Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί αυτές τις μέρες μία ενίσχυση του αυταρχισμού, που περιλαμβάνει ακόμα και τη συγκρότηση παρακρατικών μηχανισμών προκειμένου να χτυπηθούν οι κινητοποιήσεις που αυτές τις μέρες βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και αυτές που προγραμματίζονται.

Οι φαμφάρες περί "κοινωνικού διαλόγου" αντικαταστάθηκαν από τη θεωρία του "κοινωνικού αυτοματισμού", που αποτελεί το περιτύλιγμα για να αναπτυχθούν τα διάφορα... μπουμπούκια που το παίζουν "αγανακτισμένοι πολίτες".

Ανάγλυφα ο αυταρχισμός της κυβέρνησης εκφράστηκε από την αρχή της νέας θητείας της, όταν ξεκαθάρισε με περισσό θράσος και δουλοπρέπεια, ότι θα παραμείνει πιστή μέχρι τέλους στις αντιλαϊκές επιταγές του Μάαστριχτ, συνθλίβοντας έτσι λαϊκές κατακτήσεις χρόνων.

Με την ανάπτυξη των αναπόφευκτων λαϊκών αγώνων, ο αυταρχισμός συγκεκριμενοποιήθηκε ανασύροντας από το παρελθόν ακόμη και μεθόδους των πιο σκοτεινών χρόνων της ελληνικής ιστορίας.

Δεν έλειψαν και οι απαραίτητες δικαστικές απειλές και οι ανάλογες αποφάσεις, ενώ στελέχη του ΚΚΕ στη Μυτιλήνη κλήθηκαν ήδη σε απολογία από την τοπική εισαγγελική αρχή.

Κοντά στα παραπάνω, η κυβέρνηση υπόθαλψε και τους αλήστου μνήμης "αγανακτισμένους πολίτες", γυρίζοντας έτσι τη χώρα στη μαύρη δεκαετία του 1950.

Βέβαια, για το οργανωμένο κίνημα είναι ξεκάθαρο ότι το ανέβασμα των αγώνων και ειδικότερα η αμφισβήτηση συνολικά της αντιλαϊκής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης, πάντα συνοδεύεται από την ανάπτυξη του αυταρχισμού και την επιστράτευση διαφόρων βρώμικων μεθόδων. Ωστόσο, όπως παλιότερα έτσι και σήμερα αυτή η βρώμικη τακτική πρέπει να ξεσκεπάζεται και να καταγγέλλεται από το κίνημα, καθώς ειδικά σήμερα η κυβέρνηση προσπαθεί με την αγαστή συνεργασία των "βαρόνων των ΜΜΕ" να συσκοτίσει και να αποκρύψει τον πρωτοφανή αυταρχικό της κατήφορο.

Φραγμό στον κατήφορο αυτό της κυβέρνησης θα βάλει μόνο το παραπέρα δυνάμωμα των αγώνων και η κατάκτηση της ενότητας του κινήματος. Μπορεί να τον σταματήσει η αλληλεγγύη και η συμπαράσταση στους αγωνιζόμενους κλάδους.

Ο αυταρχισμός αυτός θίγει βασικά δημοκρατικά δικαιώματα του ελληνικού λαού, είναι επικίνδυνος και γι' αυτό πρέπει αποφασιστικά να αποκρουστεί. Η θεωρία του "κοινωνικού αυτοματισμού", που γεννά παρακρατικούς μηχανισμούς, πρέπει να συντριβεί εν τη γενέσει της και το κίνημα έχει την εμπειρία να το κάνει και να υπερασπίσει, εκτός του βιοτικού του επίπεδου και τα γενικότερα, δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.