Κάθε μέρα που περνά, πληθαίνουν οι "σωτήρες" της κοινωνικής ασφάλισης. Μαζί τους ευδοκιμούν, στο έπακρο, η παραπληροφόρηση και η κινδυνολογία, με εμφανέστατο στόχο την προετοιμασία του εδάφους, ώστε να πέσουν στα μαλακά τα μέτρα κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης, που προωθεί πυρετωδώς στο παρασκήνιο η κυβέρνηση. Σ' αυτή τους την προσπάθεια, δε διστάζουν να καταφεύγουν στην πιο φαιά προπαγάνδα, που, όμως, δεν αντέχει στην παραμικρή σοβαρή ανάλυση.

Ολοφύρονται για την άσχημη οικονομική κατάσταση των Ταμείων και ιδιαίτερα του ΙΚΑ. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση δίνει στη δημοσιότητα σχέδιο νόμου για τη διαφύλαξη - υποτίθεται - των εσόδων του ΙΚΑ, αλλά που, στην ουσία, παραγράφει ακόμα και τις βεβαιωμένες οφειλές, ύψους 700 δισ. δρχ. προς το Ιδρυμα! Επίσης, την ίδια στιγμή στο τραπέζι του "κοινωνικού διαλόγου" οι ...εταίροι συζητούν και συναινούν στη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, πράγμα που θα οδηγήσει τα Ταμεία στη βέβαιη χρεοκοπία! Εκτιμούν ότι το ΝΑΤ "βουλιάζει" και την ίδια στιγμή θεσπίζουν νέες εισφοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές, που οδηγούν το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο κατευθείαν στο "βυθό"! Δηλώνουν θορυβημένοι από την πράγματι άσχημη αναλογία των ασφαλισμένων προς τους συνταξιούχους, αλλά παίρνουν πίσω και τις δικές τους δεσμεύσεις για τη νομιμοποίηση και την ασφάλιση των εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών ασφαλισμένων. Ταυτόχρονα, προσπερνάνε το αίτημα για την ασφάλιση των μεγάλων σήμερα ανασφάλιστων ομάδων, απορρίπτοντας, έτσι, τα δυο πλέον δραστικά μέτρα, που θα βελτίωναν αυτή τη δυσάρεστη αναλογία, ακόμα και στις συνθήκες της εκτεταμένης ανεργίας που βρισκόμαστε. Κραυγάζουν για τα "τεράστια ποσά", που δίνει το κράτος για την εξασφάλιση των συντάξεων, αλλά λησμονούν την καταλήστευση των πόρων των Ταμείων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, που μετέτρεψαν τους πόρους αυτούς σε δανεικά και αγύριστα στο μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και Ταμεία ολόκληρα σε τσιφλίκια μιας άθλιας, ρουσφετολογικής και ανεξέλεγκτης πολιτικής.

Και το κυριότερο, μαζί με όλα τα παραπάνω, προωθούν την πλήρη ελαστικοποίηση και τη μερική απασχόληση σαν το νέο ...μοντέλο των εργασιακών σχέσεων, πράγμα που θα αποσυνδέσει, στην ουσία, την εργασία από την ασφάλιση, μετατρέποντας τους εργαζόμενους ομαδικά σε απασχολήσιμους και ανασφάλιστους!

Σε κάθε περίπτωση, η θύελλα είναι, κυριολεκτικά, ενόψει. Οταν οι διάφοροι ...εταίροι σηκωθούν από το τραπέζι του "διαλόγου", είναι σίγουρο πως, σε ό,τι τους αφορά, θα έχουν βάλει την υπογραφή τους κάτω από το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης, επιχειρώντας, έτσι, το μεγαλύτερο χτύπημα στα εκατομμύρια των μισθωτών και συνταξιούχων της χώρας. Και, ταυτόχρονα, ένα τεράστιο κοινωνικό πισωγύρισμα, αφού - αν τα καταφέρουν - θα έχουν κάνει το μεγαλύτερο ίσως βήμα προς τη ...νέα κοινωνία της μαζικής εξαθλίωσης. Η κοινωνική ασφάλιση είναι ο κυριότερος πυλώνας όπου ακουμπά η Ελλάδα της δουλιάς και πρέπει να περιφρουρηθεί με κάθε μέσο, με κάθε τίμημα. Με τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων, την πιο μαζική αγωνιστική πανστρατιά των εκατομμυρίων ασφαλισμένων. Αν οι μεγάλες κινητοποιήσεις του 1990 και οι ακόμα μεγαλύτερες του 1992, κατά της ψήφισης των αντιασφαλιστικών νόμων, μπόρεσαν να βάλουν απλώς κάποιο φρένο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, καταλαβαίνει σήμερα κανείς πόσο πιο μεγάλη, πόσο πιο αποφασιστική πρέπει να είναι η αντίσταση για να σωθεί η κοινωνική ασφάλιση.