Αφού, λοιπόν, οι "φιλόσοφοι" της κυβέρνησης το θέλουν, σκόπιμο είναι να ασχοληθεί κανείς με το χαρακτήρα, το περιεχόμενο αυτής της πολυδιαφημιζόμενης "φιλοσοφικής" τους αντίληψης για την άσκηση της πολιτικής. Οχι, βέβαια, με τον τρόπο που οι ίδιοι την πλασάρουν, αλλά με τον τρόπο που τη βιώνουν τα λαϊκά στρώματα. "Προνομιούχοι", όσον αφορά την εφαρμογή της κυβερνητικής "φιλοσοφίας", είναι οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι μισθωτοί. Τα νούμερα είναι αμείλικτα: Μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια - αρχής γενομένης από το "σταθεροποιητικό" πρόγραμμα έμπνευσης Σημίτη της περιόδου 1985 - '87 - και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι εργαζόμενοι υπέστησαν πραγματική μείωση του εισοδήματός τους κατά 12%. Ακόμα πιο αποκαλυπτικό της κυβερνητικής "στρατηγικής" είναι το ακόλουθο στοιχείο: Μέσα στην τελευταία πενταετία, τα επίσημα καθαρά κέρδη των βιομηχάνων που δραστηριοποιούνται εν Ελλάδι σημείωσαν εκτίναξη της τάξης του 1.800%, τουλάχιστον, αφού από τα 15,7 δισ. δραχμές ξεπέρασαν το 1995 τα 300 δισ. δραχμές! Το ίδιο αυτό διάστημα το ΠΑΣΟΚ επέβαλε στους εργαζόμενους τις ακόλουθες εισοδηματικές πολιτικές:

• Το 1993 ονομαστικές αυξήσεις 4% με πληθωρισμό 12,1%, δηλαδή, απώλεια εισοδήματος τουλάχιστον οχτώ μονάδες
• Το 1994 ονομαστικές αυξήσεις 7,5% με πληθωρισμό 10,8%, δηλαδή, απώλεια τουλάχιστον τριών μονάδων
• Το 1995 ονομαστικές αυξήσεις 4,5% με πληθωρισμό 7,9%, δηλαδή, απώλεια τουλάχιστον τριών μονάδων
• Το 1996 ονομαστικές αυξήσεις 3,8% με πληθωρισμό 8,6%, δηλαδή, απώλεια τουλάχιστον πέντε μονάδων.
• Οσο για το 1997, η κυβέρνηση, ακολουθώντας έναν πολύ κοντινό της... "φιλόσοφο", τον Κ. Μητσοτάκη, εξήγγειλε "αυξήσεις"... 0+0% (!), αν και η ίδια εκτιμά ότι ο πληθωρισμός θα κυμανθεί στα επίπεδα του 6,5%. Τι λέει για όλα αυτά η κυβέρνηση; Τίποτα περισσότερο από το ότι "αυτή είναι η άποψή της"! Ακόμα και ο όρος "αθλιότητα της φιλοσοφίας" που - για άλλους λόγους βέβαια - χρησιμοποίησε κάποτε ο Μαρξ, είναι πολύ ήπιος για να χαρακτηρίσει την κυβερνητική "φιλοσοφία".

***

Μαζί με τους εργάτες και τους αγρότες, στον Καιάδα του "εκσυγχρονισμού" πρέπει να ταφούν - κατά την "άποψη" της κυβέρνησης - και εκείνοι που πλέον δεν είναι χρήσιμοι προς... ξεζούμισμα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μέσα σε μια μόνο τριετία, από το 1993 μέχρι και το 1995, οι συνταξιούχοι έχασαν το 11% των εισοδημάτων τους (και αυτό σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα ο Μ. Δρεττάκης, που μάλλον δε θεωρούν "υποκινούμενο" οι κυβερνώντες). Σ' αυτόν τον τομέα, όμως, η κυβερνητική "φιλοσοφία" δεν είναι απλώς άθλια, αλλά από εκδικητική έως ανθρωποκτόνα. Το αποδεικνύει ο προϋπολογισμός για το 1997, ο οποίος οδηγεί σε "λουκέτο" τα ασφαλιστικά ταμεία των συνταξιούχων. Να τι προβλέπει ο προϋπολογισμός: Ονομαστική μείωση των δαπανών για το ΙΚΑ της τάξης του 2,5%, "πάγωμα" των δαπανών για ΤΕΒΕ και ΤΑΕ, πραγματική μείωση των δαπανών για το ΝΑΤ κατά 1,5 μονάδα τουλάχιστον! Στα πλαίσια, τέλος, αυτής της... αναπτυξιακής "φιλοσοφίας" ξεδιπλώνονται οι πολιτικές των ξεπουλημάτων, όπως της ΑΓΕΤ, των ναυπηγείων κλπ., οι οποίες παράγουν Περατικούς και "χρυσοθήρες" τύπου Good Year.

***

Εκείνο που κατέγραψε το εκλογικό αποτέλεσμα είναι οι δυνατότητες που έχει η "φιλοσοφία" του ψεύδους και οι μηχανισμοί προβολής του ώστε να νικούν. Εκείνο, όμως, που αποδεικνύουν οι σημερινοί αγώνες είναι μια... ευρύτερη αλήθεια. Οτι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και πως η νίκη του είναι εφήμερη. Αυτό που δηλώνει η "στρατηγική" της κυβέρνησης είναι πως στέκεται αμετακίνητα προσηλωμένη στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών - υπερεθνικών κέντρων. Είναι μια "στρατηγική" σταθερή και προσηλωμένη, που η εξήγησή της δε βρίσκεται ούτε στον "κακό" χαρακτήρα των κυβερνώντων, ούτε - πολύ περισσότερο - στο ότι... τρελάθηκαν. Αντίθετα. Οι εμπνευστές και εκτελεστές της είναι απόλυτα... υγιείς και ομόθυμα αποφασισμένοι να εφαρμόσουν την "άποψή" τους, που λέει: "Οσα περισσότερα κλέβουμε από τους πολλούς, τόσα περισσότερα δίνουμε στους λίγους". Απέναντι σε αυτή τη "φιλοσοφία", οι εργάτες, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι απέδειξαν ότι έχουν επαρκή σοφία για να αντιπαρατάξουν τα "μπλόκα" και τα "οδοφράγματα" του αγώνα τους.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Η κυβερνητική "φιλοσοφία" ξεκινά από το "όσα περισσότερα κλέβουμε από τους πολλούς, τόσα περισσότερα δίνουμε στους λίγους" και καταλήγει στο ότι "ο ένας στους δύο πεθαίνει". Αυτή είναι η "φιλοσοφία" των πολυεθνικών που η... σοφία του λαού έχει μπλοκάρει στις εθνικές οδούς