Η αλλαγή της ασκούμενης φιλομονοπωλιακής κυβερνητικής πολιτικής που έχει στόχο τη βίαιη συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δεν πρόκειται να χαριστεί στους επαγγελματίες βιοτέχνες και τους εμπόρους. Αντίθετα, είναι υπόθεση ενός συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ που θα απλώνεται σε όλη την Ελλάδα, θα καλύπτει όλους τους μικρούς επαγγελματίες βιοτέχνες και εμπόρους, θα συντονίζει τους αγώνες και τα αιτήματά τους, θα απομονώνει τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, θα αναζητά συνεχώς πιο προωθημένες και αποτελεσματικές μορφές πάλης. Αλλά είναι και υπόθεση αλληλοκατανόησης, αλληλεγγύης και κοινής δράσης ανάμεσα στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ, το εργατικό και το αγροτικό κίνημα. Τα παραπάνω τονίζονται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε από τους αντιπροσώπους της προχτεσινής ετήσιας γενικής συνέλευσης της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ).

Ειδικότερα, στο ψήφισμα αναφέρεται ότι οι αντιπρόσωποι της ΓΣ κατέληξαν επιγραμματικά στα εξής συμπεράσματα:

• Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας επιδεινώθηκε σε βάρος των βιοτεχνών επαγγελματιών και εμπόρων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, εργαζομένων, συνταξιούχων, αγροτών. Αντίθετα, δυνάμωσε η θέση του μεγάλου κεφαλαίου, που σήμερα αναζητά και νέα κέρδη εκτός από τη χώρα μας, στα Βαλκάνια και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
• Η ενσωμάτωση στην ΕΕ με οδηγό τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, επιβάλλει νέα οικονομικά βάρη στην πλάτη του ελληνικού λαού.
• Η ανεργία αυξάνεται, οι βιοτέχνες περιθωριοποιούνται, η παραγωγική βάση συρρικνώνεται, η αγροτική οικονομία υποβαθμίζεται.
• Η άγρια φορολογία συνεχίζεται και εντείνεται σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, το κοινωνικό και ασφαλιστικό σύστημα υπονομεύεται, η δημόσια παιδεία και υγεία στραγγαλίζονται, ενώ η συνεχιζόμενη εισοδηματική πολιτική μονόπλευρης λιτότηταςαποδυναμώνει οικονομικά το λαό και ισοδυναμεί με πτώση του τζίρου.

Στη χώρα μας, υπογραμμίζεται, υπάρχουν δύο "επιχειρηματικοί κόσμοι". Ο ένας είναι η μικρή πλειοψηφία του μεγάλου κεφαλαίου με τα τεράστια κέρδη και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, με ισχυρές προσβάσεις στην πολιτική εξουσία και στενές διασυνδέσεις με τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές και ο άλλος οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι, μικροεπιχειρηματίες που καθημερινά μοχθούν για το μεροκάματο. Οι ΕΒΕ έχουν καταλάβει ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση ακολουθεί τη λεγόμενη ευρωπαϊκή πολιτική, όσο ορκίζεται στα δήθεν πλεονεκτήματα της "ελεύθερης αγοράς", δεν πρόκειται να δώσει λύσεις στα προβλήματά τους.

Οι αντιπρόσωποι της ΟΒΣΑ στο ψήφισμά τους τονίζουν ότι χρειάζεται αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής με βάση τους εξής άξονες:

• Περιορισμό με κοινωνικό έλεγχο της δράσης των πολυεθνικών σε όλες της τις μορφές.
• Ενίσχυση του δημόσιου τομέα και αλλαγή του ρόλου του ώστε να γίνει ο κινητήριος μοχλός στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Αναβάθμιση των υπηρεσιών των αναπτυξιακών οργανισμών, του ΕΟΜΜΕΧ κλπ.
• Θέσπιση πλαισίου ενίσχυσης της συνεταιριστικοποίησης των ΜΜΕ στο επίπεδο της προμήθειας πρώτων υλών, της παραγωγής και της διάθεσης των προϊόντων με ευνοϊκά νομοθετικά, χρηματοδοτικά και φορολογικά μέτρα. Αναμόρφωση των προγραμμάτων της ΕΕ που απευθύνονται στις ΜΜΕ έτσι ώστε να λαμβάνονται υπόψη κύρια οι μικρές επιχειρήσεις και οι αυτοαπασχολούμενοι.
• Χρηματοδότηση των ΜΜΕ με επιδοτούμενο επιτόκιο στο ύψος του πληθωρισμού, εγγύηση του Δημοσίου και δέσμευση ειδικών τραπεζικών κεφαλαίων.
• Επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, ενταγμένη οργανικά μέσα στο σύστημα της δημόσιας παιδείας, τέτοια ώστε να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες.
• Δίκαιη φορολόγηση για τους ΕΒΕ με κατάργηση των ληστρικών "αντικειμενικών κριτηρίων" και του 35%, του 5% στους ΟΤΑ και κάθε νέου δημοτικού φόρου και καθιέρωση αφορολόγητου ορίου στο ύψος του επίσημου ορίου φτώχειας με τιμαριθμική αναπροσαρμογή της φορολογικής κλίμακας.
• Αναμόρφωση του νόμου για τις επαγγελματικές μισθώσεις με βάση τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος για την προστασία της επαγγελματικής στέγης.
• Θεσμοθέτηση ανθρώπινου ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων με τρία απογεύματα κλειστά μετά τις 3 μ.μ. και την Κυριακή αργία. Αυτό να είναι υποχρεωτικό για όλες τις εμπορικές επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα.
• Ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων αφού εξυγιανθούν με όρο τη δημοκρατική αιρετή διοίκηση, κοινωνικό πόρο στο 1/3 των εξόδων των ταμείων, εξομοίωση των ασφαλιστικών παροχών προς τα πάνω, κατώτερη σύνταξη στο 80% του μεροκάματου του ανειδίκευτου εργάτη, πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη από ένα δημόσιο σύστημα υγείας.
• Ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων και των αγροτών που είναι οι φυσικοί καταναλωτές των προϊόντων και υπηρεσιών των ΜΜΕ, μέσα από μια γενικότερη φιλολαϊκή οικονομική πολιτική.