κέντρα, προκειμένου να παρακολουθούν τηλέφωνα ακόμη και του τελευταίου πολίτη.

Πόσο δε μάλλον, όταν ζήτησε εμμέσως να υπάρξει και το ...κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο, προκειμένου να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.

Προφανώς, σε ορισμένους μάνατζμεν έχει γίνει ολοφάνερη η ανάγκη της καταπάτησης των ατομικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών. Κι ακόμη περισσότερο, η ικανοποίησή της. Εχουν καταλάβει το νόημα της εποχής. Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και η συνεχής συσσώρευση των επιχειρηματικών κερδών δεν πάνε μαζί με δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα...

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ, πάντως, το ...πινγκ - πονγκ μεταξύ «Βόνταφον» και «Ερικσον», για το ποιος ήξερε τι για την περίφημη ιστορία, είναι φανερό πως είναι ...βολικό το να χαθούν τα στοιχεία κάπου στο χάος των πολυεθνικών της κινητής τηλεφωνίας και των νέων τεχνολογιών.

Και μιλάμε για ένα χάος, που έχει διαμορφωθεί εδώ και δεκαετίες και συνεχίζει να «οχυρώνεται». Μιλάμε για καταστάσεις, όπου απρόσωπες εταιρίες καλύπτονται από εθνικούς και διεθνείς δαιδαλώδεις νόμους, μόνο και μόνο για να βγαίνουν στον τέλος «λάδι».

ΠΑΝΤΩΣ, ΧΤΕΣ ήρθε με τη συνήθη πρακτική της τροπολογίας η εισοδηματική πολιτική στη Βουλή. Το κυβερνητικό στίγμα είναι σαφές: Πάρτε το 3% (που δεν είναι ούτε 1,5% στην πραγματικότητα) και μην πολυμιλάτε.

Ούτε καν συζήτηση θα γίνει για το θέμα κι ας πρόκειται για κατεύθυνση που επηρεάζει και τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, εκτός από τη ζωή των εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων του Δημοσίου.