Το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν αντιπροσωπεύει την τάξη και την ασφάλεια, αλλά αντίθετα είναι ένας από τους πρώτους, αποφασιστικούς παράγοντες που την υπονομεύει.Τα παραπάνω τόνισε στην παρέμβασή της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα στη συνάντηση των αντιπροσωπειών των αριστερών και προοδευτικών κινημάτων της Ευρώπης, που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη στις 5 και 6 Ιούλη 1997 με πρωτοβουλία της Ενωμένης Αριστεράς της Ισπανίας. Δημοσιεύουμε παρακάτω ολόκληρη την παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

"Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ θέλω να ευχαριστήσω την Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας για τις δύο σημαντικές της πρωτοβουλίες. Τις θεωρούμε αναγκαίες και επίκαιρες μπροστά στην κατάσταση που δημιουργείται μετά τη Διακυβερνητική στο Αμστερνταμ και τις εξελίξεις στο ΝΑΤΟ".

"Οι λαοί της Ευρώπης έχουν ανάγκη να πάρουν ολοκληρωμένες πολιτικές απαντήσεις, για το αν η ΕΕ είναι μονόδρομος ή ας το πούμε αλλιώς για ποιους είναι μονόδρομος και για ποιους δεν είναι. Το ζήτημα δεν αφορά θέματα διαχείρισης και τακτικής, αλλά την ουσία, τον χαρακτήρα, τον σκοπό ύπαρξης και τους στόχους που υπηρετεί η ΕΕ, άρα τη συνολική στρατηγική των λαϊκών κινημάτων απέναντί της. Δεν αρκεί η άμεση παρέμβαση, η δράση γύρω από επίκαιρους στόχους. Χρειάζεται ένα γενικότερο στρατηγικό σχέδιο τελικού σκοπού για την ίδια την Ευρώπη.

Αρα και οι λαοί πρέπει να εξοπλιστούν με αντίστοιχη στρατηγική, αλλιώς είναι υπαρκτός ο κίνδυνος, η γενική και αφηρημένη λαϊκή αγανάκτηση να τροφοδοτεί ουτοπικές απόψεις ή και αντιδραστικές, αναχρονιστικές, να θρέφει τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον σοβινισμό, αντί να οδηγεί στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης και σε μια πραγματικά διεθνιστική αντίληψη που συνενώνει λαούς και τους οδηγεί σε αποτελεσματική και νικηφόρα πάλη. Είναι ορατός επίσης ο κίνδυνος ολόκληροι λαοί, ιδιαίτερα των χωρών που έχουν ενδιάμεση ή υποδεέστερη και εξαρτημένη θέση στα πλαίσια της ΕΕ, να υποβιβάζουν την παρέμβασή τους σε αιτήματα και στόχους που τελικά εξυπηρετούν το οικονομικό κατεστημένο της, το οποίο θέλει και τις λαϊκές πλάτες προκειμένου να εξασφαλίσει μια καλύτερη θέση στη μοιρασιά των αγορών. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη γνώμη μας, οι λαοί της Ευρώπης έχουν ανάγκη από συγκεκριμένες απαντήσεις και ιδέες,όπως:

• Αν υπάρχει και ποιος είναι αυτός ο άλλος, ο διαφορετικός δρόμος για την Ευρώπη που αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των λαών, σε αντίθεση με την ΕΕ που αποκλειστικά ταυτίζεται με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.Αν οι λαοί πρέπει να παλέψουν για μια καλύτερη ή λιγότερο κακή μορφή διαχείρισης της σημερινής κατάστασης ή για εκ βάθρων αλλαγή. Ακόμα, με ποια τακτική και στρατηγική θα δημιουργηθούν οι ανάλογες κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, για την άλλη Ευρώπη που λέγεται μεν αλλά ακόμα παραμένει ένα γενικό όραμα που ενδεχόμενα επιδέχεται πολλές ερμηνείες και παρερμηνείες. Ποια είναι η διακριτή γραμμή ανάμεσα στην ΕΕ και στην ενωμένη Ευρώπη που εμείς προβάλλουμε σε όλα τα επίπεδα, φυσικά και στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας. Να προβληματιστούμε στο πώς εννοούμε ή πρέπει να εννοούμε τη θέση για παρέμβαση και δημοκρατική συμμετοχή των λαών στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Εννοούμε π. χ. τη δράση αποκλειστικά μέσα στα πλαίσια των θεσμών και των γενικών κατευθύνσεων της ΕΕ με σκοπό την άμβλυνση των αρνητικών συνεπειών, τη διόρθωση των πιο κραυγαλέων αδικιών σε βάρος των λαών;

