Στις 10 Μάη έφυγε από τη ζωή στα 84 χρόνια ο Αλεξάντρ Ζινόβιεφ, ένας από τους πιο γνωστούς σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς, κοινωνιολόγους, μαθηματικούς και φιλοσόφους. Ο «δρόμος» της ζωής του κινήθηκε από την απόρριψη του σοβιετικού συστήματος και τη διαγραφή του από το ΚΚΣΕ, το 1976, και τη φυγή του από την ΕΣΣΔ, το 1978, έως την πλήρη αναστροφή, μετά από μια 20ετία, των απόψεών του, κάτι που στη σημερινή Ρωσία τον κατέταξε μεταξύ των φανατικότερων οπαδών του σοβιετικού συστήματος στο χώρο της ρωσικής διανόησης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η υπεράσπιση δεν ξεκινούσε από την αφετηρία του μαρξισμού - λενινισμού, αφού ο συγκεκριμένος διανοούμενος δήλωνε πως «ποτέ στη ζωή του δεν ήταν μαρξιστής και κομμουνιστής».

Είναι ίσως ο μόνος από τους επιφανείς Σοβιετικούς «αντιφρονούντες», της περιόδου του «ψυχρού πολέμου», που πλήρως μετάνιωσε για την αντισοβιετική στάση του και μάλιστα ζήτησε επίσημα συγνώμη (!) γι' αυτήν από το ρώσικο λαό. Σ' αυτό ανήκει η φράση «σημαδεύαμε τον κομμουνισμό και πετύχαμε τη Ρωσία». Με επιθετικότητα απαντούσε στην αντισοβιετική προπαγάνδα για τις «διώξεις» και τα «Γκούλαγκ», δηλώνοντας πως σωστά κι ο ίδιος το 1939 είχε συλληφθεί, αφού οργάνωνε ομάδα με στόχο τη δολοφονία του Στάλιν. «Τι έπρεπε να κάνουν, να μας δώσουν παράσημο;» είχε απαντήσει σε μια σχετική ερώτηση το 2005. Μετά το 1990 υπεράσπιζε με πάθος τις κατακτήσεις της ΕΣΣΔ, όσο και τις ανθρωπιστικές αξίες που χαρακτήριζαν το σοβιετικό σύστημα.

Ο Αλ. Ζινόβιεφ με σκληρά λόγια είχε μιλήσει για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, χαρακτηρίζοντάς την «πρωτοφανές έγκλημα». Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του είχε δηλώσει ότι «το βασικό παγκόσμιο "κακό" είναι η ατομική ιδιοκτησία. Κι αν η ανθρωπότητα δεν την ξεπεράσει, θα καταστραφεί».

Το Προεδρείο της ΚΕ του ΚΚΡΟ εξέφρασε τα συλλυπητήρια του για το θάνατο του Αλ. Ζινόβιεφ.