Την "αναδιοργάνωση" του χρόνου εργασίας, την "ευελιξία στη χρησιμοποίηση των ανθρωπίνων πόρων", αλλά και τη "μεταφορά πόρων από το δημόσιο προς τις επιχειρήσεις",προτείνει στους εργοδότες σαν "αντιστάθμισμα" για την εφαρμογή του 35ωρου χωρίς μείωση των αποδοχών το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ! Η πρόταση έγινε στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων, που προβλέπεται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 1996 για την εξέταση του θέματος.

Αποφεύγοντας, για ευνόητους λόγους, τις περαιτέρω εξηγήσεις για το πώς εννοεί την "αναδιοργάνωση" και την "ευελιξία", το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ μάλλον παραπέμπει, εμμέσως πλην σαφώς, σε αποδοχή σχημάτων "ελαστικοποίησης" που προωθούν ΣΕΒ - κυβέρνηση, αφού αποφεύγει επιμελώς να συνδέσει το 35ωρο με το7ωρο και το 5ήμερο.

Περισσότερο "ομιλητικό" είναι στο θέμα της μεταφοράς πόρων από το δημόσιο στους βιομηχάνους, λέγοντας πως αυτή μπορεί να γίνει μέσω φορολογικών μέτρων (!), αλλά και ακόμα πιο αποφασιστικής "εκτροπής" πόρων του ΟΑΕΔ (!), ώστε να "είναι μικρότερη η αύξηση του κόστους". Παράλληλα, προτείνει και "μια ελαφρώς ελαστικότερη συναλλαγματική πολιτική", στην περίπτωση που οι μειώσεις του χρόνου εργασίας δεν πραγματοποιηθούν ταυτοχρόνως και στις άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Συνοπτικά και εντελώς αποκαλυπτικά, το ΙΝΕ προτείνει "το 30% του κόστους της εργασίας να επιμεριστεί στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και σε όφελος των επιχειρήσεων"!

Ετσι, εκτιμά ότι η τέτοια εφαρμογή του μέτρου θα ρίξει την επιβάρυνση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, λόγω εφαρμογής 35ωρου, από το 13% στο 9%,τη δε επιβάρυνση των τιμών, για τον ίδιο λόγο, από το 2% στο 1,4%... Αυτή τη μορφή εφαρμογής του 35ωρου, που "δε θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων", το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ τη βαφτίζει "ενεργητική (!) εφαρμογή του μέτρου",ενώ "παθητική (!) εφαρμογή" βαφτίζει το 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών, αλλά και χωρίς ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και πρόσθετα πανωπροίκια τους βιομηχάνους...

Και αυτό, όταν παραδέχεται ότι οι μισθοί στη χώρα μας είναι σημαντικά χαμηλότεροι σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ αντίθετα η κερδοφορία βρίσκεται σε ανοδική πορεία και δεν υστερεί έναντι του μέσου όρου της ΕΕ, ότι οι επενδύσεις κινούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και ότι "δε θεωρείται βάσιμο" το επιχείρημα πως η μείωση των ωρών εργασίας θα οδηγήσει σε μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας...

Κατά τα άλλα, εκτιμά ότι το μέτρο αφορά περί τους 1.300.000 μισθωτούς, αφού υπολογίζει σε 700.000 άτομα όσους δεν αφορά το μέτρο (εννοεί στελέχη επιχειρήσεων, εκπαιδευτικούς, τραπεζοϋπάλληλους, οικοδόμους, ναυτικούς, πωλητές, αλλά και τους ήδη μερικά απασχολούμενους, που τους υπολογίζει σε 180.000 κλπ.). Επίσης, ότι η εφαρμογή του θα αποδώσει 130.000 νέες θέσεις εργασίας και θα διασώσει 50.000 περίπου επαπειλούμενες θέσεις.