Η εννοούμε και τα παραπάνω αλλά και δράση έξω από τα στενά θεσμικά πλαίσια. Η δράση στα διάφορα όργανα της ΕΕ είναι σημαντική, όμως δεν πρέπει στα μάτια των λαών να θεωρείται μονόδρομος και αυτοσκοπός. Θα περιοριστούμε π. χ. σε μια διεκδίκηση χαλάρωσης ορισμένων κριτηρίων της ΟΝΕ, είτε αφορά τους δείκτες, είτε το χρονοδιάγραμμα, ή θα τεθεί ζήτημα συνολικής αντίθεσης και αμφισβήτησης της ίδιας της ΟΝΕ, της ΕΕ, ως ενός συγκεκριμένου οργανισμού με καθορισμένους ταξικούς και πολιτικούς στόχους;

Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει, κατά τη γνώμη μας, με αφετηρία το εθνικό επίπεδο να παλεύουν για την αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού προς όφελος κομμουνιστικών, αριστερών και άλλων προοδευτικών δυνάμεων, που αποτελεί μια σημαντική προϋπόθεση αν όχι τη σημαντικότερη για μια αντιστροφή των πραγμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Σημειώνουμε ότι έχουμε πλήρη συνείδηση του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων, έχουμε συνείδηση ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση από τη μια μέρα στην άλλη να κατακτηθεί μια ενιαία κοινωνική και πολιτική συνείδηση σε όλη την Ευρώπη. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να γενικευθεί ο αγώνας εφ' όλης της ύλης. Υπολογίζουμε ότι σε κάθε χώρα μπορεί να ωριμάζει με διαφορετικό τρόπο ο γενικότερος αγώνας κατά της ΕΕ και των επιλογών της.

Θα γίνει μάχη - αυτοσκοπός η δράση για τον τρόπο λήψης αποφάσεων, για τη σχέση Ευρωκοινοβουλίου και Κομισιόν, για διάφορα προβλήματα που συνήθως χαρακτηρίζονται ως δημοκρατικό έλλειμμα; Δεν υποτιμούμε τέτοιες πλευρές στη δράση των κινημάτων, το θέμα όμως είναι αν τέτοιες θεσμικές αλλαγές μπορούν να τροποποιήσουν τον χαρακτήρα της ΕΕ. Εμείς λέμε πως όχι".

• "Ενα άλλο ζήτημα είναι να συμβάλλουμε ώστε οι λαοί της Ευρώπης να μπορούν να βλέπουν με πολιτική αντικειμενικότητα και πολιτικό ρεαλισμό τις αντιθέσεις που εκδηλώνονται στις κορυφές της ΕΕ ιδιαίτερα ανάμεσα σε δυνάμεις όπως η Γερμανία και η Γαλλία, η Βρετανία και η Γερμανία.

Εχει σημασία να προβληματιστούμε, όχι γενικά θεωρητικά, αλλά μέσα από τις ζωντανές διαδικασίες της ζωής, για τη σχέση εθνικών κρατών και οργανισμών που στηρίζονται σε διακρατικές συμφωνίες. Αυτά τα θέματα δεν είναι θέματα των θεωρητικών, έχουν πρακτική αξία για την πάλη των λαών. Πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα η συζήτηση για το πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα στο εσωτερικό της κάθε χώρας και της Ευρώπης θα έρθει στο προσκήνιο.Σε τελευταία ανάλυση θα έρθει στο επίκεντρο της συζήτησης,το τι εννοεί ο καθένας με τον όρο Ευρώπη των λαών. Βεβαίως δε θέτουμε τα ζητήματα αυτά για να δώσουμε απαντήσεις στη σημερινή μας συνάντηση, ούτε απαιτούμε ή περιμένουμε να καταλήξουμε όλοι σε μια ομοιόμορφη απάντηση. Ούτε θεωρούμε ότι το ΚΚΕ έχει για όλα από μια πλήρη και ολοκληρωμένη απάντηση. Ωστόσο διαπιστώνουμε ότι τέτοια θέματα μπορούν να εισχωρήσουν στην προβληματική μας.

