Καλώς ήρθες Τσε Γκεβάρα | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Καλώς ήρθες Τσε Γκεβάρα

Η φωτογραφία του - σ' εκείνη τη θρυλική αφίσα - στον τοίχο του φοιτητικού δωματίου μας. Η κονκάρδα του προσώπου του - το πρόσωπο του αγνού, αιώνιου, για πάντα νέου, επαναστάτη - στο πέτο μας. Τον πιστέψαμε, όταν μας έλεγε "οι μεγάλες νίκες απαιτούν μεγάλες θυσίες". Τον ακολουθήσαμε, όταν μας προέτρεπε "να γίνετε ρεαλιστές, να ζητάτε το αδύνατο". Τραγουδήσαμε την επαναστατική ζωή και τον ηρωικό θάνατό του. Ηταν και θα είναι εσαεί το ίνδαλμά μας.

Επί 30 χρόνια, ψάχναμε να τον βρούμε εκεί, στη Βολιβία, στον τελευταίο σταθμό της επαναστατικής πορείας του. Για να θάψουμε εμείς τον δικό μας άνθρωπο. Με τιμές. Οπως του αξίζει. Με την υπόσχεση να τον θυμόμαστε πάντα. Με τη διαβεβαίωση πως θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε την παγκόσμια επανάσταση.

Και να που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τον βρήκαμε. Οσο για το πού θα τον θάψουμε, δεν είχαμε καμιά αμφιταλάντευση. Στην Κούβα. Στη σοσιαλιστική γη, την οποία ο ίδιος - μαζί με τον Φιντέλ, τον Ραούλ και τους άλλους "κομπανιέρος" - απελευθέρωσε, αποσπώντας την από την ιμπεριαλιστική αγκαλιά των ΗΠΑ. Η γη της επαναστατικής Κούβας είναι δική μας γη. Τον υποδέχτηκε ο Φιντέλ και ο λαός του. Τον υποδεχτήκαμε όλοι, όσοι τον πιστέψαμε, τον αγαπήσαμε, τον ακολουθήσαμε στα επαναστατικά βήματά του, οργιστήκαμε για την άνανδρη δολοφονία του από τη ΣΙΑ, περιμέναμε - μαζί με τους ιθαγενείς της Βολιβίας, που έζησαν το θρύλο του - την "ανάσταση" του δικού μας Χριστού.

Τον χρειαζόμαστε και σήμερα τον Τσε. Εμείς, που μεγαλώσαμε με το θρύλο του κι ακουμπάμε τα 40, στην ηλικία που εκείνος έφυγε. Τον θέλουμε δίπλα μας για να νιώθουμε νέοι. Για να μην μας παρασύρει η ρουτίνα της καθημερινότητας. Για να μην μας απογοητεύουν οι ήττες. Για να συνεχίσουμε μέχρι την τελική νίκη.

Τον χρειάζονται, προπάντων, οι νεότεροι. Αυτοί που ετοιμάζονται να κρεμάσουν την αφίσα του στα φοιτητικά δωμάτιά τους και να καρφώσουν την κονκάρδα του στο στήθος τους. Που δε βολεύονται στη σημερινή πραγματικότητα, θέλουν να την αλλάξουν και ξεκινούν τη δική τους επανάσταση, ταξιδεύοντας στα όνειρά του.

Τον χρειάζονται και οι αγέννητες γενιές. Για να εμπνέονται. Για να πολεμούν, παντού και πάντα, για το δίκιο και την ελευθερία. Για να ελπίζουν σ' ένα καλύτερο μέλλον. Για να ζήσουν σ' έναν καλύτερο κόσμο.

Ο Τσε δεν πέθανε. Ζει στις καρδιές των νέων όλης της Γης. Καθοδηγεί τα επαναστατικά βήματα της ανθρωπότητας προς το σοσιαλισμό.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