"Αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες,

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας,τιμά σήμερα τα 176 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.Τιμούμε, σήμερα, την ηρωική γενιά του Μεγάλου Ξεσηκωμού,που όρθωσε το ανάστημά της για να ζήσει ελεύθερη, και πέτυχε την εθνική απελευθέρωση και τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.Στο πρόσωπο εκείνων των αγωνιστών, τιμάμε το διαχρονικό μήνυμα της λαϊκής αντίστασης.Το μήνυμα της λαϊκής εξέγερσης,της επανάστασης απέναντι στους δυνάστες.Γιατί, όπως λέει και ο Μακρυγιάννης,"Τούτη η χώρα δε λευτερώθη με παραμύθια. Λευτερώθη με τη θυσία και το αίμα του λαού".

Για τη ζωή, τη δράση και την προσφορά του Στρατηγού Μακρυγιάννη, σε όλη τη διάρκεια του εθνικοαπαλευθερωτικού αγώνα, δε θα αναφερθούμε. Αυτό θα γίνει στη συνέχεια της εκδήλωσης, από τους συντελεστές της. Εμείς, θα συμφωνήσουμε με την εκτίμηση του μεγάλου μας διανοητή, Αγγελου Σικελιανού,για τον πατριωτικό χαρακτήρα που έχουν τα κείμενα, που μας άφησε κληρονομιά ο Μακρυγιάννης. Η ανακάλυψή τους, στα υπόγεια του σπιτιού του, στους πρώτους χρόνους του αιώνα μας, αποτελεί μια μεγάλη εθνική παρακαταθήκη.Απ' αυτά ο λαός και η νεολαία μπορούν να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα, όχι μόνο για το τότε, αλλά και για το σήμερα. Να διδαχτούν από τον πατριωτισμό, τη δύναμη της λαϊκής ψυχής και της λαϊκής περηφάνιας".

"Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Η ιστορία που γράφεται, εκ των υστέρων, από ορισμένους ειδικούς, συχνά αντιφάσκει με την ιστορία, που γράφεται με το αίμα των αγωνιστών του λαού.Είναι νομοτέλεια, θα λέγαμε, όταν υπάρχουν και συγκρούονται διαφορετικές ταξικές δυνάμεις, οι νικητές να έχουν τον τελευταίο λόγο και να γράφονται ανακρίβειες. Να γίνονται παραποιήσεις,έτσι, που ακόμα και αστοί ιστορικοί στη χώρα μας, να διατυπώνουν την άποψη ότι "Είναι ανάγκη να ξαναγράψουμε απ' την αρχή την ιστορία μας".

Πρέπει να θυμηθούμε ότι μαρξιστές ιστορικοί στη χώρας μας,από τις αρχές του αιώνα ακόμα, άρχισαν να ξαναγράφουν την ιστορία.Παρά τις όποιες μεθοδολογικές ελλείψεις, έκαναν σημαντικά βήματα προς τα μπρος, αναγνωρίζοντας, ως κύριο γνώρισμα της εξέλιξης, την πάλη των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων. Αναδείχνοντας, τελικά, τις λαϊκές μάζες, ως κύριους δημιουργούς των υλικών αγαθών και της Ιστορίας.

Ετσι, μέσα στους πολλούς παράγοντες που συντέλεσαν στην επανάσταση του '21, (όπως η παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η ανάπτυξη του ελληνικού κεφαλαίου), σαν κύριος λόγος, αναδείχνονται οι όροι ζωής των λαϊκών μαζών.Η κύρια αιτία βρισκόταν στην αγανάκτηση, την αντίσταση και στον ένοπλο αγώνα των λαϊκών αγωνιστών, που δεν αντέχουν τα βάσανα, το χαράτσι, τις ταπεινώσεις από τους αγάδες, τις φορολογίες, τη συγκέντρωση της γης σ' όλο και λιγότερα χέρια γαιοκτημόνων και επιδιώκουν την Εθνική Απελευθέρωση, μαζί με το σπάσιμο της φεουδαρχικής εκμετάλλευσης καταπίεσης".

