Η πολιτική ιδιωτικοποίησης της δημόσιας διοίκησης, που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τόσο εμφανής και διακριτή, όσο οι "απευθείας" ιδιωτικοποιήσεις που εφαρμόζονται σε άλλους χώρους, όπως, για παράδειγμα, η παράδοση επιχειρήσεων που ελέγχονται από το δημόσιο σε ιδιώτες.

Πολλοί λίγοι, για παράδειγμα, γνωρίζουν σήμερα ότι στο χώρο της δημόσιας διοίκησης τα τελευταία 6 χρόνια έχουν γίνει τέτοιας έκτασης αλλαγές, οι οποίες αμφισβητούν στην πράξη το δημόσιο χαρακτήρα της. Τα κρίσιμα υπουργεία - κυρίως αυτά που διαχειρίζονται τα μεγάλα ποσά του Πακέτου Ντελόρ - πολιορκούνται από ιδιωτικές εταιρίες "συμβούλων" διαχείρισης των έργων. Ο θεσμός του ιδιώτη μάνατζερ προβάλλει σαν πανάκεια για τη θεραπεία κάθε νόσου του "άρρωστου" δημοσίου τομέα, ενώ επιτελικές διοικητικές δραστηριότητες της δημοσίας διοίκησης περνούν στα χέρια ιδιωτικών γραφείων με τη νομική μορφή των Ανωνύμων Εταιριών.

Το δρόμο άνοιξε η εταιρία "Αττικό Μετρό". Ακολούθησαν στη συνέχεια ιδιωτικές εταιρίες για τα μεγάλα έργα (Σπάτα, Εγνατία, Ρίο - Αντίρριο, ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας) και έπεται η συνέχεια. Αξίζει να σημειώσουμε ότι με πρόσφατο νομοσχέδιο, το Πακέτο Ντελόρ περνάει στα χέρια της περιβόητης ΜΟΔ (Μονάδα Οργάνωσης για τη Διαχείριση), ενώ σε ιδιωτικά χέρια περνάνε και οι εγκρίσεις ιδιωτικών επενδύσεων μέσω της σύστασης Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία Ελληνικό Κέντρο Επενδύσεων (ΕΛΚΕ).Αν σ' αυτά προσθέσουμε το γεγονός ότι, με νομοσχέδιο που ήδη βρίσκεται στη Βουλή, όλες οι ΔΕΚΟ μετατρέπονται σε Ανώνυμες Εταιρίες, τότε μπορούμε να κάνουμε λόγο ότι γύρω μας συντελείται μια αθόρυβη, μεν, αλλά τεράστιας έκτασης ιδιωτικοποίηση σε όλους τους τομείς, που μέχρι σήμερα καλύπτει η δημόσια διοίκηση. Ολους εκτός από το στρατό, όπου φαίνεται ότι η αστική τάξη εγγυάται ακόμα το "δημόσιο" χαρακτήρα του.

Τα αποτελέσματα, βέβαια, της πρωτοφανούς ίσως σε ευρωπαϊκή επικράτεια εισβολής του ιδιωτικού τομέα στο κράτος, θα είναι άμεσα και επώδυνα όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και σημαντικά τμήματα του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας, από αυτούς που δεν παίζουν τον πρώτο ρόλο στις οικονομικές διεργασίες. Γιατί ο όρος εισβολή του ιδιωτικού τομέα στη δημόσια διοίκηση ίσως και να μην είναι και ο πιο ακριβής. Στην πραγματικότητα οι εισβολείς είναι τα πιο επιφανή ονόματα της ελληνικής ολιγαρχίας, τα οποία επιδιώκουν να μετατρέψουν τη δημόσια διοίκηση - ένα θεσμό, ο ρόλος του οποίου είναι να διασφαλίζει την αστική "ισονομία" και "ισοπολιτεία" - σε μια ακόμα πηγή κερδοφόρων δραστηριοτήτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Οι διεργασίες μετεξέλιξης του δημοσίου τομέα σε "Κράτος ΑΕ", συντελούνται υπό το στενό έλεγχο του κοινοτικού Διευθυντήριου, το οποίο άσκησε αφόρητες πιέσεις για τη γρήγορη προώθηση του νομοσχεδίου για τη ΜΟΔ και το ΕΛΚΕ, που έχουν κατατεθεί ήδη στη Βουλή.Αποφασιστικό ρόλο στις διεργασίες αυτές παίζουν τμήματα της οικονομικής ολιγαρχίας και το ενδιαφέρον δεν είναι μόνο ιδεολογικό. Επίλεκτα ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου έχουν ανοίξει χρυσές δουλιές με τα κοινοτικά προγράμματα, στα οποία έχουν διεισδύσει με τις περίφημες "εταιρίες συμβούλων". Με πρώτο και καλύτερο και αυτή τη φορά τον μεγαλοεπιχειρηματία Σ. Κόκκαλη,ο οποίος έχει να επιδείξει μια πολυσχιδή δραστηριότητα.

Ρόλο - "κλειδί", σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των αστρονομικών κονδυλίων του Πακέτου Ντελόρ, φαίνεται ότι παίζει η εταιρία PLANET, η οποία φέρεται ότι ελέγχεται από τον Σ. Κόκκαλη.Από μια άποψη η PLANET είναι το κοινό επιστέγασμα αυτού που ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης αποκάλεσε διαπλοκή πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, καθώς στηn εταιρία αυτή φέρεται ότι μετέχει - μέσω στενών συνεργατών της - και η πρώην κοινοτική επίτροπος και σημερινή βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β. Παπανδρέου.Πολλά, επίσης, ακούγονται και λέγονται για την επιρροή που ασκεί η συγκεκριμένη εταιρία στον 5ο όροφο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, όπου στεγάζονται οι επιτελικές υπηρεσίες που διαχειρίζονται τα κονδύλια του Πακέτου Ντελόρ.Συνδικαλιστές του χώρου φτάνουν στο σημείο να ομιλούν για ιδιόμορφες σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ επιτελικών υπαλλήλων του υπουργείου και της συγκεκριμένης εταιρίας.

Αξίζει, επίσης, να αναφερθούμε και στο ρόλο που διαδραματίζει το συγκρότημα Λαμπράκη,σε ό,τι αφορά τα έργα του Πακέτου Ντελόρ. Είναι, βέβαια, γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια έχει εδραιωθεί μια ισχυρή συμμαχία μεταξύ των δύο αυτών ομίλων, η οποία επισφραγίστηκε με την κοινή ανάληψη των εργασιών της κινητής τηλεφωνίας μέσω της εταιρίας PANAFON. Επίσημα ο όμιλος Λαμπράκη δε φαίνεται να λαμβάνει μέρος στη μοιρασιά των έργων του Πακέτου Ντελόρ. Προξενεί, όμως, εντύπωση η ζέση την οποία επιδεικνύει το συγκρότημα σε ό,τι έχει σχέση με τα έργα του Πακέτου Ντελόρ. Τα έχει πάρει κυριολεκτικά με 108 (για να χρησιμοποιήσουμε και μια στρατιωτική ορολογία). Και αυτό είναι κάτι που είναι εμφανές "διά γυμνού οφθαλμού", αν παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σχολιάζονται και παρουσιάζονται από το "Βήμα" και τα ΝΕΑ τα διάφορα έργα που χρηματοδοτούνται και με τα κονδύλια του Πακέτου Ντελόρ.