Ολο το προηγούμενο διάστημα η ηγεσία του ΣΥΝ και κορυφαία στελέχη του, με δηλώσεις τους, αναφερόμενοι στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή, επιχειρούσαν με κάθε τρόπο και μέσο, σπέρνοντας αυταπάτες ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα, να «αθωώσουν» την ιμπεριαλιστική πολιτική της ΕΕ. Μετά τις αποφάσεις των υπουργών Εξωτερικών των «25» την προηγούμενη Τρίτη, με τις οποίες αποκαλύφθηκαν οι επεμβατικές προθέσεις των Ευρωπαίων εταίρων για την περιοχή, αυτή η προσπάθεια του ΣΥΝ συνεχίστηκε στην ίδια ρότα.

Από την πρώτη μέρα του πολέμου, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο ΣΥΝ προσπάθησε να εμφανίσει την ΕΕ σαν «πρέσβειρα» ειρήνης, αποφεύγοντας να καταδικάσει τη στάση της και το ρόλο της στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, καταδεικνύοντας ως μοναδικό υπεύθυνο του πολέμου τις ΗΠΑ. Κεντρικός πολιτικός στόχος του ΣΥΝ ήταν να εξωραΐσει την ιμπεριαλιστική φύση της ΕΕ και ως κόμμα λάγνο του «ευρωμονόδρομου» έριξε όλες του τις δυνάμεις προκειμένου να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό για τις πραγματικές προθέσεις των Ευρωπαίων εταίρων.

Προθέσεις που δεν άργησαν να φανούν αφού οι υπουργοί Εξωτερικών των «25» της ΕΕ απέφυγαν να ζητήσουν τον τερματισμό του πολέμου, ενώ συγχρόνως αποφάσισαν ομόφωνα την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής στην περιοχή. Αυτή την εξέλιξη βέβαια τα στελέχη του ΣΥΝ έπρεπε να την περιμένουν, αφού τα σχέδια για την «ευρεία Μέση Ανατολή» είχαν γίνει αποδεκτά από όλα τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι και βασικός «κορμός» της ΕΕ, αλλά φρόντιζαν να διαλαλούν σε όλους τους τόνους ότι η ΕΕ πρέπει να προχωρήσει σε μια αυτόνομη πολιτική από τις ΗΠΑ.

Βέβαια, αμέσως μετά τις αποφάσεις των υπουργών Εξωτερικών των «25», ο ΣΥΝ με ανακοίνωσή του βγήκε και εξέφρασε την ...απογοήτευσή του. Μια απογοήτευση, όμως, που σε κανένα σημείο δε φτάνει στην απερίφραστη καταδίκη των ιμπεριαλιστικών «ευρωενωσιακών» σχεδιασμών. Η απόφαση των «25», αναφέρει ο ΣΥΝ, αντικατοπτρίζει «τις εσωτερικές αντιφάσεις και αντιθέσεις της ΕΕ, την αδυναμία της να διαδραματίσει ένα θετικό ρόλο και να διαμορφώσει μια διαφορετική πολιτική από αυτή της ηγεσίας των ΗΠΑ»! Ο ΣΥΝ, κρύβοντας ότι η ΕΕ είναι ιμπεριαλιστική ένωση, κρύβει και το γεγονός ότι έχει την ίδια επιθετική πολιτική με τις ΗΠΑ, ακριβώς γιατί προσδοκά μερίδιο από τη λεία και το πλιάτσικο που θα ακολουθήσει στην περιοχή, και ...ανακαλύπτει στην ανακοίνωσή του ...αδυναμία.

Ακρως αποκαλυπτική όμως είναι και η θέση του ΣΥΝ για την αποστολή της «ειρηνευτικής» κατοχικής δύναμης στην περιοχή. Στην ίδια ανακοίνωση δεν καταδικάζει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετάσχει, ούτε τάσσεται ξεκάθαρα κατά της ανάπτυξης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο Λίβανο. Η ...ένσταση του ΣΥΝ διατυπώνεται για το γεγονός ότι «η ελληνική κυβέρνηση άφησε ανοιχτό το ζήτημα της ελληνικής συμμετοχής σε μια ειρηνευτική δύναμη, η αναφορά στην οποία γίνεται χωρίς τον όρο της ταυτόχρονης έναρξης της διαδικασίας για επίλυση του Παλαιστινιακού και χωρίς τον όρο συναίνεσης στη συγκρότησή της από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη». Εξάλλου, είχε προηγηθεί η δήλωση του Αλ. Αλαβάνου κατά τη διάρκεια συνέντευξη Τύπου του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς», ο οποίος είχε προτείνει να αναπτυχθεί «ειρηνευτική δύναμη» στα νότια του Λιβάνου, την οποία μάλιστα έθετε ως προϋπόθεση ειρήνευσης!

Οι τελευταίες εξελίξεις, πάντως, δεν απέτρεψαν τον ΣΥΝ να συνεχίσει την αποπροσανατολιστική του προπαγάνδα για τον «ειρηνευτικό» ρόλο που μπορεί να παίξει η ΕΕ. Με άρθρο του στην «Αυγή» ο Π. Τριγάζης, στέλεχος του ΣΥΝ, υποστηρίζει: «Διεκδικούμε και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, κινητοποιώντας τις κοινωνίες της Ευρώπης προς αυτή την κατεύθυνση, μια διαφορετική στάση της ΕΕ, ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ, μια στάση υπέρ της ειρήνης στη Μέση Ανατολή».

Είναι φανερό ότι ο ΣΥΝ επιδιώκει να υπονομεύσει τα λαϊκά κινήματα, σπρώχνοντάς τα να προσανατολίσουν τις κινητοποιήσεις τους προς την κατεύθυνση της άσκησης πίεσης προς την ιμπεριαλιστική ΕΕ για να κάνει πιο «ανθρώπινη» την πολιτική της, συμβάλλοντας έτσι στο να αποτρέψει να αποκτήσουν οι κινητοποιήσεις ξεκάθαρα αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά. Να γιατί γίνεται «δούρειος ίππος» του συστήματος.