Σε χτεσινή συνάντηση που είχαν οι εργάτριες της «Σεξ Φορμ» με τον Γερ. Γιακουμάτο, διαπίστωσαν ακόμα μια φορά τι μπορούν να τους «τάξουν» τα κόμματα της πλουτοκρατίας ως υποτιθέμενες λύσεις στην ανεργία που το ίδιο το σύστημά τους παράγει: προγράμματα μερικής απασχόλησης. Δηλαδή, απασχόληση (δεν είναι τυχαίο πως δεν ...προτιμάται ο όρος «δουλιά») με πετσοκομμένα μισθολογικά, συνταξιοδοτικά, εργασιακά «δικαιώματα». Κι αυτό, για λιγοστούς μόνο μήνες, μέχρι να επιστρέψει ο εφιάλτης της ανεργίας κι η μόνιμη αγωνία για το αν θα κατορθώσουν κάποια στιγμή ακόμα και να πάρουν μια πενιχρή σύνταξη.

Την απάντηση που όχι μόνο αρμόζει σε όσους τις εμπαίζουν, αλλά και είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αληθινή βελτίωση της ζωής τους, τους τη διδάσκει η ίδια η καθημερινή πείρα. Από τη συζήτηση με τις εργάτριες που δημοσίευσε ο «Ρ» προχτές, παραθέτουμε ένα ακόμα απόσπασμα ιδιαίτερης σημασίας:

«

Μερικοί δε θέλουν ν' ακούνε ότι μας στήριξε μόνο το ΚΚΕ, όμως, σημασία έχει ποια είναι η πραγματικότητα...», σημείωσε η Αντζελα. Ενώ η Βάγια συμπλήρωσε: «Και πριν απ' το πρόβλημα αυτό, αλλά και πόσο μάλλον τώρα, ο μόνος που νιώσαμε κοντά μας, είναι το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ... Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από τότε που δουλεύω στα εργοστάσια - να μιλήσω και προσωπικά - δε θυμάμαι κανένα άλλο κόμμα να έρθει να με στηρίξει εκτός από το ΚΚΕ... Γιατί αυτό είναι το πιστεύω του, αυτή είναι η ιδεολογία του, είναι το κόμμα για τους εργαζόμενους...». «Είναι το κόμμα του λαού...», εξήγησε η Αννα. «Το ΚΚΕ είναι παρόν σ' όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, όχι μόνο σ' εμάς...». «Στις επόμενες εκλογές πρέπει να ξέρει ο καθένας τι θα κάνει...», κατέληξε η Πόπη.