• Από την άποψη αυτή έχει σημασία μεγάλη πώς εκτιμάμε τα αποτελέσματα της Διακυβερνητικής, τον ρόλο που έπαιξαν τα φιλελεύθερα και σοσιαλιστικά - σοσιαλδημοκρατικά κόμματα από κυβερνητικές θέσεις. Η γνώμη μας είναι ότι η συνθήκη που ψηφίστηκε στο Αμστερνταμ θα γίνει πολύ χειρότερη κατά τη διάρκεια της νέας συνάντησης που θα γίνει, προκειμένου να διατυπωθεί το τελικό κείμενο.Αυτή η νέα συνάντηση θα δώσει την ευκαιρία για ακόμα χειρότερες διατυπώσεις, ήδη γίνεται μεγάλο μαγείρεμα στις διατυπώσεις. Ενισχύθηκε σημαντικά ο πολιτικός μηχανισμός παρέμβασης και επέμβασης στις εσωτερικές εξελίξεις της χώρας και σε βάρος του λαού της".

"Μπορεί στο Αμστερνταμ να μην πάρθηκαν αποφάσεις σε όλα τα ζητήματα, τελικά όμως πάρθηκαν τόσες, όσες επιτρέπουν να συνεχίζεται αμείωτη η πολιτική που γεννά τη μαζική και μόνιμη ανεργία, τη μόνιμη λιτότητα, τη νέα επίθεση για να σωριαστούν ως ερείπια οι λαϊκές κατακτήσεις του 20ού αιώνα.Είναι αρκετό ότι συμφωνήθηκε το σύμφωνο της λεγόμενης σταθερότητας, ότι ενσωματώθηκε η Συνθήκη Σένγκεν. Δεν έχει και τόση σημασία ότι στο Αμστερνταμ έγινε λόγος για την ανεργία. Η ΕΕ δεν πάσχει από διακηρύξεις για την απασχόληση ούτε από διαπιστώσεις για τα προβλήματα. Η πολιτική και οι στόχοι της είναι προβληματικοί.

Εμείς δε βλέπουμε ότι για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΕΕ ευθύνεται μόνο ή κυρίως η Γερμανία, ή τα νεοφιλελεύθερα κόμματα. Είναι το ίδιο συνυπεύθυνες και οι δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας.Είναι μεγάλη ευκαιρία να μπει ξανά στην πρώτη γραμμή το θέμα της στάσης των κομμάτων και των Κοινοβουλίων αφού ή νέα συνθήκη θα έρθει για επικύρωση.

Κατά τη γνώμη μας, στόχος πρέπει να είναι να εκφραστεί ένα πιο ισχυρό ΟΧΙ στη νέα συνθήκη σε σύγκριση με το δυνατό ΟΧΙ που εκφράστηκε το 1992. Να ξεκινήσει μια μεγάλη καμπάνια ώστε και νέα κόμματα ή βουλευτές, που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ 1, τώρα να καταψηφίσουν. Βεβαίως αυτό δεν μπορεί να γίνει αν δεν εμφανιστεί μια πιο ισχυρή λαϊκή πανευρωπαϊκή πίεση. Το αίτημα για δημοψήφισμα τώρα, πρέπει - πάντα κατά τη γνώμη μας - να αποκτήσει πιο σαφές και ουσιαστικό περιεχόμενο. Να γίνει αίτημα με στόχο να εκφραστεί ένα ΟΧΙ σε κάθε χώρα - μέλος για τη νέα συνθήκη. Βεβαίως δεν περιμένουμε το ΟΧΙ να κάνει θαύματα, όμως σίγουρα θα αποτελεί ένα σημαντικό όπλο πάλης στην αντίσταση των λαών, στην αντεπίθεσή τους για μια άλλη Ευρώπη της ειρήνης, της συνεργασίας, του σοσιαλισμού".