"Φίλοι και σύντροφοι,

Κύριος κορμός, και αιμοδότης της επανάστασης, στάθηκε η αγροτιά, οικολίγοι και μικροϊδιοκτήτες.Ο κλεφτοπόλεμος που έκαναν και ο οποίος κράτησε δεκαετίες, ήταν το προοίμιο για το πέρασμα στην ένοπλη εξέγερση.Ηαγροτιά πάλευε, όχι μόνο ενάντια στον Τούρκο κατακτητή, αλλά είχε στόχο και το μοίρασμα της γης.Από την άλλη, η κλεφτουργιά,οι κλεφτοκαπεταναίοι, στενά δεμένοι με την αγροτιά, αλλά και για τη δική τους προοπτική, δε στρέφονταν μόνο κατά των Τούρκων, αλλά αμφισβητούσαν, ανοιχτά, και την εξουσία των κοτζαμπάσηδων.

Οι κοτζαμπάσηδες,που από την οικονομική τους θέση βρίσκονταν κοντά στους Τούρκους κατακτητές και συνεργάζονταν μαζί τους στον κρατικό μηχανισμό, έτρεμαν μπροστά στο λαϊκό κίνημα και στην ιδέα της ένοπλης εξέγερσης, που απειλούσε και τα δικά τους συμφέροντα και προνόμια.Για το λόγο αυτό, απ' τις αρχές του 19ου αιώνα, συμμαχούν ανοιχτά με τους Τούρκους, για να εξοντώσουν το κίνημα των κλεφτών. Σαμποτάρουν το έργο της "Φιλικής Εταιρείας" και προσχωρούν σε αυτήν μόνο για να εμποδίσουν τα επαναστατικά γεγονότα, ή, αν δεν το καταφέρουν, να πάρουν αυτοί την ηγεσία της επανάστασης, για να πάρουν, έτσι, τα κτήματα και τη θέση των Τούρκων.Με την έναρξη της επανάστασης, πρόβαλε αμέσως το ζήτημα της εξουσίας.Το ζήτημα, δηλαδή, της τάξης που θα ηγηθεί, ή των τάξεων που θα μοιραστούν την εξουσία, όπως σε όλες τις επαναστάσεις. Την πιο χαρακτηριστική επισήμανση αυτού του προβλήματος, μας υπενθυμίζει ο Ζέβγος,τη δίνει ο ίδιος ο κοτζάμπασης Σωτήρης Χαραλάμπης.

Στις 7 Φλεβάρη του 1820 μαζεύονται στο Αίγιο,στο σπίτι του Λόντου,οι δύο Ζαϊμηδες,ο Λόντος,ο Χαραλάμπης,ο Παπαδιαμαντόπουλος,ο Θεοχαρόπουλος και τρεις δεσποτάδες και καλούν εκεί και τον Παπαφλέσσα.Τον φοβερίζουν ότι θα τον φυλακίσουν, αν δε σταματήσει την επαναστατική του δράση.Ενας από τους κορυφαίους κοτζαμπάσηδες, ο Σωτήρης Χαραλάμπης,εκφράζοντας την αγωνία των κοτζαμπάσηδων λέει: "Αφού σκοτώσουμεν τους Τούρκους, εις ποίον θα παραδοθώμεν; Ποίον θα έχομεν ανώτερον;" Και συνεχίζει: "Ο ραγιάς ευθύς αφού πάρει τα όπλα δε θα μας ακούει και δε θα μας σέβεται και θα πέσωμεν στα χέρια εκείνου, ο οποίος προ ολίγου δεν ημπορούσε να κρατήσει το πιρούνι να φάει", και έδειξε τον αδελφό του Παπαφλέσσα.

Σ' αυτά, λοιπόν, τα πλαίσια, όπως είναι γνωστό, και το Πατριαρχείο αφορίζει την κλεφτουριά το 1806 και διευκολύνει τη σουλτανική εξουσία, ώστε να την πολεμήσει.Και στα 1821, πάλι, αφορίζει επίσης την επανάσταση μόλις ξέσπασε.

