«

Ο ΣΕΒ δε νοείται να παραμείνει ουδέτερος παρατηρητής σε μία αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της χώρας», επισήμανε ο νέος πρόεδρός του, Δ. Δασκαλόπουλος, σε πρόσφατη συζήτηση, την οποία ονόμασαν «ανοιχτό φόρουμ» και διοργάνωσε ο Σύνδεσμος. Εκεί, οι μεγαλοβιομήχανοι διατύπωσαν με σαφήνεια τις θέσεις τους για αλλαγή των άρθρων του Συντάγματος, που συνδέονται με την Οικονομία, την Παιδεία, το Περιβάλλον, τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, τη νομοθετική εξουσία. Είχαν φροντίσει να επιλέξουν τους εισηγητές και τους συμμετέχοντες στα «στρογγυλά τραπέζια», ακόμη και μεγάλο μέρος του ακροατηρίου, που είχε μικρή δυνατότητα παρέμβασης κυρίως μέσω ερωτήσεων. Ετσι, δεν ξάφνιασε κανέναν το ότι η πλειοψηφία των τοποθετήσεων ταυτιζόταν λίγο -πολύ με θέσεις που έχει διατυπώσει και στο παρελθόν ο ΣΕΒ ή ότι κινούνταν στο γενικότερο πλαίσιο της «ανταγωνιστικότητας», της «βιώσιμης ανάπτυξης», και του εκσυγχρονισμού του κράτους μέσω του ...περιορισμού του.

Η επόμενη τοποθέτηση του ΣΕΒ ήταν του τύπου «ακούστηκε και μία πρόταση ότι δεν πρέπει να περιοριστούμε σε μερικές παραγράφους του άρθρου 16 (Παιδεία), αλλά πρέπει να αναμορφωθεί όλο. Είναι μία σκέψη που θα την επεξεργαστούμε». Προφανώς, αυτό εννοούσαν, όταν έλεγαν ότι «δεν κάναμε ένα Φόρουμ για να περάσουμε τις δικές μας θέσεις», καθώς και ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος «πρέπει να είναι και αποτέλεσμα ουσιαστικού κοινωνικού διαλόγου». Αυτοί, απλώς ...αφουγκράζονται απόψεις και τις ...λαμβάνουν υπόψη στις επεξεργασίες τους! Ολα αυτά, όμως, σχετίζονται με την τακτική τους. Η ουσία της παρέμβασης του ΣΕΒ έχει πολύ σοβαρότερη διάσταση και βάθος. Γιατί η αστική τάξη, ήδη, «συνδιαλέγεται» με ένα κράτος φιλικό προς αυτήν. Ο δικομματισμός δίνει συνεχείς «εξετάσεις» υποταγής σε πολιτικές που εξυπηρετούν πρωτίστως τα συμφέροντα των πλουτοκρατών, συνεπικουρούμενος από πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν και αποδέχονται την κυριαρχία της αστικής τάξης.

Πάντως, ο ΣΕΒ, σε κάθε περίπτωση, υποστηρίζει ότι στο Σύνταγμα πρέπει να ενσωματωθεί η έννοια της «βιώσιμης ανάπτυξης», με τρόπο που η προστασία της ανάπτυξης να μη βλάπτει την επιχειρηματικότητα. Σ' αυτά ακριβώς τα πλαίσια, «ακούστηκαν» απόψεις για τη συνταγματική κατοχύρωση της «ανταγωνιστικότητας» και της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», η οποία εκπροσωπείται κυρίως από το ΣΕΒ - κατά δήλωση του προέδρου του - μια ιδέα που, βεβαίως, δεν ανήκει στους δικούς μας μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά αποτελεί και βασικό στοιχείο του λεγόμενου συντάγματος της ΕΕ. Παράλληλα, τέθηκε επιτακτικά το ζήτημα της δημιουργίας ιδιωτικών Πανεπιστημίων και πολλά άλλα.

Είναι προφανές ότι το μεγάλο κεφάλαιο επιζητά μεγαλύτερες διασφαλίσεις για την κερδοφόρα δράση των εκπροσώπων του και επιζητά να το κάνει και μέσα από την παρέμβασή του στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Οπως επιζητά και την ενιαία στάση των εργοδοτικών - επιχειρηματικών φορέων στην άσκηση πίεσης για την υλοποίηση ακόμα σκληρότερων μέτρων ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Και προς αυτήν την κατεύθυνση πιέζει ο ΣΕΒ, όταν μιλά για ...ατολμία των πολιτικών δυνάμεων απέναντι στις μεταρρυθμίσεις. Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι βέβαιο: Κάθε παρέμβαση των εκπροσώπων του κεφαλαίου, κάθε πρότασή τους για μέτρα, κάθε μεταρρυθμιστική τους ιδέα, είναι βαθιά αντιδραστική και στοχεύει στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, στην ακόμα πιο ριζική αμφισβήτηση των λαϊκών δικαιωμάτων. Γι' αυτό απαιτείται αποφασιστική και μαχητική απάντηση.