Χαρακτηριστικό της μεταχείρισης, που επιφυλάσσουν οι κυβερνώντες στους ελληνικούς υδροβιότοπους είναι η περίπτωση της Μπουρμπουλήθρας στο Βόλο. Το Λιμενικό Ταμείο χέρι χέρι με την "εκσυγχρονιστική" Νομαρχιακή (και Τοπική) Αυτοδιοίκηση ξεκίνησαν το μπάζωμα του συγκεκριμένου υδροβιότοπου, που βρίσκεται δίπλα στο λιμάνι της πόλης. Κάποιοι αντέδρασαν και η προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή αναστολή των έργων. Ομως, οι αναπτυξιομανείς Μαγνησιώτες έγραψαν στα παλαιά τους υποδήματα την απόφαση και συνέχισαν το έργο τους, που, εκτός από το μπάζωμα, περιλάμβανε τη μεταφορά τεράστιων ποσοτήτων λυμάτων - ιδιαίτερα τοξικών - στη λιμνοθάλασσα, από την εκβάθυνση του λιμανιού. Να σημειώσουμε ότι μέχρι και το ΥΠΕΧΩΔΕ, γνωστό για τις "ευαισθησίες" του στο περιβάλλον είχε αναφέρει στην 92562/94 απόφασή του, ότι "δεν πρέπει να γίνουν απορρίψεις υλικών βυθοκορήσεων... λόγω της πιθανολογούμενης μεγάλης συγκέντρωσης τοξικών μετάλλων... ".Προχωρούσε, μάλιστα, στην επισήμανση των συνεπειών από μια τέτοια πράξη, όπως τη θανάτωση των μικροοργανισμών του βυθού, στη μείωση του φυτοπλαγκτού και την ενίσχυση των φαινομένων του ευτροφισμού. Οικολογικές ομάδες της περιοχής κατήγγειλαν το Λιμενικό Ταμείο για την αυθαιρεσία του στα τοπικά κανάλια κι επειδή το θέμα έπαιρνε ανεπιθύμητες - για τους παρανομούντες - διαστάσεις, σταμάτησαν προσωρινά τα "έργα".

Η υπόθεση ξεκινά πριν από τρία χρόνια, όταν για πρώτη φορά εμφανίστηκε για έγκριση η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου που εγκρίθηκε παρά τις σοβαρές ενστάσεις που υπήρχαν. Μάλιστα, υπήρξε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Ενωση για την όλη μεθόδευση. Η ανάπτυξη πρέπει να συμβαδίζει με την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι κοινός τόπος. Κι όσο δεν το αντιλαμβάνονται κάποιοι "θερμοκέφαλοι" υπάρχουν οι τρόποι να τους το υπενθυμίσουμε. Στον υδροβιότοπο της Μπουρμπουλήθρας έχουν καταγραφεί 80 διαφορετικά είδη πουλιών και 10 αμφιβίων.Γιατί να στερήσουμε από την ορνιθοπανίδα το φυσικό της καταφύγιο; Εναλλακτικές προτάσεις για την αξιοποίηση (και ταυτόχρονα τη σωτηρία της) υπάρχουν. Οπως λ.χ. μετατροπή των παλιών σφαγείων σε ναυτικό μουσείο και χώρο περιβαλλοντικών εκδηλώσεων. Παράλληλα, ο υδροβιότοπος μπορεί να γίνει οικολογικό πάρκο με παρατηρητήρια που θα αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών. Ετσι αφαιρούνται επιχειρήματα του τύπου "πολέμιοι της ανάπτυξης", "αναχρονιστές" κ.ά. παρόμοια για όσους καταθέτουν τις ενστάσεις τους και αντιδρούν στη φιλοσοφία που θέλει τα πάντα θυσία στο όνομα του κέρδους. Που ούτως ή άλλως αφορά πολύ λίγους.