"... Είχα τη βεβαιότητα - που τη στήριζα σε προσεκτική μελέτη των δεδομένων - ότι το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που καθιέρωνε εκείνος ο εκλογικός νόμος, δε θα ενίσχυε την Ενωση Κέντρου - όπως πίστευε ο Καραμανλής - ώστε αυτό το κόμμα να γινόταν ισχυρό και, σε δεδομένη στιγμή, να αποτελούσε τη διάδοχη πολιτική δύναμη στην κυβερνητική εξουσία. Πράγμα, που επιδίωκε ο Καραμανλής και, φυσικά, επιθυμούσα κι εγώ... Ο Καραμανλής θέλησε, τότε, να ικανοποιήσει την επιθυμία των Γ. Παπανδρέου - Σ. Βενιζέλου αγνοώντας τις δικές μου επισημάνσεις... ".

Το απόσπασμα είναι από την προχτεσινή ομιλία του Γ. Ράλλη, στη διάρκεια της παρουσίασης των "Αρχείων Καραμανλή" και αναφέρεται στις εκλογές του 1958. Και το τι έγινε στις εκλογές αυτές, βέβαια, είναι λίγο - πολύ γνωστό. Ιδιαίτερα, η ανάδειξη της ΕΔΑ σε δεύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση. Εχει, όμως, τη δική της σημασία, η προαναφερόμενη ομολογία του Γ. Ράλλη, ότι το τότε εκλογικό σύστημα αποτελούσε επιθυμία και των ηγετών του λεγόμενου Κέντρου και μέρος ενός γενικότερου σχεδίου ισχυροποίησής του, ώστε να διαμορφωθεί ένα δικομματικό σύστημα, με στόχο, βέβαια, την περιθωριοποίηση της Αριστεράς. Σχέδιο, όμως, που το ανέτρεψε τότε ο λαός...