Αμέσως μετά την εκλογή του νέου πρωθυπουργού, άρχισαν οι πολιτικοί επικήδειοι για τον Α. Παπανδρέου, μέσα στους οποίους αποκαθίσταται και ο ιστορικός του ρόλος. Τη συνεισφορά του σ' αυτόν τον τομέα κατέθεσε και ο - γνωρίζων πολλά επί του προσκηνίου και, κυρίως, επί του παρασκηνίου - πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Μ. Στερνς. Δήλωσε, χωρίς προσχήματα και με παρρησία, πως "η πλέον σημαντική προσφορά του Α. Παπανδρέου ήταν πως δημιούργησε στην Ελλάδα τη μη κομμουνιστική αριστερά".

Παρατηρείτε πώς επιχειρεί να περιγράψει ο Μ. Στερνς, τον εμπαιγμό, τον αποπροσανατολισμό και την αιχμαλωσία ενός ολόκληρου λαού, σ' ένα σχέδιο πλήρους υποταγής - πολλές φορές διά της πλαγίας οδού - της χώρας στο άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ; Παρατηρείτε πώς εκθειάζει ο Αμερικανός τη μηχανή που στήθηκε για την αρπαγή των συνθημάτων και τον εξευτελισμό των οραμάτων των εργαζομένων για πραγματική αλλαγή; Παρατηρείτε πώς οι ιμπεριαλιστές εξαίρουν την πολιτική απατεωνιά και τη διγλωσσία, όταν αυτή λειτουργεί ως ανάχωμα και δικλείδα ασφαλείας για τη διατήρηση και ενίσχυση του συστήματος της πιο στυγνής εκμετάλλευσης; Παρατηρείτε πώς, εμμέσως πλην σαφώς, οι Αμερικανοί αναγνωρίζουν το ρόλο που είχαν αναθέσει στον Α. Παπανδρέου και το κόμμα του;

Αυτή είναι η "δικαίωση" που ταιριάζει στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Να έρχονται, μετά το πολιτικό του τέλος, οι χωροφύλακες και προαγωγοί των λαών και να του απονέμουν τέτοια εύσημα, με ό,τι αυτά σημαίνουν...