Με όσα, σύντομα, αναφέρθηκαν παραπάνω φαίνεται καθαρά ότι διαφορετική ήταν η θέση των διάφορων τάξεων και στρωμάτων του ελληνικού έθνους απέναντι στην αναπτυσσόμενη εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση.Επομένως, η ιδεαλιστική άποψη της αστικής ιστοριογραφίας,που παρουσιάζει όλες τις κοινωνικές τάξεις, στρώματα και ομάδες να ενδιαφέρονται το ίδιο για την επανάσταση, δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική αλήθεια.

Ο συμβιβασμός στην εξουσία, της ανερχόμενης της εμπορικής αστικής τάξης με τον ισχυρό κοτζαμπασισμό, επέδρασε πολύ αρνητικά στις κατοπινές εξελίξεις του τόπου. Ο αστικοτσιφλικάδικος συνασπισμός πρόσδεσε το νεοϊδρυμένο κράτος οικονομικά και πολιτικά στις Μεγάλες Δυνάμεις και κυρίως στην Αγγλία.Εγκαθίδρυσε μια ξένη μοναρχία κι εμπόδισε, έτσι, την οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη του λαού και της χώρας. Το πρόβλημα της γης, που, με την εξάλειψη των φεουδαρχικών σχέσεων στην αγροτική οικονομία, θα μετέτρεπε τους καλλιεργητές σε ελεύθερους εμποροπαραγωγούς, παρέμεινε άλυτο για έναν ολόκληρο αιώνα.

Χρειάστηκαν ασταμάτητοι αγώνες των λαϊκών δυνάμεων και σειρά από επαναστατικά κινήματα, για να αποσπάσει ο λαός μερικά Συνταγματικά Δικαιώματα: ένα κομμάτι γης, μια ορισμένη αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του τόπου, για την ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας να φύγει από τη θεωρία της "Ψωροκώσταινας", που ζητά ελεημοσύνη και προστασία".

"Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Κάθε λαός έχει τις ιδιομορφίες του, τις ιστορικές του παραδόσεις. Για μας, ωστόσο, τους μαρξιστές, εκείνο που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι όλες εκείνες οι μεγάλες εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες δεν εμπόδισαν το λαό και τους πρωτοπόρους εκείνους λαϊκούς αγωνιστές να ξεσηκωθούν. Να συγκρουστούν με όλες τις αναποδιές και τις δυσκολίες. Να δώσουν σημαντική ώθηση στην κοινωνική εξέλιξη.

Σήμερα, το ρόλο της "Ιεράς Συμμαχίας", της αντίδρασης, του "χωροφύλακα" των λαών, τον παίζουν οι ΗΠΑ, ο "πλανητάρχης" Κλίντον και η νέα "Ιερά Συμμαχία" του ΝΑΤΟ, και της ΕΕ.Εκσυγχρονισμένος, ανακυκλώνεται ο σύγχρονος ραγιαδισμός - του ατομικού βολέματος, της ηττοπάθειας και της υποταγής στο δίκαιο του ισχυρού - από τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης που φοβούνται το λαϊκό κίνημα.

Ομως, η ιστορία του λαού μας, οι αγωνιστικές παραδόσεις του, οι παρακαταθήκες της "Φιλικής Εταιρείας", του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, δε σβήνουν.Ούτε συμβιβάζονται με τη Νέα Ιμπεριαλιστική Τάξη.Οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες δε συμβιβάζονται, ούτε ταιριάζουν με το "κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης".Ταιριάζουν, όμως, με τους στίχους του μεγάλου μας διανοητή, του Κωστή Παλαμά,με το κάλεσμά του σε δύσκολες ώρες, το 1940:

"Τούτο το λόγο θα σας πω,

δεν έχω άλλον κανένα,

μεθύστε με τ' αθάνατο

κρασί του εικοσιένα"".