Κοινός είναι ο αντίπαλος, για τον εργαζόμενο λαό, ανεξάρτητα από καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία. Απέναντί του έχει το εκμεταλλευτικό σύστημα που τον καταδικάζει στη φτώχεια, στην ανεργία, που τον θέλει αμόρφωτο, χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, υποταγμένο στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και πρόθυμο θύμα στις οικονομικές, γεωπολιτικές επιδιώξεις και τα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τις όποιες πραγματικές διαφορές μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους, ένα είναι σίγουρο. Πως χρησιμοποιούνται από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, ανάλογα με τις επιδιώξεις του. Πως, οι όποιες διαφορές συντηρούνται, οξύνονται ή αμβλύνονται, πάντα μέσα στο πλαίσιο των αντιθέσεων που εκφράζονται στον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών κέντρων για την εξασφάλιση μεγαλύτερης λείας από τον παγκόσμιο πλούτο.

Χριστιανοί και μουσουλμάνοι εργαζόμενοι, αγρότες, νέοι, δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε. Ολοι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ζουν τις επιπτώσεις από την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, την πολιτική της ΕΕ.

Και όσοι πυροδοτούν το παιχνίδι της αντιπαράθεσης και της έντασης, ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους, ουσιαστικά προσπαθούν να συντηρήσουν έναν τεχνητό διαχωρισμό, χρησιμοποιώντας τη θρησκεία ως προκάλυμμα. Παράλληλα, φαίνεται πως επιδιώκουν και ένταση των αντιθέσεων ακόμη και στο εσωτερικό της μουσουλμανικής μειονότητας, αξιοποιώντας θρησκευτικούς ηγέτες «διορισμένους» και «εκλεγμένους» και την καταγωγή (πομάκικη, τούρκικη, τσιγγάνικη). Ενώ ενεργό ρόλο στο παιχνίδι έχουν αναλάβει παράγοντες της μειονότητας που όλο και πιο συχνά προβάλλουν το αίτημα για εθνικό προσδιορισμό (τουρκική μειονότητα). Γρανάζι στην ίδια μηχανή αποτελούν και οι «χριστιανοί» μεγαλοπατριώτες.

Γι' αυτό, άλλωστε, ολοένα και λιγότεροι είναι οι μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί της Θράκης που τους ακούνε. Αυτό που τους καίει είτε ζουν στον Κένταυρο και την Ξάνθη, είτε στην Οργάνη και την Κομοτηνή, είναι πώς θα καταφέρουν να επιβιώσουν μέσα στη μέγκενη μιας πολιτικής αντιλαϊκής που μέρα με την ημέρα τους διώχνει από τον τόπο τους και τους σπρώχνει στο περιθώριο.

Ο «Ρ», με αποστολή στην περιοχή, ακριβώς, επιχειρεί να αναδείξει τα πραγματικά σοβαρά προβλήματα - κοινά για χριστιανούς και μουσουλμάνους εργαζόμενους, αγρότες, επαγγελματίες - που έχουν δημιουργήσει και προσθέτουν οι αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και του δικομματισμού. Ζητήματα που πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο και της ψήφου στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές, όπως τονίζει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα μας ο Νίκος Φακιρίδης, υποψήφιος Νομάρχης Κομοτηνής της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας. (Η συνέντευξή του θα δημοσιευτεί στο αυριανό Φύλλο του «Ρ»).