Για να περάσει η ώρα

Είναι απόγευμα και το καλοκαίρι μας στέλνει τους θερμούς του χαιρετισμούς. Ολόθερμοι είναι. Τα σεντόνια έχουν τσαλακωθεί από τη συνεχή μας μετακίνηση με την ελπίδα ότι αυτό το σημείο του κρεβατιού είναι πιο δροσερό, μάταια όμως, όλα καίνε. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να καταπολεμήσουμε τη ζέστη και ο μόνος τρόπος είναι να κάνουμε ένα ντους ή να μετακινήσουμε το νου μας. Αντιπερισπασμό να κάνουμε. Να φανταστούμε ένα μπάνιο, ένα μπάνιο απλό και φωτεινό με μια μπανιέρα από εκείνες που είχαν κάποτε τα σπίτια και οι ιδιοκτήτες στα πλαίσια του τότε «εκσυγχρονισμού» έβαζαν τους υδραυλικούς να τις ξηλώνουν με μανία. Μια απλή μπανιέρα σε χρώμα μπλε, με μαύρα πόδια, ή μπαταρία εποχής, τα πλακάκια πράσινα, μια ξύλινη κρεμαστή λινοθήκη, μια ξύλινη καρέκλα, ένα μεγάλο παράθυρο με χρωματιστές κουρτίνες και φως. Περισσότερο φως, αυτό είναι που χρειαζόμαστε τις σκοτεινές μέρες που θα διαδεχτούν τις τωρινές, τις ηλιόλουστες, τις αφόρητες. Με τη φαντασία περνά η ώρα. Δρόσισε.