Είναι ολοφάνερη μια προσπάθεια της κυβέρνησης να στηρίξει τα ερείσματά της στο συνδικαλιστικό κίνημα και να παρέμβει στον προσανατολισμό του, ώστε να εξασφαλίσει την περιβόητη κοινωνική συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική της. Ετσι χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν ρωτήθηκε αν η σημερινή απεργία της ΓΣΕΕ είναι πολιτική και πιθανά "υποκινούμενη", απέφυγε να απαντήσει ευθέως, αφήνοντας να εννοηθεί ότι άλλο η απεργία της ΓΣΕΕ και άλλο οι αγώνες των αγροτών και των ναυτεργατών.

Ποιο είναι, όμως, εκείνο το στοιχείο που διαφοροποιεί τους αγώνες αυτούς μεταξύ τους, σύμφωνα με την κυβέρνηση; Το ισχυρίστηκε προχτές ο πρωτεργάτης της διάσπασης και υπονόμευσης των αγώνων των εργαζομένων, ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας: "Είναι διαφορετική μια προσπάθεια της ΓΣΕΕ για τιμαριθμοποίηση και διαφορετική η πολιτική ρεβάνς του κ. Παττάκη και του κ. Μπούτα. Δεν είναι το ίδιο πράγμα".

Ας μην τρέφει αυταπάτες η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος ότι έτσι θα διαχωρίσει τους αγώνες, οι οποίοι ξεκινούν από την ίδια αφετηριακή αιτία και έχουν κοινό σκοπό και στόχο: Την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Αυτός είναι ο κοινός εχθρός όλων των απεργών.