Την προηγούμενη Κυριακή, από τη Ζάκυνθο, ο Γ. Παπανδρέου, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι το ΠΑΣΟΚ υιοθετεί και στηρίζει τους νεοταξικούς σχεδιασμούς, κάλεσε τα ιμπεριαλιστικά κέντρα να αναλάβουν ...πρωτοβουλίες και να δρομολογήσουν τις εξελίξεις στο Λίβανο και γενικότερα στη Μέση Ανατολή. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» ζήτησε από τις «ισχυρές χώρες και τις ΗΠΑ» να ...επιβάλουν την «άμεση κατάπαυση του πυρός»!

Η επιλογή του Γ. Παπανδρέου να καλέσει τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να καθορίσουν τις εξελίξεις στο Λίβανο έγινε δυο μέρες πριν τη διεξαγωγή της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των «25» της ΕΕ, όπου αποφασίστηκε η αποστολή στρατιωτικής δύναμης κατοχής στην περιοχή, η οποία παράλληλα θα αναλάβει να διεκπεραιώσει το δολοφονικό έργο του Ισραήλ, να καταστείλει δηλαδή τη μαζική αντίσταση του λαού του Λιβάνου στην ισραηλινή επιδρομή, στο όνομα του αφοπλισμού της «Χεζμπολάχ».

Ο Γ. Παπανδρέου, ως πρόεδρος του κόμματος, που επί των κυβερνητικών του ημερών έβαλε την Ελλάδα στο δόγμα «περί αντιτρομοκρατικού πολέμου», συνέχεια του οποίου είναι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στην Κωνσταντινούπολη το 2004, επί κυβέρνησης της ΝΔ, όπου το ΝΑΤΟ υιοθέτησε το σχέδιο περί «ευρείας Μέσης Ανατολής» του Προέδρου Μπους, έσπευσε την κατάλληλη στιγμή να ζητήσει ουσιαστικά την υλοποίησή του. Εξάλλου, σε εφαρμογή αυτού του σχεδίου είχαμε την ισραηλινή εισβολή αρχικά στα παλαιστινιακά εδάφη και αμέσως μετά στο Λίβανο, για να έρθουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και στα πλαίσια της «ειρηνευτικής» αποστολής να πατήσουν την «μπότα» τους στην περιοχή.

Μάλιστα, ο Γ. Παπανδρέου, πρώτος των πρώτων, έσπευσε να υιοθετήσει την ιμπεριαλιστική πρόταση για την αποστολή δυνάμεων κατοχής στο Λίβανο, κάνοντας λόγο για την ανάγκη μιας δήθεν «ειρηνευτικής διαδικασίας». Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τις 25 του Ιούλη 2006με δηλώσεις του από τη Ρώμη είχε προτείνει «να υπάρξει ένας κώδικας συμπεριφοράς από τις δυο πλευρές, ούτως ώστε να καταστεί βιώσιμη μια εκεχειρία». Ομως, «διαρκή εκεχειρία» είχε απαιτήσει και η Κ. Ράις, η οποία περιλάμβανε τον «άμεσο αφοπλισμό των παραστρατιωτικών οργανώσεων». Κάτι που εξάλλου ζήτησε και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου προκειμένου να υπάρξει «μια ειρηνευτική διαδικασία για τον αφοπλισμό της "Χεζμπολάχ"», εκφράζοντας ακριβώς την πολιτική γραμμή των ΗΠΑ και των ιμπεριαλιστικών επιτελείων της ΕΕ, που στόχο είχαν την επιβολή των όρων του Ισραήλ στο Λίβανο.

Τις συγκεκριμένες δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου ήρθε να ενισχύσει την ίδια κιόλας μέρα ο υπεύθυνος του Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής, Ασφάλειας και Αμυνας του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Παπουτσής, ο οποίος «αναμασώντας» ακριβώς την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ επιμένει στην «άμεση κατάπαυση του πυρός», αλλά έσπευσε να σημειώσει, κλείνοντας το μάτι στις ΗΠΑ, την ΕΕ και το Ισραήλ, ότι επιμένει «και στον αφοπλισμό όλων των παραστρατιωτικών οργανώσεων»...

Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ στήριξε από την πρώτη στιγμή και σε πλήρη σύμπλευση με την κυβέρνηση της ΝΔ την προώθηση του σχεδίου για την αποστολή ιμπεριαλιστικής «ειρηνευτικής» δύναμης κατοχής στο Λίβανο.

Είναι φανερό, επίσης, ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν κόπτονται για την «κατάπαυση του πυρός», αλλά για την υλοποίηση του ιμπεριαλιστικού σχεδίου για την «ευρεία Μέση Ανατολή», καθώς και για να εξασφαλίσουν την παρουσία της Ελλάδας στη δύναμη κατοχής στην περιοχή. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το ΠΑΣΟΚ, από τις πρώτες μέρες της έναρξης του πολέμου, δεν εγκαλούσε την κυβέρνηση γιατί δεν καταδικάζει την ισραηλινή βαρβαρότητα, ούτε γιατί δε ζητάει να σταματήσει ο πόλεμος, αλλά την καλούσε να εμπλακεί ακόμα πιο ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Ν. Αθανασάκης, από τις 19 του Ιούλη... εγκαλούσε την κυβέρνηση για «απουσία από κρίσιμες εξελίξεις, απουσία από την ανάληψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας». Η κυβέρνηση, δήλωνε ο ίδιος, «δεν αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα δεν αρκεί να δηλώνει την ετοιμότητά της, αλλά οφείλει να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες»!!!

Το ΠΑΣΟΚ, ως γνήσιος πολιτικός εκφραστής των νεοταξικών σχεδιασμών, από την έναρξη του πολέμου δε δίστασε να ζητήσει την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς. Εξάλλου, από τη θέση της κυβέρνησης παρείχε διευκολύνσεις και συμμετείχε σε όλες τις δολοφονικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και των ευρωατλαντικών, από τη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν έως το Ιράκ, έστειλε ελληνικό στρατό ως στρατό κατοχής έξω από τα σύνορα, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν και αλλού, όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Σήμερα από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απαιτεί την ανάληψη «πρωτοβουλιών» προκειμένου να εξασφαλίσει στην ντόπια πλουτοκρατία μερίδιο από τη λεία στη μετά τον πόλεμο εποχή, αδιαφορώντας πλήρως τόσο για τους κινδύνους όσο και για τα αντιπολεμικά αισθήματα του ελληνικού λαού. Μπροστά στις επιλογές του δικομματισμού, η μόνη λαϊκή απάντηση είναι ο συνεπής αντιιμπεριαλιστικός αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.