Το γεγονός της ανατροπής του σοσιαλιστικού συστήματος και του προσωρινού πισωγυρίσματος, δεν αναιρεί αυτή τη ροή της ιστορικής εξέλιξης με δεδομένη την αναγκαιότητα αυτής της ανώτερης κοινωνίας. Αναγκαιότητα που βρίσκεται στα ίδια τα σπλάχνα του καπιταλισμού, που ο ίδιος δημιουργεί τις αντικειμενικές υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Αναγκαιότητα που βρίσκεται στη μήτρα όλων των αντιθέσεών του. Στο γεγονός της όλο και βαθύτερης κοινωνικοποίησης της εργασίας και στην ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων αυτής. Αυτή του την αντίφαση το σύστημα της εκμετάλλευσης δε θα μπορέσει ποτέ να την ξεπεράσει αφού βρίσκεται μέσα στην ίδια του την ύπαρξη και οξύνεται ταυτόχρονα με την όποια ανάπτυξή του. Ξεπέρασμα αυτής της αντίφασης σημαίνει και άρνηση του ίδιου του συστήματος της εκμετάλλευσης. Αρα μόνο επαναστατικά μπορεί να λυθεί έτσι που να έρθουν σε αντιστοιχία οι σχέσεις παραγωγής προς τις παραγωγικές δυνάμεις, να κοινωνικοποιηθεί δηλαδή η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Αυτή η αναγκαιότητα όχι μόνο υπάρχει και σήμερα, αλλά έχει αναδειχτεί ακόμα πιο πολύ. Συνεπώς ο σοσιαλισμός παραμένει αναγκαίος και επίκαιρος.

Είναι όμως άλλο πράγμα η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού και άλλο πράγμα οι προϋποθέσεις για την επιτυχία της σοσιαλιστικής επανάστασης και στη συνέχεια της οικοδόμησης του καινούριου κόσμου. Σ' αυτά τα ζητήματα η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση διδάσκει ακόμα τους λαούς.

Διδάσκει τόσο με τη στρατηγική και τακτική που ακολούθησε για να πάρει και να διατηρήσει την εξουσία η εργατική τάξη όσο και με την επαναστατική θεωρία που ανέπτυξε στο χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια, όσο και μετά την επανάσταση, την περίοδο της οικοδόμησης.

Ο «Ριζοσπάστης» αναδημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την ομιλία του μεγάλου επαναστάτη και θεωρητικού της επανάστασης Β.Ι. Λένιν στην επέτειο του Μεγάλου Οχτώβρη, το 1919. Πραγματικός ηγέτης της εργατικής τάξης, μιλάει με ειλικρίνεια που προϋποθέτει ειδική επιστημονική ανάλυση και τέχνη για να είναι τόσο ακριβής και ταυτόχρονα κατανοητή. Χωρίς κομπασμούς αναδείχνει τα τότε πρώτα βήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, μιλάει για τις δυσκολίες σε κάθε τομέα και δε διστάζει να αποκαλύπτει και τους τακτικούς ελιγμούς (π.χ. στο αγροτικό ζήτημα ή στην εξωτερική πολιτική). Ελιγμοί που σε κανένα επίπεδο δε δείχνουν την παραμικρή παρέκκλιση από τον στρατηγικό στόχο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Πρόκειται για ένα από τα πολλά κείμενα που δείχνουν ανάγλυφα το πώς αντιμετώπιζε τις δυσκολίες το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης και πώς επιδίωκε την επίλυσή τους αναπτύσσοντας ταυτόχρονα και την επαναστατική θεωρία. Ανήκει και αυτό στη μεγάλη κληρονομιά που άφησε στους λαούς η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση. Κληρονομιά που δε θα πάψει να διδάσκει αλλά και να αναπτύσσεται μέχρι ν' αλλάξει οριστικά ο κόσμος...

• Οι υπότιτλοι είναι δικοί μας. Ολόκληρο το κείμενο βρίσκεται στα Απαντα του Β.Ι. Λένιν τομ. 37 σελ. 137-152, και επίσης στη συλλογή κειμένων «Από τον Απρίλη στον Οκτώβρη», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».