Σύμβαση - σκάνδαλο, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σύμβαση που έχει ετοιμάσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, για την καταβολή των μισθών των υπαλλήλων του υπουργείου (εφοριακών, τελωνειακών κλπ.) μέσω των τραπεζών. Πρόκειται για μια σύμβαση, η οποία - όπως όλα δείχνουν - καταρτίστηκε με ένα και μοναδικό κριτήριο. Την πριμοδότηση των τραπεζικών κερδών, από τα ταμεία του ελληνικού κράτους.

Η σύμβαση αυτή, που έχει καταρτιστεί με τις σχετικές εντολές της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών - πριν τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου 1996 και έχει τις ευλογίες και της σημερινής πολιτικής ηγεσίας - ορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την καταβολή των αποδοχών στους υπαλλήλους του υπουργείου από τις τράπεζες με τη συμβολή του συστήματος διατραπεζικών συναλλαγών ΔΙΑΣ ΑΕ.

Με τη σύμβαση αυτή, το υπουργείο Οικονομικών αναλαμβάνει τη δέσμευση ότι οι υπάλληλοί του θα έχουν ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό (τρεχούμενο ή ταμιευτηρίου) σε μια από τις τράπεζες, ώστε να πραγματοποιείται σ' αυτόν τον λογαριασμό η κατάθεση των αποδοχών τους. Ημερομηνίες καταβολής της μισθοδοσίας, ορίζονται από τη σύμβαση, η 13η και 17η ημέρα κάθε μήνα και σε περίπτωση που οι μέρες αυτές είναι αργίες η αμέσως προηγούμενη εργάσιμη μέρα.

Ας δούμε τώρα γιατί αυτή η σύμβαση - αν τελικά υπογραφεί όπως έχει καταρτιστεί - θα αποτελεί σκάνδαλο.

Πρώτον, το υπουργείο Οικονομικών, θα καταβάλει συγκεκριμένη αμοιβή στη ΔΙΑΣ για κάθε πραγματοποιούμενη συναλλαγή (δεν αναφέρει ποσό στο σχέδιο σύμβασης που είχε καταρτιστεί όταν υφυπουργός Οικονομικών ήταν ο Δ. Γεωργακόπουλος). Η αμοιβή αυτή, αναφέρεται στη σύμβαση, θα αναπροσαρμόζεται ετησίως με την ανανέωση της σύμβασης.

Δεύτερον - και εδώ βρίσκεται η ουσία του σκανδάλου - οι τράπεζες θα έχουν βαλέρ 7 ημερών - δηλαδή θα πληρώνουν τη μισθοδοσία 7 μέρες μετά την είσπραξη των σχετικών κονδυλίων από το υπουργείο Οικονομικών και άρα θα μπορούν να τα τζιράρουν για λογαριασμό τους επί μία ολόκληρη βδομάδα. Αν πάρουμε υπόψη μας πως λόγος γίνεται για την εκμετάλλευση δεκάδων δισεκατομμυρίων δραχμών για συνολική διάρκεια 6 μηνών το χρόνο (7 μέρες χ 2 φορές το μήνα χ 14 μισθοδοσίες = 196 μέρες) τότε γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του κέρδους που αποσπούν οι τράπεζες από μία τέτοια συμφωνία. Το σκάνδαλο προσλαμβάνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις αφού υπάρχουν σήμερα υπουργεία, τα οποία έχουν υπογράψει αντίστοιχες συμβάσεις για την καταβολή μισθοδοσίας με βαλέρ μόνο 2 ημερών. Αν τελικά υπογραφεί αυτή η σύμβαση, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι και αυτές οι τράπεζες θα διεκδικήσουν - προσδοκώντας μεγαλύτερα κέρδη - βαλέρ 7 ημερών.Το κόστος από την άτοκη κατάθεση για τη μισθοδοσία των υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών, σ' αυτή τη φάση θα το σηκώσει το ίδιο το δημόσιο (σ. σ. ίσως αργότερα επιχειρηθεί να μεταβιβαστεί στους εργαζόμενους).

Η σύμβαση αυτή θα υπογραφεί μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών, της εταιρίας ΔΙΑΣ ΑΕ (που έχει αναπτύξει και θέσει σε λειτουργία διατραπεζικό ηλεκτρονικό σύστημα πληρωμής αποδοχών) και της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών (που με βάση τη σύμβαση θα ενεργεί σαν εκπρόσωπος των τραπεζών που θα μετέχουν στην καταβολή των μισθών). Αλήθεια, θα υπογράψει η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών μια τέτοια σκανδαλώδη σύμβαση, που πριμοδοτεί τα τραπεζικά κέρδη από τα ταμεία του κράτους, όταν η κυβέρνηση δικαιολογεί τον σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα στο όνομα περιορισμού της... σπατάλης του δημοσίου;

Λ. Τ.