"Θέλουμε επίσης να θέσουμε ένα ιδιαίτερο ζήτημα όσον αφορά το ΝΑΤΟ και τη σχέση του με την αποκαλούμενη ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια. Νομίζουμε ότι τώρα πια το τοπίο σε σχέση με το 1992 έχει ξεκαθαρίσει ακόμα πιο πολύ. Η κυρίαρχη ιδέα στην ΕΕ είναι ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να κάνει δίχως το ΝΑΤΟ. Η ΔΕΕ είναι ο πυλώνας και ο βραχίονας του ΝΑΤΟ, είτε σχετικά αυτόνομη είτε ενσωματωμένη στην ΕΕ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στο Αμστερνταμ δηλώθηκε η άρνηση να διακηρυχτεί με σαφή και πρακτικό τρόπο η προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων, τάχα με πρόσχημα το ζήτημα του Γιβραλτάρ. Το θέμα δεν είναι τυπικό, είναι ουσιαστικό, καθώς ξέρουμε ότι πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα και τα παραδείγματα που μαρτυρούν ότι τα σύνορα παραβιάζονται για συγκεκριμένους οικονομικούς και πολιτικούς σκοπούς. Συμφέρει η ασάφεια γύρω από τα μεταπολεμικά σύνορα, ώστε σημαντικές περιοχές της Ευρώπης όπως τα Βαλκάνια, η κεντρική και ανατολική Ευρώπη, να κόβονται και να ράβονται ανάλογα με τα γερμανικά, αμερικάνικα συμφέροντα κατά πρώτο λόγο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όταν η Τουρκία έκανε επιδρομή σε ξένο έδαφος στο Βόρειο Ιράκ δεν ξεσηκώθηκε ούτε η ΕΕ, ούτε ο ΟΗΕ. Δε φταίει ότι δεν είχε χαραχτεί η κοινή εξωτερική πολιτική, είναι πρόσχημα αυτό. Γιατί από μόνο του το πρόβλημα της τουρκικής εισβολής απαιτούσε αυτόματη, καθολική αντίδραση. Δε χρειάζονται νέοι νόμοι ή νέοι θεσμοί για να απαγορεύονται οι στρατιωτικές επεμβάσεις και η εισβολή σε ξένο έδαφος.

Εμείς στην Ελλάδα έχουμε πρόσθετο λόγο να ανησυχούμε για τον ρόλο του ΝΑΤΟ και την ασάφεια στα σύνορα, για την ανοχή στην αμφισβήτηση των συνόρων στο Αιγαίο χάριν του γεωπολιτικού ρόλου που παίζει η Τουρκία. Θεωρούμε ότι το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν αντιπροσωπεύει την τάξη και την ασφάλεια, αλλά αντίθετα είναι ένας από τους πρώτους, αποφασιστικούς παράγοντες που την υπονομεύει.

Αντιπαλεύουμε την επέκταση του ΝΑΤΟ. Δε μας πείθουν οι διαβεβαιώσεις ότι η ΔΕΕ είναι κάτι ανεξάρτητο από το ΝΑΤΟ, είναι εξάρτημά του, υποζύγιό του. Ας μην επιτρέψουμε την ανανέωση του συμφώνου της που λήγει το 1998. Διεκδικούμε την επικοινωνία, τη συνεργασία και τη φιλία των λαών.

Ας παλέψουμε μαζί για να μην δημιουργηθούν ή να διαλυθούν, εκεί που έχουν συγκροτηθεί, οι δυνάμεις ταχείας επέμβασης, για μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών και των αμυντικών δαπανών. Για να φύγουν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ από ξένα εδάφη. Να μην επιτρέψουμε στη ΔΕΕ επιχειρήσεις - ράμπο.

Η κοινή δράση γύρω από τα παραπάνω ζητήματα, που βεβαίως μπορεί να διευρυνθούν και με άλλα, μπορεί να βοηθήσει στο να γίνεται πιο έντονα και πλατιά κατανοητό το αίτημα για τη διάλυση του ΝΑΤΟ, ένα αίτημα που δεν έχει προοπτική χωρίς να προηγηθούν ριζικές ανακατατάξεις σε βασικά σημεία και περιοχές του πλανήτη μας, στην Ευρώπη οπωσδήποτε".