Ολοφάνερο είναι το «μήνυμα» από τις πρώτες υποψηφιότητες, που ανακοίνωσε προχτές ο ΣΥΝ, για τους υποψήφιους δημάρχους στη Β΄ Αθηνών. Οι πέντε στους δέκα υποψήφιους είναι κοινοί με το ΠΑΣΟΚ.

Και όμως, ενώ ο ΣΥΝ, παρά τα όσα αντίθετα διακηρύσσει, εφαρμόζει στην πράξη μια πολιτική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ - στο όνομα της «συμμετοχής» στην εξουσία - ζητά ...«τα ρέστα» από το ΚΚΕ, που τον αποκαλύπτει, σημειώνοντας ότι «δεν μπορείς να είσαι με όλους και με όλα». Αλήθεια, όμως, πώς γίνεται να υποστηρίζεις τους εργαζόμενους και, ταυτόχρονα, να στηρίζεις υποψήφιους δημάρχους που εφαρμόζουν τη μερική απασχόληση, τα τετράωρα, τα «stage» και, γενικότερα, τη λογική «μισή δουλιά - μισή ζωή» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Πώς γίνεται να μιλάς για υπερφορολόγηση και την ίδια στιγμή οι δήμαρχοι που έχεις στηρίξει (και ξαναστηρίζεις) να βάζουν συνέχεια νέα τέλη στους δημότες ή - στην καλύτερη περίπτωση - να αυξάνουν υπέρογκα τα ήδη υπάρχοντα; Τελικά, πώς γίνεται να λες ότι «η μισή μας καρδιά βρίσκεται στη Γαλλία» και να κατεβαίνεις στους μισούς -τουλάχιστον - δήμους με το ΠΑΣΟΚ, που υποστηρίζει την ανασφάλιστη εργασία των νέων, την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων κλπ., κλπ.;