«

Είκοσι άνθρωποι δεν μπορούν να κλείνουν το κέντρο της πόλης», είπε ο Κ. Σκανδαλίδης, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ, αναφερόμενος στην πρόταση του Β. Πολύδωρα για τις διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα, στο περιθώριο χτεσινής συνάντησης που είχε με το προεδρείο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου. Βέβαια, την ίδια στιγμή... διευκρίνισε ότι «10.000 μπορούν» (σ.σ. είναι πράγματι ένας προοδευτικός υποψήφιος)! Είπε, μάλιστα, ότι το όλο «πρόβλημα» έχει «τεχνικά χαρακτηριστικά» και όχι «πολιτικά» και πρόσθεσε ότι τη λύση πρέπει να δώσει ο Δήμος Αθήνας και οι άλλοι «αρμόδιοι φορείς».

Με αυτές τις δηλώσεις, ο Κ. Σκανδαλίδης, επί της ουσίας, αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να μπουν περιορισμοί στο αναφαίρετο λαϊκό δικαίωμα της διαδήλωσης. Θεωρώντας τον «αποκλεισμό» του κέντρου από τις διαδηλώσεις ως ένα «υπαρκτό πρόβλημα», ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για να μπουν στο στόχαστρο τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, ήταν που είχε πρώτα ξεκινήσει αυτού του είδους τους... «προβληματισμούς». Τόσο λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όσο και νωρίτερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (προεξέχων στέλεχός της ήταν ο Κ. Σκανδαλίδης) είχε κάνει αντίστοιχες προτάσεις. Τώρα, βέβαια, ο Κ. Σκανδαλίδης, θέλει να εμφανιστεί, ξαφνικά, ως προασπιστής των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Πόσο προασπιστής, όμως, μπορεί να είναι κάποιος που θεωρεί «υπαρκτό πρόβλημα» τον αποκλεισμό του κέντρου από τις διαδηλώσεις; Ο Κ. Σκανδαλίδης, επί της ουσίας, δεν είναι παρά η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος...