Για τον Νικήτα Κακλαμάνη, υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας, «οι πόλεις δεν είναι ίδιες, με τα ίδια προβλήματα», όπως σημείωσε σε συνάντησή του με την επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. «Εμπλούτισε» μάλιστα τον ισχυρισμό του με το εξής «επιχείρημα»: «Εδώ τα προβλήματα και οι προτεραιότητες διαφοροποιούνται από το ένα δημοτικό διαμέρισμα στο άλλο, πόσο μάλλον από πόλη σε πόλη»...

Λες και τα χαμηλά μεροκάματα και μισθοί, η ανεργία και η ακρίβεια δεν είναι προβλήματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων όλης της χώρας. Λες και το «χαράτσωμα» των εργαζομένων μέσα από δημοτικά τέλη, τοπική φορολογία και τη λογική της ανταποδοτικότητας αφορά μόνο σε «κάποιες πόλεις» της Ελλάδας. ΄Η η προώθηση των αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, η υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, η επιχειρηματική και κερδοσκοπική εκμετάλλευση των κοινωνικών αναγκών, η κατασκευή των όποιων έργων μέσω των ΣΔΙΤ, η υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων, κλπ., κλπ.

Σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει ο Ν. Κακλαμάνης, η πραγματικότητα αποδείχνει ότι τα προβλήματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων είναι κοινά και η ρίζα τους βρίσκεται στην αντιλαϊκή πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Είτε αυτή εφαρμόζεται σε τοπικό, είτε σε κεντρικό επίπεδο.