ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ - ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.--

Σε εξέλιξη βρίσκονται, ήδη, οι πρώτες επαφές του κόμματος «Καντίμα», που επικράτησε στις ισραηλινές εκλογές, με στελέχη άλλων κομμάτων, προκειμένου να εξεταστούν οι δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας. Οπως αναμενόταν, το «Καντίμα» κέρδισε την προτίμηση των ψηφοφόρων, αλλά με αρκετά χαμηλότερο ποσοστό από ό,τι προβλεπόταν. Σαφώς χαμηλότερο από όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις, ήταν και το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές που μόλις άγγιξε το 63,2%.

Με καταμετρημένο το 99% των ψήφων, το «Καντίμα» καταλαμβάνει 28 έδρες (21,8%), το Εργατικό Κόμμα 20 έδρες (15,1%), το υπερορθόδοξο εβραϊκό κόμμα «Σας» 13, το ακροδεξιό κόμμα των Ρώσων Εβραίων μεταναστών «Ισραελ Μπεϊτένου» 12, το Λικούντ 11 και ακολουθούν άλλοι 26 πολιτικοί σχηματισμοί. Η μεγάλη έκπληξη των εκλογών, αναμφιβόλως, είναι το μικρό, σε σύγκριση με τις παλαιότερες αναμετρήσεις, ποσοστό του «Λικούντ», του κόμματος που, μαζί με το Εργατικό, κυριαρχούσε εναλλάξ στις ισραηλινές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Η πλειοψηφία του ισραηλινού Τύπου ασχολείται ιδιαιτέρως με αυτήν την πτυχή, εκτιμώντας ότι «ήρθε το τέλος εποχής για το ιστορικό κόμμα της ισραηλινής δεξιάς».

Το «Καντίμα» δεν εξασφαλίζει πλειοψηφία στην 120μελή βουλή, γεγονός που κάνει απαραίτητη τη συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Στελέχη του καθιστούσαν σαφές ότι συνομιλίες συνεργασίας θα διεξαχθούν μόνο με όσα κόμματα αποδέχονται την προοπτική μονομερούς μερικής αποχώρησης από τη Δυτική Οχθη, που έθεσε ως κεντρικό θέμα του προγράμματός του ο Ολμέρτ. Με αυτό το κριτήριο αποκλείονται τα ακροδεξιά κόμματα και ως πιθανότεροι εταίροι αναδεικνύονται το Εργατικό Κόμμα, τα 2 υπερορθόδοξα, το «κεντροαριστερό» Μέρετζ, ή ακόμη και το κόμμα των Συνταξιούχων.

Η επίτευξη συμφωνίας, πάντως, δεν προοιωνίζεται εύκολη καθώς το Εργατικό Κόμμα, (που έχει και τις περισσότερες έδρες) στήριξε ολόκληρη την προεκλογική του εκστρατεία στις προτάσεις του για αύξηση των μισθών, ενίσχυση του κράτους πρόνοιας κλπ. Αυτό καθιστά ...προβληματική τη συνεργασία με το «Καντίμα» σε ζητήματα εσωτερικής κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής.

Ο Ολμέρτ, πάντως, απέφυγε να θίξει αυτά τα ζητήματα και επανέλαβε, αμέσως μετά την επισημοποίηση της νίκης του, ότι κεντρικός στόχος της κυβέρνησής του είναι η αποχώρηση από τη Δυτική Οχθη (εννοείται διά της προσάρτησης των μεγάλων εποικιστικών μπλοκ και την ολοκλήρωση του τείχους), «κατά προτίμηση μετά από συνομιλίες με τους Παλαιστινίους αλλά εν ανάγκη και χωρίς αυτές». Την προοπτική μονομερών κινήσεων απέρριψε κατηγορηματικά τόσο ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος όσο και ο νέος πρωθυπουργός Χανίγια, που ορκίστηκε, χτες, μαζί με την 24μελή κυβέρνησή του.