Απούσες από το λαϊκό κίνημα αλληλεγγύης προς τους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης είναι και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της χώρας μας, που δρουν υπό τη σκέπη και την καθοδήγηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και συνταυτίζονται μαζί τους, όχι μόνο σε ό,τι αφορά στα συνδικαλιστικά, αλλά και στα γενικότερα πολιτικά ζητήματα. Οι βόμβες του Ισραήλ «σκάβουν» τις λιβανικές πόλεις, σκοτώνοντας εκατοντάδες εργαζόμενους και οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ κάνουν πως δεν άκουσαν και δεν είδαν τίποτα. Τα ισραηλινά τανκς ισοπεδώνουν τα χωριά του Λιβάνου, εξολοθρεύοντας εκατοντάδες αγρότες και οι ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ της ΣΥΔΑΣΕ και της ΓΕΣΑΣΕ «αγρόν ηγόραζον».

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και η «ατέρμονη σιωπή» της λεγόμενης «πνευματικής ηγεσίας» του τόπου. Κάποιοι, κατά τα άλλα λαλίστατοι πανεπιστημιακοί καθηγητάδες, διάφοροι «ταγοί της διανόησης» έχουν πάθει «μουγκαμάρα». Γιατί άραγε; Βρίσκονται σε διακοπές; Δε θέλουν να χαλάσουν το ραχάτι τους; Ή δε θέλουν να «εκτεθούν» δημοσίως, κινδυνεύοντας να χάσουν τα «πάρε - δώσε» με την ντόπια εξουσία και τα «κονέ» τους με εκπροσώπους των ιμπεριαλιστών;