Ο Σπερχειός ποταμός έχει λεκάνη απορροής έκτασης περίπου 2.116.000 στρέμματα. To πεδινό τμήμα της λεκάνης έχει έκταση 360.000 στρέμματα.

Εκβάλλει στο Μαλλιακό Κόλπο μετά από διαδρομή 82,5 χιλιόμετρα. Εχει, όμως, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συμβάλλουν καθοριστικά στην καταστροφική συμπεριφορά του. Περίπου στα 2/3 του μήκους του είναι χειμαρρώδης. Μεταφέρει, επίσης, μεγάλες ποσότητες φερτών υλών.Σε αυτές οφείλονται οι πολύ μεγάλες επιχωματώσεις στις εκβολές του, στο Μαλλιακό. Στη μάχη των Θερμοπυλών, στο ομώνυμο στενό περνούσε μόνο μια άμαξα. Σήμερα, στο ίδιο σημείο, η θάλασσα απέχει αρκετά χιλιόμετρα.

Οι μεγαλύτερες ποσότητες υδάτων, αλλά και στερεών προέρχονται από τη νότια περιοχή, μέσω των χειμάρρων Ρουστιανίτη, Βίστριζας, Γοργοπόταμου και Ασωπού και από τη βόρεια περιοχή μέσω του Ξηριά Λαμίας.Εκτός από αυτούς, στον Σπερχειό εκβάλλουν και πολλοί ακόμη χείμαρροι με μεγαλύτερους τους Βιτωλιώτη, Αρχανόρεμα, Βουδόρεμα, Δριμαριόρεμα, Μπεκιόρεμα, Καβουρόρεμα, Ξηριά Υπάτης, Καμαριώτη,κλπ.

Στο τελευταίο τρίτο της διαδρομής του ο Σπερχειός μετατρέπεται σε πεδινό ποταμό. Λίγο πριν συναντηθεί με την παλιά Εθνική Αθήνας - Λαμίας, μέσω ενός τεχνικού έργου (μεριστή) διχάζεται σε δύο κοίτες: τη φυσική του που ονομάζεται "Αλαμάνα" και την τεχνητή που ονομάζεται "Νέα κοίτη" ή "Εκτροπή του Σπερχειού".

Τα χαρακτηριστικά του αυτά, δηλαδή η χειμαρρώδης του μορφή και η στερεοπαροχή, καθώς και οι πολλοί παραχείμαρροι τον καθιστούν ιδιαίτερα επικίνδυνο. Ποτέ, όμως, και από καμιά κυβέρνηση δεν αντιμετωπίστηκε ως τέτοιος...