Από τη χτεσινή συζήτηση φοιτητών - εργατών

Η πρόσβαση των παιδιών τους στη μόρφωση απασχολεί κάθε εργάτη και εργάτρια. Γι' αυτό και μαζί με το περιεχόμενο της Παιδείας αποτελούν ζητήματα για τα οποία τα συνδικάτα πρέπει να αναπτύξουν ακόμα πιο αποφασιστική και σταθερή δράση.

Η παραπάνω ανάγκη εντοπίστηκε ως συμπέρασμα στη χτεσινή εκδήλωση που έγινε με πρωτοβουλία του Συνδικάτου Μετάλλου, του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων της Αθήνας, στο πλαίσιο της κοινής δράσης που «ξετυλίγει» το τελευταίο διάστημα το ΠΑΜΕ και το Συντονιστικό των Φοιτητών, καθώς τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, που προωθεί η πλουτοκρατία και όσα κόμματα τη στηρίζουν, ακολουθούν το ένα πίσω απ' το άλλο.

Αναφερόμενος στο νόμο - πλαίσιο που η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή, κλιμακώνοντας την αντιεκπαιδευτική επίθεση ενάντια στο λαό συνολικά, ο Γιώργος Γεωργιάδης, από το Συντονιστικό των Φοιτητών, επισήμανε εισηγητικά ότι οι υποστηρικτές του νόμου επιδιώκουν την πλήρη υποταγή του πανεπιστημίου στην αγορά: Από τη μια να αποτελεί κομμάτι της αγοράς, με την παράδοση σε ιδιώτες της σίτισης, της στέγασης, με την επιβολή διδάκτρων και από την άλλη να εξυπηρετεί την αγορά. «Αυτό σημαίνει παραγωγή έρευνας όχι με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του ελληνικού λαού, αλλά έρευνα με βάση το κέρδος του ιδιώτη. Ετσι δε θα μελετάται από τα ελληνικά πανεπιστήμια π.χ. η καταπολέμηση του καρκίνου, γιατί δεν επιφέρει κέρδη, αλλά πώς θα καταργηθούν οι συντάξεις και τα σταθερά ωράρια στις οικονομικές σχολές, η παραγωγή μεταλλαγμένων προϊόντων στο Βιολογικό, τα πιο "έξυπνα" όπλα του ΝΑΤΟ στο Φυσικό και στο Πολυτεχνείο οι νέες "Ρικομέξ"».

«Κυρίαρχα ζητήματα είναι η συνεχής ένταση των ταξικών φραγμών στη μόρφωση για τα παιδιά της εργατικής τάξης, η ακόμα πιο άμεση επιρροή στη διαμόρφωση των συνειδήσεων με τις αξίες και τους κώδικες της αστικής τάξης, υπέρ της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας», σημείωσε ο Κώστας Μυτιληνιού, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας, αποτυπώνοντας πως το κεφάλαιο αποσκοπεί να αξιοποιήσει την εκπαίδευση ως εργαλείο με το οποίο θα ενσωματώνει στο σύστημα τα παιδιά της εργατικής τάξης, θα εξουδετερώνει κάθε προσπάθεια αντίστασης, θα εθίζει στη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού» κλπ. Επίσης, υπογράμμισε την ανάγκη τα ταξικά συνδικάτα να οργανώσουν συγκεκριμένα την πάλη τους. Γι' αυτό και το επόμενο διάστημα πρέπει να συνεδριάσουν οι διοικήσεις των σωματείων, να σχεδιαστεί και να δρομολογηθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης.

Στα πλυντήρια, στα εστιατόρια, όλοι οι εργαζόμενοι συζητάμε για το πόσο στοιχίζει «το φροντιστήριο του παιδιού μας», ή ότι τελικά «δε βγαίνουμε» να το στείλουμε να σπουδάσει σ' άλλη πόλη, τόνισε ο Νίκος Παπαγεωργίου, συνδικαλιστής απ' το χώρο των Ξενοδοχείων, παρεμβαίνοντας στο διάλογο που ακολούθησε. Το ζήτημα της μόρφωσης είναι θέμα που πρέπει «να παλέψουμε όπως το μεροκάματό μας», πρόσθεσε. Ο Πέτρος Κεφαλάς, από τους Ιδιωτικούς Υπαλλήλους, θίγοντας τον προσανατολισμό της εκπαίδευσης, αναφέρθηκε στο παράδειγμα σχολικού βιβλίου Θρησκευτικών όπου γράφεται ότι το 1917 στη Ρωσία λεηλατήθηκαν πολλές εκκλησίες και γι' αυτό ακολουθούσε η εκτίμηση ότι πλέον έχει αποκατασταθεί η δημοκρατία!

Ακόμα, μεταφέροντας την αγωνία που έχει κάθε γονιός για την τύχη των παιδιών του, η Νίκη Χάλακα, εργαζόμενη στο «ΝΟΒΟΤΕΛ», τόνισε πόσο πολλαπλασιάζονται οι οικονομικές δυσκολίες για μια μονογονεϊκή οικογένεια. Επίσης, καυτηρίασε τη χαμηλή ποιότητα της παρεχόμενης σήμερα μόρφωσης, με αποτέλεσμα, όπως είπε, «τα παιδιά μας να φτάνουν στα 17 και να μην μπορούν να μιλήσουν, να γράφουν ένα τηλεγράφημα κι αυτό να λέγεται έκθεση». Οι εργαζόμενοι ανανέωσαν το αγωνιστικό τους ραντεβού για σήμερα το απόγευμα, στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν το ΠΑΜΕ και τα Συντονιστικά Φοιτητών και Σπουδαστών.