Το ποσό των 100 δισ. δραχμών άγγιξαν οι διαγραφές χρεών προς το δημόσιο το 1995, λόγω... παρέλευσης της νόμιμης ημερομηνίας είσπραξής τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Αυτό προκύπτει από στοιχεία, που κατέθεσε στη χτεσινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομίας της Βουλής ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς,σχετικά με την πορεία των οφειλών στο δημόσιο, που ανέρχονταν το 1996 στο αστρονομικό ποσό των 2,8 τρισεκατομμυρίων δραχμών. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το 1995 διαγράφτηκαν χρέη παρελθόντων ετών ύψους 95,9 δισ. δραχμών,επειδή - με ευθύνη των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών - οι εισπράκτορες του δημοσίου δεν πήγαν να εισπράξουν τα σχετικά εντάλματα είσπραξης βεβαιωμένων οφειλών.

Οι διαγραφές των οφειλών στο δημόσιο - ύψους δεκάδων δισ. δραχμών κάθε χρόνο - αποτελούν στοιχείο εντυπωσιακό, που αποκαλύπτει τις προνομιακές σχέσεις της κεντρικής εξουσίας με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου,με τους τελευταίους να απολαμβάνουν ασυλία ακόμη και για ποινικά κολάσιμα αδικήματα, όπως είναι η μη απόδοση παρακρατούμενων ΦΠΑ και ΦΜΥ, καταπτώσεις εγγυήσεων κλπ). Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο πως οι διαγραφές χρεών δεκάδων δισ. δραχμών προς μεγαλοεπιχειρηματίες γίνεται σε μια περίοδο κατά την οποία η κυβέρνηση εντείνει την επίθεσή της κατά του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων μέσω της εφαρμοζόμενης εισοδηματικής και φορολογικής της πολιτικής.

Σύμφωνα επίσης με άλλα στοιχεία, που παρουσίασε χτες ο υφυπουργός Οικονομικών, προκύπτει ότι μόνο 85 φυσικά και νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις) - που είχαν οφειλές άνω του ενός 1 δισ. δραχμές ο καθένας - χρωστούσαν στο δημόσιο το Νοέμβρη του 1995 ποσό ύψους πάνω από 2,7 τρισεκατομμύρια δραχμές (1,579 τρισ. αρχικό κεφάλαιο και 1,156 τρισ. δραχμές προσαυξήσεις). Και φυσικά πρόκειται για χρέη που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα και απαιτητά, ενώ κυκλοφορεί ευρέως τις τελευταίες ημέρες η πληροφορία ότι λόγω χρεών ύψους 4,5 δισ. δραχμών, το υπουργείο Οικονομικών απαγόρεψε την έξοδο από τη χώρα σε μεγαλοεπιχειρηματία, ιδιοκτήτη μεγάλου ιδιωτικού τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σταθμού.

Από τα αναλυτικά στοιχεία, προκύπτει ότι στους οφειλέτες με χρέη πάνω από 1 δισ. ο καθένας περιλαμβάνονται:

• 13 Φυσικά Πρόσωπα με σωρευτικό υπόλοιπο χρεών 46,9 δισ. δραχμές (34,1 δισ. αρχικό κεφάλαιο και 12,9 δισ. δραχμές προσαυξήσεις).
• 2 Ομόρρυθμες Εταιρίες με συνολικές οφειλές 4,38 δισ. δραχμές (3 δισ. αρχικό κεφάλαιο και 1,38 δισ. δραχμές προσαυξήσεις).
• 2 Ετερόρρυθμες Εταιρίες, που οφείλουν 2,44 δισ. δραχμές (αρχικό κεφάλαιο 1,60 δισ. δρχ και προσαυξήσεις 835 εκατ. δραχμές).
• 4 Εταιρίες Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ) που οφείλουν 15,2 δισ. δραχμές (12,7 δισ. δραχμές αρχικό κεφάλαιο και 2,45 δισ. δραχμές προσαυξήσεις).
• 30 Ανώνυμες Εταιρίες με συνολική οφειλή 120,5 δισ. δραχμές, από την οποία 82,2 δισ. δραχμές αρχικό κεφάλαιο και 38,3 δισ. δραχμές προσαυξήσεις.
• 1 Συνεταιρισμός, οφείλει 1,26 δισ. δραχμές (1,05 δισ. δραχμές κεφάλαιο και 213,7 εκατ. δρχ προσαυξήσεις).
• 33 ΔΕΚΟ και Προβληματικές, με συνολική οφειλή 2,545 τρισ. δραχμές, που αναλύεται σε αρχικό κεφάλαιο χρέους 1,444 τρισ. δραχμές και σε 1,101 τρισ. δραχμές προσαυξήσεις.

Τα στοιχεία αυτά, σε μεγάλο βαθμό αποσκοπούν στη δημιουργία εντυπώσεων, μια και όπως προκύπτει από την περαιτέρω ανάλυσή τους, τα χρέη αυτά στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υπάρχει περίπτωση να εισπραχθούν....Γιατί από το ποσό των χρεών αυτών, ύψους 2,7 τρισ. δραχμών χρεών, τα 2,545 τρισ. δραχμές (δηλαδή το 91,5% της συνολικής οφειλής) προέρχονται από τα χρέη των ΔΕΚΟ και των προβληματικών επιχειρήσεων που δημιουργήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1980. Με δεδομένο αυτό προκύπτει ένα ουσιώδες συμπέρασμα και μία σημαντική επίσης πολιτική διαπίστωση.

Το συμπέρασμα των στοιχείων αυτών είναι ότι το δημόσιο... οφείλει προς το δημόσιο και άρα το περίφημο χρέος των μεγαλοφειλετών πρακτικά δεν υφίσταται. Η πολιτική διαπίστωση είναι ότι τα δανεικά και αγύριστα των "παλιών τζακιών" επώνυμων στελεχών της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας (δηλαδή γνωστών οικογενειών όπως των Στράτου, Κατσάμπα, Τσάτσου, Σκαλιστήρη κλπ.) συνεχίζουν να σέρνονται σαν φαντάσματα στους λογαριασμούς του δημοσίου, με τη μορφή χρεών προς αυτό.Φυσικά, ο μεγάλος ένοχος της υπόθεσης, εκτός από τους επιχειρηματίες αυτούς, είναι το πολιτικό σύστημα που δημιούργησε τον αμαρτωλό θεσμό του "Οργανισμού Προβληματικών Επιχειρήσεων", μέσω του οποίου "κοινωνικοποιήθηκαν" τα καπιταλιστικά χρέη.